Captivated By My Uncle(BxB)

Chapter 18

James Pov:

Ilang ang araw ang lumipas at tuluyan ng nagpa chemotherapy si uncle kaya pababalik-balik kami sa hospital samantalang ang business nito ay ipinamahala nya muna kay mama dahil halos hindi na siya pwedemg lumabas oara na rin makalayo sa mga tao upang iwas sa bacteria kaya nagresign ako para maalagaan palagi si uncle na syang gusto rin ni mama.sa araw-araw na lumilipas ay nanatili ako sa tabi nito at pinaparamdam sakanya na kahit sa anumang labang nya sa buhay maski man sa kamatayan ay kapiling nya ako.Ako lagi ang nagpapakain dito at nagdesisyon na rin akong sa kwarto na ito matulog upang na rin maalagaan ko ito ng maayos sa tuwing nakikita ko ito ng hihirapan ay hindi ko ipinapakita sakanya na ako ay naawa at nanghihina sa mga nangyayari sakanya kaya ang ginagawa ko ay lalayo o lallabas ako ng kuwarto saka palang ako iiyak

Sa unang buwan ng treatment at talaga namang nahirapan siya.Lagi syang naghihina at nagsusuka,kawalan ng gana sa pagkain kasabay ng pagkalagas ng kanyang mga buhok ngunit kahit ganun para sa aking mga mata sya pa rin ang uncle na una kong minahal

Lalo ring nadadagdagan ang mga pasa nito bawat araw at kung titignan ay napakalaki ng ipinayat nito ngayon nakakasigurado ako na mas mataba ako sakanya madalas rin itong lagnatin at mawalan ng malay.

Nakakapanghina yan ang ilalarawan ko lahat ng nangyayari sa ngayon ngunit kung ako ay nanghihina alam kong sya ang mas nanghihina sa aming lahat kahit na patulou syang nasasaktan at pyro kaimposiblihan ang kanyang laban nagpatuloy ito hindi lang oara saakin kung hindi na rin para sa mga taong nagmamahal sakanya.

Alam kong sa bawat ngiti nitong ipinapakit sa aming lahat ay hindi na totoo pinipilit nyang ipakitang sya ay malakas kahit ang totoo ay unti-unti na syang dinudurog ng kanyang sakit.Kahit alam nitong impisible pang tumagal ang buhay nito ay patuloy itong lumalaban sa hamon ng buhay

"Ma-mahal"pagtawag nito sa akin habang ako ay nagbabasa kaya nilingon ko ito

"Bakit mahal?"tanong ko dito hitap man ay pinilit nitong kunin ang aking mga kamay at hinawakan ng mahigpit

"Pa-patawarin mo ako da-dahil imbes na ako pa ang magalaga sa-sayo ay ako pa itong nakaratay"sabi nito kaya napabuntong hininga ako sabay lapag ng libro ko sa lamesa

"Mahal ano ka ba wala yun ang importante sakin ay naaalagaan kita ikaw ang mas may kailangan sakin kaya dapat ako ang mas malakas"sabi ko dito sabay haplos sa kanyang kamay na nakahawak bg mahigpit sakin

"Sa-salamat ha da-dahil nandito ka at hindi su-sumuko sa sitwasyon ko nandito ka at pa-patuloy na lumalaban hindi lang para sakin kung hindi pati na rin sa ating relasyon"sabi nito kaya hinalikan ko ang kamay nito

"Mahal kita Uncle kaya gagawin ko ang lahat para lang sayo"sabi ko habang nakatingin sa mata nito at kita ko ang saya doon ngunit may kaakibat na sakit

"Mayal na mahal din kita mahal ko"

5 buwan ang lumipas simula ng nagchemotherapy halos lahat na yata ng klase nito ay nasubukan na nya.Minsan ay biglang gaganda ang kalagayan nitong ngunit bigla na lang lumalala kaya dapat ay inaantabayanan ito lalo na sa gamot lahat ng klaseng bisa para kahit papaano gumalibg sya sakanyang sakit ay ginawa na namin at 1 buwan na rin naming naging tahanan ni tito ang ospital

Mas lalong lumalala ang kanya g itsura wala ka ng makikita ni isang buhok sa kanyang buhok,ang dati nitong matipunong katawan ay ngayon ay buto't buto na lamang at puno pa yun ng mga pasa.Hirap rin akong pakainin ito dahil minsan ay tumatanggi ito ngunit kailanman ay hindi ako sumuko sa kanya

Ramdam ko lahat ng sakit na pinagdaraan nya at ramdam ko rin ang unti-unti nitong pagsuko laban sa kanyang sakit marahil ay pagod na sya
alam kong nais na nitong bumitiw ngunit hindi niya ito magawa dahil nangako sya samin na lalaban sya at malalampasan niya ito

"Kamusta na sya iho?"tanong sakin ni Tito Darren ang nakakatanda sa kanilang lahat na magkakapatid

"Wala naman pong bago tito palala ng palala"sabi ko dito kaya naoabuntong hininga nalang ito

"Kuya Darren,Ate parang hindi ko kakayanin na mawala si kuya satin"sabi ni tita shaina ang bunso nilang kapatid

"Gaga hindi mawawala ang kuya mo nalimutan mo na ba masamang damo yan kaya mahirap yan mamatay siguradong daig pa nyan ang pusa"birong sabi ni mama sabay talikod at akmang lalabas ng pinto ngunit siguro ay hindi na nito kayang pigilan ang kanyang emosyon kaya napahawak nalang ito sa pader at dun humagulhol ng iyak kaya agad itong inalalayan ni Tito Darren at Tita Shaina

"James hahatid lang namin si Ate sa kwarto nya tapos babalik kame sa hospital para makakuha ng gamot ni doc"paalam sakin ni Tita Shaina

"Sige po tita magiingat po kayo ako na pong bahal kay uncle"sabi ko dito kay tumango itoatsaka inalalatan si mama na lumabas ng kwarto ko agad kong inatos ang mga tuwalys na punangpunas ko kay uncle kaninang umaga ng biglang may humawak sakin

"O uncle gisin na po pala kayo gusto mo na bang magalmusal"

"Hi-hindi pa mahal"sabi nito kaya tumango ako

"Oh siya sige sabihan mo labg ako paggusto mo ng kumain"sabi ko dito

"Pe-pero ma-mahal may gu-gusto sana akong ibigay sa-sayo halika upo ka dito"hitap nitong sabi kaya agad akong umupo sa tabi nito nakita kong may kinuha sya sa ilalalim ng kanyang unan at namangha ako ng makita ko ang usang painting na may dalawang lalaking naghahalikan sa malaking puno

"Ang ganda naman nito mahal"manghang sabi ko dito

"Gu-gusto ko lang na maaalala mo na da-dahil sa halik na yan ay mi-minahal kita ng la-labis bg da-dahil din sa ha-halik na yan naranasan ko ang tu-tunay na pag-ibig mahal na mahal kita James"sabi nito kaya napangiti ako

"Ganun din ako uncle kaya mahalaga sakin ang lugar na yun dahil bukod sa may ala-ala kami ni papa dun ay dun din kita unang minahal Rolando Mahal din kita"sagot ko dito at nakita ko ang kanyang ngiti

"Gu-gusto ko dun mo isabit yan pa-para sa paggising mo sa um-umaga ay maalala mo ako mahal ko"sabi nito kaya tumayo ako at inalis ang wall clock na nakasabit dun at ipinalit dito ang painting ang ganda nga napalingon ako kay uncle na ngayon ay nakatingin din sakin

"Ayos ba uncle?"tanong kondito nag thumbs up naman ito agad sakin

"Ma-mahal gu-gusto kong pu-pumunta sa may puno please"sabi nito kaya napailing nalang ako sabay kuha ng wheelchair nya at maingat itong inalalayan sa pagbangon hanggang sa pagsakay nito sa wheelchair