Fontabella 3: Singing For Love [COMPLETE]

Chapter 74 // 3509

Chapter 74

"Wassup, Taiwan! How y'all doing?" tanong ko at bumaba mula sa stage. Kakatapos lang ng opening intro ko para sa one night concert ko ngayon. Samu't saring sigawan ng mga tao ang naririnig ko.

"This next song is I used to love when I was a little boy and it's called 'Without You'." I said and the piano started playing.

No I can't forget this evening
Or your face as you were leaving
But I guess that's just the way the story goes
You always smile but in your eyes your sorrow show
Yes it shows

The words came out of my mouth somehow reminded me of Lucian, seeing me ran away from him that night. Pinagpatuloy ko ang pagkanta hanggang sa matapos ko ito. We did almost 8 songs with different choreographies and my last one is 'Hero'.

"When I was writing this song it has a different meaning for me but if I sing this to you, guys, it has a whole new different meaning with all of those struggles I've been through in life. Hope you like it." the piano started playing again.

There's a hero if you look inside your heart
You don't have to be afraid of what you are
There's an answer if you reach into your soul
And the sorrow that you know will melt away.

Nagpaalalay ako sa mga guards para mas maging malapit pa ako sa fans habang lumalakad ako ay sabay kanta pati hawak sa kanilang mga kamay na sinusubukan akong abutin. I'm smiling the whole time I'm singing with all of my heart with this kind of song.

Lord knows dreams are hard to follow
It don't let anyone tear them away
Hold on there will be tomorrow
In time you'll find the way

Bumalik ako sa backstage pagkatapos kong mag perform dahil encore performance ko ang 'Hero'. My eyes cried out as those warm arms wrapped around my body, comforting my trembling soul.

"First Fly Away concert done!" masigasig na bati ni Vincent sa akin. Nagpunas ako ng luha at kahit nanlalabo pa ang paningin ko, nakita ko siya sa harapan ko na yayakapin niya ako nang mahigpit. Niyakap ko siya nang mahigpit at bumulong sa kaniyang tenga

"Salamat, Vin."

Hinagod niya ang likod ko. "Walang anuman. Tara sa dressing room para makapagpalit ka na. Gusto mo na umuwi?" tumango ako at ngumiti nang bumitaw kaming dalawa sa yakap.

"Tara."

Pumanhik kami patungo sa dressing room na ilang lakad lang ang layo sa amin. Sinalubong ako ng dalawang long table na may nakahaing pagkain. Tinignan ko si Vincent na hindi pinansin ang titig ko sa kaniya at isa-isa na silang nagsipasukan sa loob.

"Boodle fight na!!!" sigaw niya at nagpasukan lahat ng staffs and ko maging si Trisha, Ali at William. Pumwesto sila sa kaniya kaniya nilang tapat at nang makaayos na sila ay tinignan nila ako, para bang hinihintay ako kung saan ako pwe-pwesto.

"Felix, halika na rito. Bahala ka lalamig pa 'tong pagkain, eh." lumapit na ako dahil si Vin na ang nag-aya sa akin. Tumabi ako sa gilid ni Ali dahil alam kong hindi kami magkakaubusan ng pagkain.

Mukhang malinis naman 'tong lamesang nilalagyan ng kanin at iba't-ibang pagkain dahil nakaplastik naman ang lamesa.

"Bakit hindi nakalagay sa dahon ng saging?" tanong ko nang magsimula kaming kumain. Inuna ko ang crab sticks dahil mahilig ako rito at sa lobster meat na nakalagay sa gitna. Pansin ko puro sea foods ang ulam, may iilan din namang red meat kaso nasa kabilang corner ng lamesa.

"Walang mahanap kaya dito na lang sa lamesa. Malinis naman 'yan. Celebrate na rin natin first concert mo during this era." ani Vin at inabot sa 'kin ang roasted chicken, napansin siguro niyang kanina pa ako nakatingin do'n.