KİTABIN MANGA VRYA ANİMEYLE İLGİSİ YOK. YANİ BAJİ ÖLMEYECEK.
Multimedya: Bir günde yazdıklarım😸
***
Tanrı der ki "Bir şey için çabalamazsınız o şeyi elde edemezsiniz." Ya da sadece öğretmenler söyler. Kimin söylediği umursanmasa da asıl önemli olan neden söylendiğidir. Aslında yalanda olsa mantıklı bir cümle.
Eğer ki zengin ve hatrı sayılır bir aileden geliyorsanız tabi ki istediğiniz herşeyi saniyeler içinde elde edersiniz. Aşk, para, arkadaş. Her şey sizin ayaklarınızın önüne serilir. İstemediğiniz kadar mücevherler bile sizin için yığılır. Tek yapmanız gereken zengin birisinin çocuğu olarak doğmak. Ah tabiki bu da şans işidir.
Herkes bu kadar şanslı olamaz. Aslında Asuka bu kadar şanslıydı fakat ailesi bütün mirası ona bırakıp kaçınca dayısı paranın üstüne çökmüştü. Maalesef ki Asuka da kendi çalışmak zorunda kaldı.
Garsonluğu severek yapardı fakat aynı zamanda da mecbur olduğu için. Elindeki tepside olan tabakla gürültülü masaya ilerledi. Otuz-kırk yaşındaki ayyaşlarla doluydu masa. Çalıştığı yerde şu an üç garson vardı. İkisi erkekti fakat onlar bile çekinmişti. Aralarında tek çekingen olmayan Asuka vardı. Masayı ona kilitlemişlerdi.
Genç kız üstündeki mini etek, beyaz iç gösteren gömlekle eğilip tabağı bıraktı masaya. Doğrulup diğer masalarla ilgilenmeye gidecekti ki ayyaşların konuşması onu rahatsız etti.
"Götünü gördün mü? Saati kaç acaba?" Adamın sesi hırıltılıydı. Tahmini olarak saçı kazınmış, çenesi göte benzeyen herifti.
"Kesin kendini pazarlamak için böyle giyiniyor." Bunu diyen ise gözlüklü, atletli şişko olandı sanırım. En azından Asuka doğru tahmin ediyordu.
Umursamadan ilerledi. Diğer garsonların yanına vardığında gergin olduklarını fark etti. Kaşlarını çatıp bar sandalyesine oturdu. "Sorun ne? Neden bu kadar gerginsiniz?"
