18 yıl önce... Bir kafede gözlerimi dünyaya açmışım yani teyzem öle derdi. Yağmurluymuş o gece çok şiddetli bir yağmur.
Babam benim doğduğumu duyunca Ankara'dan yola çıkmış. Hasteneye varmasına çok kısa bir süre kalmışken şiddetli yağmurun oluşturduğu sele kapılmış. O gece babamı hiçbir şekilde bulamamışlar.
Annemde beni dünyaya getirdikten kısa bir sürede komaya girmiş. Nedeni hala bilinmiyor.
İşte o geceden sonra teyzem beni büyütmüştü. Hep annem ile babamı bana anlatırdı. 14. Yaşıma girdiğim gün teyzemi kocası ile kavga ettiğini duymuştum.
" Akif kurbanın olayım yapma küçücük çocuk ne anlar evlilikten "
Demişti teyzem.
" Bana bak kadın. Zaten borçlarım var bide bu kıza bakacak param yok. Osmanla anlaştım bugün öğleden sonra nikah var. Şimdi defol git hazırlan "
Teyzemin ağlama sesleri geliyordu.
" Mine!! "
Teyzemin beni çağırmasıyla saçlarımı düzeltip aşağıya indim. Eniştem gitmişti.
" Otur canım "
Salondaki koltuğa oturdum. Ve derin bir nefes aldım.
" Teyzesinin bir tanesi. mine'm seni çok seviyorum. Öncelikle seni merdivenlerde gördüm kavgamızı duymuşsundur sana kısaca şöyle söylemek istiyorum. Evleneceksin istesen de istemesen de. "
Yüzümü başka yere çevirdim ve sabır diledim. Teyzemin beni dürtmesiyle ona döndüm bana bir resim göstermişti. Evleneceğim kişinin resmiymiş.. 17 yaşında bir çocuk. Mavi bir üst giymiş. Kolunda küçük bir bulut dövmesi vardı. Yüzüne bakmak istemedim bakmadım da hemen fotoğrafı yere attım.
" YA SİZ DELİRDİNİZ Mİ ? 14 YAŞINDAYIM BEN 14. DE NASIL EVLENDİRİRSİNİZ. KABUL ETMİYORUM BU EVDEN ASLA GELİNLİKLE ÇIKMİCAM. "
Bağırarak konuşurken yüzüme bir tokat atıldı bu eniştem di
" BANA BAK BANA!! SENİ VELET EV- LE- NE - CEK - SİNN ANLADIN MI BENİ ? "
Saçımdan tutup yere fırlattı ve kulağıma eğildi
" Bana bak bana eğer karşı çıkarsan dayımla evlenirsin. "
Dedi ve tiksinç bir kahkaha attı.
Bu cümleleri duyunca başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü. Hızlıca odama girdim ve bavulumu hazırladım kaçıcaktım.
İstanbula...
6 yıl sonra...
Cafede merih ile çay içiyordum.
" Mine daldın gittin yine ne düşünüyorsun "
Merih benim en yakın kankam çok tatlı ve yardım sever biri yıllar önce istanbula kaçtığım zamanlarda 6 yıl boyunca ev tutmuştum orda kalıyordum. Son zamanlarda param kalmayınca o bana destek çıkmış evinin kapılarını bana açmıştı. Son 1 aydır onun evindeydim.
Teyzemleri hiç görmedim izmireden kaçtığımdan dolayı annemide görmeye gidemiyordum evet hala komada
" Ya bilmiyorum kafam çok karışık kendimi hep karanlık geçmişimde dalmış olarak buluyom çok zor "
Merih bana yaklaştı ve sıkıca sarıldı. İlk kez sarılıyorduk... Bende kollarımı boynuna doladım kokusu...
Harikaydı..
Merihin kollarında ağladım. Dakikalarca ağladıktan sonra elimi tutup ayağa kaldırdı. Birlikte onun evine gittik. Tek başına yaşıyordu ev arkadaşı ararken karşısına ben çıkmıştım. Birlikte yaşamaya başlamıştık. Çok tuhaf olabilir ama zor durumdaydım. Evi çok büyüktü. Onun aileside mardinde aşiret ailelerindenmiş ama merih böyle şeyleri sevmediği için İstanbul'a taşınmış.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SIRA DIŞI HAYATLAR
Short Story" Bazen hayat seni bulunduğun yerden alıp başka bir yere koyar ve der ki ; buradan devam et ! " Bu kitabı " BEN " değil, " SİZ " yazıyorsunuz ! Birbirinden farklı yazarların yazmış olduğu hikayeleri bir araya toplayan KİTAP ! Eğer sende bize katılm...
