Hidden Desire

CHAPTER 8

RESTRICTED

ALISON

"ALISON!"

Napalingon ako sa humahangos na si yaya Mel sa aking direksyon.

"Bakit po yaya? May problema po ba?" Takang tanong ko.

"Hayy! Nakakapagod ang maglakad sa lawak ng bahay na 'to!" Reklamo nyang hingal na hingal pa. "Kanina pa kita hinahanap. Pumunta ka raw sa kwarto nyo sabi ni Daniel at may importanteng sadya ata sayo ang batang 'yun."

"Masama po ba ang mood nya?" Tanong ko para naman hindi na ako magtaka kung sakaling bigla nalang yun bumuga ng apoy.

Napakunot noo si yaya. "Eh paano nga ba malalaman ang mood ng batang 'yun eh kahit ata masaya yun ay hindi manlang mangiti."

Tumango nalang ako. "Sige po ya' puntahan ko na. Pwede po bang kayo nalang magtuloy nitong mga dinidiligan ko?"

"Ay walang kaso. Sya sige't puntahan mo na iyon at baka mamaya ay bigla nalang bumuga ng apoy ang mainiping batang 'yun,"

Natawa nalang ako ng bahagya sa sinasabi ni yaya Mel dahil totoo naman. Ayaw na ayaw ni Daniel nang pinaghihintay kaya naman mabilis na akong umakyat sa ikalawang palapag ng bahay para puntahan si Daniel sa kwarto.

"Tawag mo raw ako sabi ni yaya?" Bungad ko sa kanya nang makita ko syang prenteng nakaupo sa swivel chair katapat ng mini office table nya.

"Come here. I want to tell you something." Kinumpas nya ang kanyang hintuturo na lumapit ako.

Walang pag-aalinlangan naman akong lumapit. Ano nanaman kaya ang pumasok sa utak nito at pinatawag ako? Akala ko ba busy sya ngayon kahit hindi sya pumasok sa opisina?

"What is it?" Takang tanong ko nang makalapit ako sa tapat nya. Nasa pagitan namin ang office table nya.

"Come closer babe," Muling utos nya.

Hindi ko alam kung anong balak nya pero sumunod nalang ako kahit naguguluhan pa rin. Ano nanaman bang trip ni Daniel sa buhay?

Naglakad ako papalapit sa gilid nya.

"A-ano bang sasabihin mo?" Napapitlag ako nang iikot nya ang swivel chair nya paharap sakin.

Prente at tuwid syang naka-upo doon habang ako naman ay hindi na alam ang gagawin na nakatayo sa harap nya. Parang nanghihina ata ang tuhod ko dahil sa seryosong berde nyang mga mata..

"Ma-may nagawa ba akong m-mali?" Hindi ko mapigilang tanong. Para kasing kung makatingin sya ay parang may nagawa nanaman akong hindi nya nagustuhan.

"What is the meaning of 'kepay' again?" Nakataas ang kilay na tanong nya.

Duon na ako napaiwas ng tingin. What should I say? Kung sana lang talaga nagsabi nalang ako ng totoo noon edi sana walang ganitong confrontation.

"Ahh..ano..ano.." Hindi ko talaga alam ang sasabihin ko.

"Is this the meaning of it?"

"D-Daniel!" I almost jump when she shamelessly touch my.. my 'kepay'. Oh my gosh! Bastos with a classy way!

"What? Sabi mo mahilig akong kumain nyan. Well.. you're definitely right. And I think I want to eat kepay again.." Ang kaninang seryoso nyang mata ay nahaluan na ng kakaibang kislap nang ngumisi sya.

"Hindi ko naman talaga gustong sabihin yun.." Pagdadahilan ko pa. "Basta nalang kasing lumabas yun sa bibig ko. And Daniel.. stop.. stop caressing my legs!" Sabi kong hinawakan ang kamay nyang nasa loob na ng dress na suot ko.