𝕃𝔸𝕍𝔼ℕ𝔻𝔼ℝ ( complete)

7 (zawgyi)

မိုးက အၿငိဳးနဲ႕မ်ား ႐ြာေနတာလားဗ်ာ.. ခုထိ
မတိတ္နိုင္ေသးဖူး...

က်ေနာ္ ေၾကာက္မိတယ္.. ဒီလိုအခ်ိန္မွာ က်ေနာ့္ေဘးနားမွာ ရွိေနေပးတယ့္ ထယ္က က်ေနာ့္ဘဝအတြက္ မီးအိမ္လိုပဲ...

သူပါးစပ္ကေန ဘာမွမေျပာရင္ေတာင္မွ သူက
က်ေနာ့္ေဘးနားမွာ ရွိတယ္ဆိုတယ့္ အသိက
စိတ္ကို သက္သာရာရေစတယ္..
-----------------

'' မင္... အိပ္ေတာ့ေလ.. ညနက္ေနၿပီ.. ''

'' မင္းကေရာ မအိပ္ေသးဖူးလား... ''

'' မင္ အိပ္မွ က်ေနာ္အိပ္္မယ္ေလ.. ''

'' မင္းဘာသာ အရင္အိပ္.. ငါအလုပ္လုပ္စရာေတြ ရွိေသးတယ္.. ''

'' ထယ္ေယာင္း.. ''

'' ဗ်ာ.. ''

'' ငါ့ကို ခ်စ္ေသးလား.. ''

''ဟမ္.. ဘာေျပာလိုက္တာလည္း မင္..''

'' ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ဖူး... အိပ္ေတာ့ ညနက္ေနၿပီ.. ''

'' အင္း.. ''
-------------------------

က်ေနာ့္ရဲ႕ အလုပ္ေတြကို လုပ္ၿပီး ေရဆာလို႔ ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာခဲ့တယ္...

ထိုအခ်ိန္ ဆိုဖာေပၚမွာ အိပ္ေနတယ့္
ကင္ထယ္ေယာင္း..
အိပ္ေနတာေတာင္ ဘာလ္ု႔ အဲ့ေလာက္ၾကည့္လို႔ေကာင္းေနရတာလည္း..

သူ႕နားကို သြားလိုက္ၿပီး ဆံပင္ေလးကို သပ္ၿပီး
ေျပာလိုက္မိတယ္..

'' ထယ္ေယာင္း.. ၾကည့္ရတာေတာ့ ငါမင္းကို
ခ်စ္မိေနၿပီ ထင္တယ္.. ''

................
ေနာက္ေန႕က်ေတာ့.. မိုးလည္းတိတ္သြားတယ့္အခါ..

'' ထယ္ေယာင္း ေက်းဇူးပဲ.. ''

'' ဘာကိုလည္း မင္.. ''

'' မေန႕က ငါ့အနားမွာ ရွိေပးလို႔.. ''

'' ရပါတယ္..မင္ရဲ႕ ကိုယ္ခ်စ္တယ့္လူပဲ ဒီေလာက္ကေတာ့ မပင္ပန္းပါဖူး... ''