{Zawgi}
'အမေလး ေမာတာ က်န္ခဲ့ၿပီလား'
'အစထဲကလိုက္မလာပါဘူး'
'လိုက္မလာရင္ေျပာေလ ေသမလိုဘဲေမာတာ'
Systemကို ကြန္ပလိန္းတက္ေနတဲ့ ဂြၽန္ေျမာင္က ဒူးႏွစ္ဖက္ေပၚ လက္ေထာက္ထားၿပီး အေမာေျဖေနသည္။ သူ႔မွာေတာ့ ေနာက္လွၫ့္မၾကၫ့္စတမ္း ေျပးလာရတာ။ တစ္ေအာင့္အၾကာမွာ အေမာေျဖၿပီးသြားတဲ့ ဂြၽန္ေျမာင္က အဝတ္ေတြကို ဟန္ပါပါခါထုတ္ၿပီး မတ္တပ္ရပ္သည္။
'သြားၾကစို႔'
'ဘယ္သြားမလို႔တုန္း'
'ဘဝေျပာင္းသြားေတာ့ ဘယ္ေနရာဘာေတြရိွလည္းေလ့လာရမယ္ေလ ၿပီးေတာ့ ဒီယုန္ေပါက္စ ဂြၽန္ေျမာင္က အလကားသက္သက္ သူမ်ားေတြကို ရန္လိုေနတာမျဖစ္ႏိုင္ဘူး အဲ့တာဘာလဲရွာရမယ္'
' side missionေဖာ္ႏိုင္တဲ့အတြက္ အမွတ္100ရရွိပါတယ္'
'တယ္ေတာ္တဲ့ငါေလး'
'ဒါနဲ႔host ဒီနားရြက္နဲ႔သြားရင္ လူသိကုန္မွာေပါ့ ၿမိဳ႔ေတာ္ထဲဆို'
'ေအးဟုတ္သား ေနဦး တစ္ခုခုရွာဦးမယ္'
ဂြၽန္ေျမာင္က အနားကတစ္ခုခုရွာသလို လွၫ့္ပတ္ေဝ့ၾကၫ့္သည္။ ခဏၾကာေတာ့ သူ႔ေရ႔ွကို တစ္စံုတစ္ခုေရာက္လာသည္။
"ေရာ့"
"ေက်းဇူး...အယ္"
ဂြၽန္ေျမာင္လက္ထဲ အဝတ္ေရာက္လာမွ အသိကပ္ေတာ့သည္။ systemကလည္းစိတ္နဲ႔ဘဲ ဆက္သြယ္ရတာ ဒါဆိုအဝတ္ေပးတာဘယ္သူႀကီးတုန္း။ မျဖစ္ဘူး လွၫ့္မၾကၫ့္နဲ႔ လွၫ့္မၾကၫ့္နဲ႔ ေျပးရမယ္။ ဂြၽန္ေျမာင္က ေတြးလည္းေတြး ေျပးလည္းေျပးဖို႔လုပ္သည္။ သူေက်ာေပးထားတဲ့ လူကို တစ္စက္ေတာင္လွၫ့္မၾကၫ့္။
"ေဟ့"
"အိုမားးေရ"
ပုခံုးေပၚလာတင္တဲ့လက္တစ္ဖက္ေၾကာင့္ လိပ္ျပာလြင့္လုမတတ္ ျဖစ္သြားတဲ့ ဂြၽန္ေျမာင္က လန႔္လြန္းသြားၿပီး ေနရာမွာထိုင္ငိုေတာ့သည္။
'အူးဝါး မူလပိုင္ရွင္ကလည္း ယုန္လို႔မေျပာရဘူး အသည္းငယ္ခ်က္'
"ဟိတ္ ဟိတ္ မငိုနဲ႔ေလ"
ဂြၽန္ေျမာင္ငိုေနတဲ့ ေနရာကို ဘတ္ခနဲထိုင္ခ်လာတဲ့ သူကိုဂြၽန္ေျမာင္ ေမာ့ၾကၫ့္ေတာ့မွ မ်က္ရည္ေတြ အြန႔္ခနဲတိတ္သြားသည္။ အဲ့တာ က်ားတစ္ေကာင္ဘဲ။ သူ႔မွာ နားရြက္ေတြလည္းရိွၿပီး အၿမီးလည္းရိွသည္။ က်ားေရ႔ွေမွာက္လ်က္လဲဆိုတာ သူမွသူအစစ္။
