Unicode
‘ဂျွန်ခယူ .. ရှီဟို ရှာလိုက်ရတာကွာ….အပေါ်လာခဲ့ကြဦး ပြောစရာရှိလို့’
‘အင်း .. လာပြီ’
အီဆူးလ်ကဘေးကနေရောက်လာပြီး ခေါ်လိုက်ကာမှ ဂျွန်ခယူနဲ့မာရှီဟိုတို့ စကားဆက်မပြောဘဲရပ်လိုက်ကြသည်။ မာရှီဟိုကချာကနဲလှည့်ထွက်ကာ အပေါ်ကိုအရင်တက်သွားသည်။ နောက်မှာကျန်ခဲ့တဲ့ ဂျွန်ခယူနားကို အီဆူးလ်ကဖြည်းဖြည်းချင်းတိုးသွားပြီး ဘာဖြစ်တာလဲ လို့မေးလိုက်သည်။
‘သူ့နားမှာကပ်နေမယ့်အစား ဆယ်ရီ့ဆီကိုသွားတဲ့’
‘ဘာ!’
‘ဖြည်းဖြည်းအော်ပါကွာ မင်းကလည်း’
‘မဟုတ်ပါဘူး နည်းနည်း လန့်သွားလို့...မင်းနဲ့သူဘာဖြစ်နေတာလဲ ရန်ဖြစ်တာလား’
‘မဖြစ်ပါဘူး..ငါကသူ့ကိုစိတ်ပူလို့လိုက်လာတာကို သူကအဲ့လိုပြောလိုက်တာ’
နှစ်ယောက်သားအတူတူလှေကားပေါ်တက်လာရင်းနဲ့ စကားဆက်ပြောကြသည်။
‘မင်းနဲ့ဆယ်ရီကဘာလုပ်နေလို့ သူကအဲ့လိုပြောတာလဲ’
‘ဘာမှမလုပ်ပါဘူး..ဒီမနက်ကစကားခဏပြောမိတာလေးပဲရှိတာပါ’
‘စကားပြောတာလောက်နဲ့တော့ ရှီဟိုက စိတ်ဆိုးမယ်မထင်ဘူး’
‘အေး အဲ့တာပြောတာ ငါဘာများလုပ်မိလို့ပါလိမ့်’
‘ဒါနဲ့..’ အီဆူးလ်က လမ်းဆက်မလျှောက်ဘဲ ရပ်ပြီး ဂျွန်ခယူ့ဘက်ကိုလှည့်ပြောလိုက်သည်။
‘မင်းနဲ့ဆယ်ရီနဲ့ဘာတွေပြောနေကြတာလဲ’
‘မမှတ်မိတော့ဘူး သူပြောတာကိုငါက အင်း အဲ ပဲ လုပ်ပေးခဲ့တာဆိုတော့...ဘာပါလိမ့်..ဪ သီချင်းဆိုပြိုင်ပွဲရှိတယ်ဆိုလား..အဲ့တာကိုပြောနေတာ’
‘ဟုတ်လား...မင်းသူ့ကိုမကြိုက်ရင်တောင် သူငိုသွားအောင်တော့မလုပ်နဲ့နော်’
‘မလုပ်ပါဘူးကွာ….နေပါဦး’
အီဆူးလ်ကဂျွန်ခယူပြောတာကိုမစောင့်ဘဲ ဆက်သွားတော့သည်။ ဂျွန်ခယူကဘေးနားကနေ အမြန်ကပ်လိုက်ပြီး ထပ်မေးသည်။
‘ဟေ့ကောင် မင်း ဆယ်ရီ့ကိုသဘောကျနေတာမလား?’
အီဆူးလ်ကဘာမှပြန်မပြောဘဲ ရယ်သည်။
‘ဟုတ်တာပဲ..ဟုတ်နေတာပဲ’ ဂျွန်ခယူက အီဆူးလ်ကိုပခုံးချင်းတိုက်ပြီး တွန်းလိုက်တော့အချိန်ကိုက်ပင် အခန်းထဲကထွက်လာတဲ့ ဆယ်ရီနဲ့ တိုက်မိသွားသည်။
‘အောင်မလေး’
‘ဟာ...ဆော..ဆောရီး ဆယ်ရီ...ငါသွားတော့မယ် ဂျွန်ခယူ ပြောစရာရှိတာ နေ့ခင်းမှပြောတော့မယ်’
‘အေးအေး’ ဂျွန်ခယူက ဘာဖြစ်သွားမှန်းသိတာကြောင့် ရယ်ပြီးပြန်ပြောလိုက်သည်။
‘ဘာလို့ရယ်နေတာလဲ’
‘ဘာမှမဟုတ်ဘူး ဆယ်ရီ..နင်ဘာမှမဖြစ်ဘူးမလား’
‘အင်း..’
အီဆူးလ်ရဲ့အဖြစ်ကို သဘောကျတာနဲ့ အခုထိကိုအရယ်မပြတ်သေး။ ဆယ်ရီ့ကိုမေးတုန်းကလည်းရယ်၊ အခန်းထဲဝင်လာတော့လည်းရယ်၊ ထိုင်ခုံနားကိုလာတော့လည်းရယ်။
ရယ်နေရင်းနဲ့ဘေးခုံကနေသူ့ကို နဂါးမျက်စောင်းနဲ့ကြည့်နေတဲ့ မာရှီဟို့ကိုမြင်တော့မှ မျက်နှာပိုးသတ်လိုက်ရသည်။
‘အဟမ်း..အဟမ်း’ လည်ချောင်းရှင်းပြီး ခုံဆွဲကာထိုင်ချလိုက်သည်။ ဘေးကိုလည်း ငဲ့ကြည့်ငဲ့ကြည့်နဲ့ မာရှီဟို့မျက်နှာအရိပ်အကဲကိုကြည့်ရသေးသည်။
မာရှီဟိုကသူ့ကိုကြည့်မနေတော့။ တွက်နည်းလည်းမမှန်တဲ့ပုံသေနည်းတွေနဲ့ သင်္ချာပုစ္ဆာတစ်ပုဒ်ကို ဟိုခြစ်ဒီခြစ်နဲ့တွက်နေတာကို ဂျွန်ခယူကလှမ်းမြင်နေရသည်။
‘အဲ့တာက အဲ့ပုံသေနည်းနဲ့တွက်ရတာမဟုတ်ဘူး’
‘သိတယ်’
‘သိရင် တခြားဟာနဲ့တွက်လေ’
‘သူနဲ့မဆိုင်တဲ့ပုံသေနည်းနဲ့တွက်ရင် ဘာအဖြေရမလဲသိချင်လို့’
‘အရူးလေး..တလွဲတွေရမှာပေါ့..တွက်လို့ရမှာတောင်မဟုတ်ဘူး’
‘အင်းနော်...ဘာမှမဆိုင်တဲ့ဟာတွေပေါင်းမိရင် ပြဿနာတွေပဲထွက်လာမှာပဲ’
‘ဒါပေါ့’
မာရှီဟိုကသင်္ချာဆက်မတွက်တော့ဘဲ ခဲတံကိုလက်ထဲမှာလှည့်နေသည်။ ဂျွန်ခယူကလည်းဘေးကနေ မာရှီဟိုဘာဆက်ပြောမလဲဆိုပြီး စောင့်နားထောင်နေသည်။
‘မင်းနဲ့ငါကဘယ်လိုမှမဆိုင်ဘူးထင်တယ်...မဆိုင်တာတွေလုပ်မိရင် ပြဿနာတွေပဲတက်မှာလေ’
‘ဘာအဓိပ္ပါယ်လဲ အဲ့တာက’
‘ညနေကျောင်းဆင်းရင် ခေါင်မိုးထပ်ကိုခဏလာခဲ့ ငါပြောစရာရှိတယ်’
‘အခုပြောလို့မရဘူးလား’
‘ဆရာလာပြီလေ’
တစ်နေ့လုံး မာရှီဟိုမျက်နှာမကောင်းဖြစ်နေရတဲ့ အကြောင်းရင်းကို နောက်ဆုံးတော့သိရတော့မှာဖြစ်လို့ ရင်ခုန်မိသလိုစိတ်လည်းပူနေမိသည်။ ဒီကြားထဲ အဆင်ပြေတဲ့ပုံပေါ်နေရင်းကနေ ဘာလို့ ရုတ်တရက်ကြီး ဒီနေ့လိုမျိုးဖြစ်နေတာလဲဆိုတာ ဂျွန်ခယူနားမလည်။
မာရှီဟို့ကိုဆက်ပဲလိုက်ရတော့မလိုလို..စိမ်းကားသွားမှာကြောက်လို့ရပ်ပဲကြည့်နေရမလိုလို..သူငယ်ချင်းလိုပဲနေပြီးတစ်သက်လုံးအဆင့်မတက်ဖို့ပဲကြိုးစားရတော့မလိုလို…
*မင်းငါ့ကိုရူးအောင်လုပ်နေတာပဲ*
---------------------
‘မာရှီဟို မင်းအဲ့တာမစားရင် ငါယူစားလိုက်တော့မယ်’
‘ဟင်..အင်း စားလေ’
တူနဲ့ကိုင်လိုက် ချလိုက်လုပ်နေတဲ့ ပဲပင်ပေါက်ချဉ်စပ်သုတ်ကို အရှေ့မှာထိုင်နေတဲ့ ဟင်းမ်တစ်ယောက် မကြည့်နေနိုင်တော့။ စားတော့မလိုလို မစားချင်လို့ပဲပြန်ချလိုက်သလိုလို လုပ်နေတဲ့ မာရှီဟိုရဲ့မျက်နှာမှာလည်း စိတ်ပျက်အားငယ်ညှိုးနွမ်းပင်ပန်းနေမှုတွေက အထင်းသား။
‘မင်း ဒီနေ့ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ’ ဂျီဟူက ထမင်းစားရင်းနဲ့ပဲ မာရှီဟို့ကိုလှည့်မေးလိုက်သည်။
‘ဟေ့ကောင်တွေ..မင်းတို့ အခုတလော..ဂျွန်ခယူက ဆယ်ရီနဲ့တအားရင်းနှီးနေတယ်မထင်ဘူးလား’
‘ဂျွန်ခယူက?’
‘အင်း’
‘မသိဘူး..ပုံမှန်အတိုင်းပဲမဟုတ်ဘူးလား’
‘မနက်ကလည်း ဆယ်ရီဲနဲ့သူ စကားပြောနေတာ အကြာကြီးပဲ..နေ့ခင်းကလည်း ဆယ်ရီနဲ့ရယ်မောပြီးစကားပြောနေတာများ ထိုင်တဲ့အထိရယ်နေတုန်း..အခုလည်းဟိုမှာ ဆယ်ရီ့နဲ့ တန်းစီရင်း စကားပြောနေတယ်လေ’
ထမင်းပန်းကန်ကိုယ်စီကိုင်ပြီး တန်းစီနေတဲ့ ဂျွန်ခယူနဲ့ အီဆူးလ်က ဘေးက ဆယ်ရီ့ကို စကားတတွတ်တွတ်နဲ့ပြောနေသည်။ ဒါကို မာရှီဟိုက သူ့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကိုပြလိုက်သည်။
"သူတို့ဘာသာသူတို့စကားပြောတာ မင်းနဲ့ဘာဆိုင်လို့လဲ"
ဟင်းမ်က မာရှီဟို့ပန်းကန်ထဲက ပဲပင်ပေါက်တွေကိုကုန်အောင်စားပြီးပြန်ပြောလိုက်သည်။
"မင်းကလေ ဘာာာာမှမသိဘူး တကယ်" ဂျီဟူက ဟင်းမ်ကို စိတ်ပျက်လက်ပျက်နဲ့ပြန်ပြောလိုက်ပြီး ညည်းလိုက်သည်။
"မင်းကရော..ဘာ..ဘာသိလို့လဲ"
မာရှီဟိုက အံ့ဩသွားပြီး ဂျီဟူ့ကိုပြန်မေးလိုက်သည်။ အသံများတောင်တုန်ပြီး စကားတွေတောင်ထစ်သည်။ အခုထိ သူ့အကြောင်းကိုဘယ်သူ့ကိုမှမပြောပြရသေးဘဲ ဂျီဟူကဘယ်လိုသိလဲဆိုပြီး စိတ်ပူသွားသည်။
"ချက်ဆိုနားခွက်ကမီးတောက်တဲ့ကောင်ပါကွာ။ အရိပ်ပြရင်အကောင်မြင်ပါတယ်။ တစ်ထွာလောက်ပြရုံနဲ့တစ်လံလောက်ထိသိတယ်။ အသံကြားတာနဲ့.."
"တော်ပါတော့ စကားပုံတွေလည်းကုန်ပြီ။ ဘာကိုသိတာလဲမင်းက"
"နောက်မှအေးဆေး တစ်ပွဲလောက်နွှဲကြတာပေါ့ မာရှီဟို..အခုတော့ဟိုမှာ မင်းရဲ့ စိတ်အနှောင့်အယှက်လေးလာပြီ"
ဂျွန်ခယူကတော့ခပ်တည်တည်နဲ့ မာရှီဟို့ဘေးမှာဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ သူ့ဘေးမှာက ဆယ်ရီ။ ဆယ်ရီ့ဘေးမှာက အီဆူးလ်။
‘မင်းအခုထိ မစားရသေးပါလား’ ဂျွန်ခယူက မာရှီဟို့ထမင်းပန်းကန်ကိုကြည့်ပြီးပြောလိုက်သည်။ မာရှီဟိုကတော့ဘာမှပြန်မပြောဘဲ ကိုင်လိုက်ချလိုက်လုပ်နေတဲ့ ဟင်းတွေကို ပါးစပ်ထဲဆက်တိုက်ထိုးထည့်လိုက်သည်။
တစ်လုပ်ပြီးတစ်လုပ် မနားတမ်းထည့်နေတဲ့ မာရှီဟို့ကိုအကုန်လုံးကဝိုင်းကြည့်မိကြသည်။ ဂျွန်ခယူကပါ သူလည်းစားရင်း မာရှီဟို့ကိုကြည့်ရင်းလုပ်နေတော့ ဘေးက ဆယ်ရီက လှမ်းစကားပြောသည်။
‘ဂျွန်ခယူ နင်ဒါမစားဘူးလား’ ဂျွန်ခယူ့ပန်းကန်ထဲမှာ ဘောင်ပေါ်တင်ထားတဲ့ မုန်လာဥနီဖတ်တွေကိုတူနဲ့ထိုးပြရင်းပြောလိုက်သည်။
‘အင်း မစားဘူး’
‘ဒါဆို ငါစားလိုက်မယ်နော်..ငါကမုန်လာဥနီအရမ်းကြိုက်တာ’
ဂျွန်ခယူ့ပန်းကန်ထဲက မုန်လာဥနီကိုယူလိုက်တဲ့ ဆယ်ရီကပျော်နေပုံရတာကြောင့် ဘေးနားကအီဆူးလ်လည်း သူ့ပန်းကန်ထဲက မုန်လာဥတွေကိုရွေးထုတ်ပြီး ဆယ်ရီ့ပန်းကန်ထဲကိုထည့်ပေးလိုက်သည်။
‘ကျေးဇူး’ ဆယ်ရီကပြန်ပြောလိုက်တော့ အီဆူးလ်က ကျေကျေနပ်နပ်ကြီးကိုပြုံးလို့။
တစ်ဖက်ကမာရှီဟိုကတော့ ပါးပေါက်မတတ်ထိုးထည့်ရင်း မြန်မြန်ဆန်ဆန်ကိုမြိုချနေသည်။
‘ဖြည်းဖြည်းစားပါ’ ဂျွန်ခယူကမနေနိုင်လို့ ဘေးကနေပြောရသည်။
‘ငါကုန်ပြီ သွားတော့မယ်နော်’ မာရှီဟိုကသူ့ပန်းကန်ထဲကဟာကုန်တာနဲ့ မတ်တပ်တန်းရပ်ပြီး ပန်းကန်ကိုင်ကာလှည့်ထွက်သွားတော့သည်။
‘နေဦးလေ..နေ..’
‘ထားလိုက်..သူစောစောကကတည်းက သိပ်မကြည်ဘူး။ ဘာဖြစ်တာလဲတော့မသိဘူး’ ဂျီဟူက သူ့စကားအဆုံးမှာ ဆယ်ရီ့ကိုကြည့်ပြီးပြောလိုက်သည်။ ဟင်းမ်ကတော့ သူ့ပုံစံအတိုင်း တိုက်ကွမ်ဒိုဗီဒီယိုတွေကိုပဲဆက်ကြည့်ရင်း ပတ်ဝန်းကျင်ကိုသတိမထားဘဲ လက်ကျန်ကုန်အောင်စားနေသည်။
‘ငါလိုက်သွားလိုက်ဦးမယ်’
‘မင်းလိုက်သွားလည်း ဘာမှလုပ်လို့မရဘူး..သူ့ကိုအချိန်ပေးထားလိုက်’ ဂျွန်ခယူ့ကိုအီဆူးလ်ကလှမ်းပြောလိုက်သည်။ ဒါကို ဂျီဟူကထောက်ခံတဲ့အနေနဲ့ ခေါင်းညိမ့်ပြသည်။ ဂျွန်ခယူကလည်း သူငယ်ချင်းတွေပြောတာကိုနားထောင်ပြီး ထိုင်ခုံမှာပြန်ထိုင်လိုက်သည်။
ဂျွန်ခယူ့ကိုပဲ မသိမသာလိုက်ကြည့်နေတဲ့ ဆယ်ရီ့ကိုဘေးက အီဆူးလ်ကလည်း မသိမသာလေးလှည့်လှည့်ကြည့်နေမိပြန်သည်။
-----------------
မာရှီဟိုကလာခဲ့လို့ခေါ်ထားတဲ့ အချိန်လည်းရောက်လာပြီ။ အဆိုသင်တန်းကလည်းပြီးသွားပြီမို့ ခေါင်းမိုးထပ်ဆီတန်းတက်လာခဲ့သည်။ ဘယ်အဆောင်ရဲ့ခေါင်းမိုးထပ်လည်းဆိုတာမေးစရာမလို။ သူတို့အခန်းရဲ့ အားကစားပစ္စည်းအဟောင်းတွေထားတဲ့ ခေါင်မိုးထပ်ပဲဖြစ်လိမ့်မည်။
တံခါးမကိုတွန်းဖွင့်လိုက်တော့ လက်တန်းကိုမှီပြီးတစ်ဖက်ကိုကြည့်နေတဲ့ မာရှီဟိုကနောက်လှည့်လာသည်။
‘ကြာပြီလား ရောက်နေတာ’
‘၁၅ မိနစ်လောက်’
ဂျွန်ခယူကလည်း မာရှီဟို့ဘေးနားကိုရောက်လာပြီး လက်တန်းကိုမှီလိုက်သည်။ ထို့နောက် ၂ ယောက်အတူတူ ဟိုးအောက်က မြင်ကွင်းတွေကို တမျှော်တခေါ်ငေးကြည့်နေကြသည်။
‘ငါ့ကိုဘာလို့ဒီကိုခေါ်တာလဲ’
‘ဒီနေရာက စိတ်ရှုပ်နေရင် လာလို့ကောင်းတယ်လေ..စဉ်းစားလို့ကောင်းတယ်’
‘အခု အဖြေရပြီလား’
‘အဖြေမဟုတ်သလိုလိုနဲ့ တစ်ခုတော့ထွက်လာတယ်’
‘ဘာတဲ့လဲအဲ့တာက’ နှစ်ယောက်လုံးက စကားပြောနေကြပေမယ့် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်မနေကြ။ အရှေ့ကိုသာမျက်နှာမူနေပြီး အဝေးကိုလှမ်းကြည့်နေကြသည်။
‘ဘာနဲ့ဆိုင်တဲ့အဖြေလဲ..ငါနဲ့ဆိုင်တာလား’
‘အင်း .. ဒီရက်တွေထဲ ငါ့ခေါင်းထဲမှာ တွေးနေမိတာက အကုန်မင်းအကြောင်းချည်းပဲ’ မာရှီဟိုကဖြေလိုက်တော့ ဂျွန်ခယူက ဖျက်ခနဲ မာရှီဟို့ကိုလှည့်ကြည့်သည်။
‘ငါကတော့ မင်းအကြောင်းတွေပဲတွေးနေမိပေမယ့် မင်းကတော့အဆင်ပြေနေတဲ့ပုံပဲ’
‘ဟမ်? ငါက?’
‘မင်းကငါ့ကိုဖွင့်ပြောပြီး ဘာမှမဖြစ်သလိုနေနေတော့ ငါကဘာဆက်လုပ်ရမလဲမသိတော့ဘူး...ငါ့ကိုမင်း...သဘောမကျတော့ဘူးဆိုရင်လည်း အဲ့လို အဲ့လို ဆိုပြီးပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပေးပါလား’
‘မာရှီ’
ဂျွန်ခယူက မာရှီဟို့ဘက်ကိုလှည့်လိုက်ပြီး ကပိုကရိုဖြစ်နေတဲ့ အင်္ကျီကော်လံကို ကိုင်ကာ သေချာပြန်ပြင်ပေးရင်း…
‘ငါ..ကင်ဂျွန်ခယူက … မာရှီဟိုဆိုတဲ့ မင်းကို မချစ်တော့ဘူးဆိုတာ ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား’
စကားလည်းပြောအပြီး ကော်လံလေးကလည်း သူ့နေရာနဲ့သူလှလှပပ အချိုးကျသွားသည်။ ဆောင်းဦးဝင်လာပြီဖြစ်၍ ညနေခင်းကပုံမှန်ထက် ပိုမှောင်လာသည်။ မမြင်ရတဲ့ လေမော်လီကျူးလေးတွေက နှစ်ယောက်သားကြားမှာ လူးလာခေါက်တုံ့တိုက်ခတ်နေတော့သည်။
----High School Love Story ------------
ဟီးဟီး ရိုတော့မယ်။
Zawgyi
