HIS secretary | kentin

chapter nineteen

Justin's.

Sobrang saya ko nung nalaman ko na makakalabas na si mama sa hospital. Pero lagi naman niya ako tinatanong tungkol kay Ken tuwing dinadalaw ko siya.

"Nasaan si Ken?"

"Bakit wala si Ken?"

"Hindi mo na naman kasama si Ken?"

"May nangyari ba kay Ken?"

PAKEALAM KO SA KEN NA 'YON? BAHALA NA SIYA SA BUHAY NIYA.

Nakakainis lang na ganito yung gusto kong mangyari sa'min ni Ken pero parang ako lang ang naapektuhan habang siya parang okay lang sakaniya. Masaya pa siya.

Naisip ko na mag leave muna sa trabaho kasi lately I'm not feeling well, lagi nalang ako nahihilo tapos minsan feel ko nasusuka ako. Kaasar talagang buhay 'to, sinumpa ba ako ni Lord?

------

"Justin, saan ka pupunta?" tanong sa'kin ni Josh.

"Uhh sa office ni sir Ken? Bakit?"

"Importante ba yan? If hindi, pwede mo ba ako samahan muna sa cafeteria?" I can sense that Josh is hiding something from me, he's not looking into my eyes.

"Yes, may sasabihin akong importante sakaniya. Ikaw na muna pumunta sa cafeteria, sunod nalang ako" sabi ko at nagpaalam. Sinubukan niya pa akong pigilan pero wala need ko na talaga magpaalam kay Ken, susunod nalang siguro ako kay Josh.

I was about to knock when I noticed that the door is left ajar. He never let the door of his office open, gagalit pa siya sa'kin pag nakakalimutan kong isarado ang pinto. Since the door is slightly open I didn't bother to knock na, binuksan ko nalang yung pinto at pumasok ko...

....na sana hindi ko nalang ginawa.

Hindi ko alam pero bigla nalang akong nasaktan sa nakita ko. I mean wala namang kami at hindi ko naman siya mahal... 'diba?

Pero nung nakita ko siyang hinahalikan ng babae at nakapikit pa siya, looks like he's enjoying it bigla nalang parang may tumusok sa puso ko. Masakit.

Umubo ako dahilan nang pagmulat ng mga mata niya, he panicked. Nakikita kong may takot at gulat sa mga mata niya.

"Sorry to interrupt the two of you, it's not my intention naman po sir Ken. I'm just here po to give this paper. I'm taking my leave po muna, hindi ko po alam kung kelan ako babalik. Hindi po kasi maganda pakiramdam ko nitong mga nakaraang araw eh. I promise to come back po once I feel better na" I managed to say that without crying, god. I left the letter on his table at lumabas na din.

Hindi niya ako hinabol.

Gusto ko nalang umiyak hanggang sa mawala 'tong sakit na nararamdaman ko.

------
A/N;

hello huhu i directly write this story po here sa mismong app and published it once nakatapos ako ng isa or dalawang chapter. so, I'm sorry if may naeencounter kayong misspelled words and wrong grammar. tamad po akong mag proofread at edit T^T. sankyuu po sa pag intindi <33.