The Day When You Lie

CHAPTER 29

ZEPHANIAH'S POV

Its been 3 years past. Sa tatlong taong ang nakakalipas, nakaramdam kami ng saya, lungkot at pagsisisi. Hindi madali sa'min ang mga nangyari sa tatlong taon na nakakalipas. Nagkaroon ng eating disorder si Isaiah, mabuti naagapan agad. Si Gian naman nalaman nalang namin na may bago na ito. Si Edzon, ayun nakamove on na. Mabuti si James at Kez stay strong. Nalaman kona din na magpapakasal na sila next year.

Pero kami ni Timo? Hindi na. Palagi kaming nagaaway, palagi s'yang wala. Ni hindi nga s'ya nagpapaalam kung saan s'ya pupunta. Nabalitaan ko nga na may kinikita s'yang ibang babae. Masakit, pero habang may kinakapitan ako, hindi ako bibitaw. Dahil tutupadin ko ang pangako ko sakanya.

Andito ako ngayon sa isang café habang kasama si Isaiah. Nagiba nadin s'ya, hindi na s'ya gaano maingay tulad ng dati, hindi nadin ito nagpaparasalita simula nong nangyari sakanila ni Gian. Huminga ako ng malalim bago magsalita.

"May gagawin ka ngayon?" Pagsisimula ko.

Umiling naman s'ya. "Not much. Anyways, sasama ka mamaya sa Tagaytay?"

"Anong gagawin natin do'n?"

"Aww I forgot to tell you, nagpapatayo kase ako ng café do'n. Hindi kona sana itutuloy kaso tinulungan ako ni Khael."

Napahinto ako. Now I know, kaya naman pala hindi ko s'ya nakikita this fast few days.

"Kamusta kayo ni Timo? Still the same?" She asked.

I deeply sighed. "Yes, he always like that, like he didn't know me. Ang cold n'ya sa'kin. I tried to talk to him but he ignored me."

"You know what besh, intindihin mo nalang s'ya, malay mo may problema lang. Give him a space."

Ayaw ko sana sumangayon kaya tumango nalang ako.

"Eh kayo ba? Kamusta na kayo?"

"Who?" Uminom naman ito ng kape.

"You know....si...Gian." Pahina kong saad.

"Well, were ok. He's ok and I know he's happy wiht his new. Nagkita nga kami kahapon ni Kirsten e, Gian's girlfriend."

"Hindi kaba nagseselos?" Ayaw ko sana tanungin pero may sarili ang mga bibig ko.

Napatawa naman s'ya ng mahina. "Gaga kaba, malamang hindi na, mygosh Zeph, ang tagal na no."

"Yes you are." Pangaasar ko.

"No I'm not." Pagdidiin n'ya.

"Anyways, were getting late, halika na." Napatingin naman ako sa orasan ko. Tama nga si Isaiah, limang minuto nalang ay malalate na kami. Agad kaming naglakad paalis sa café. Sumakay naman kami ng aming kotse at umalis sa café. Walang pang isang minuto ay nakarating na agad kami sa School.

Pumasok agad kami sa loob at naglakad papunta sa next subject namin. Isang taon nalang at maggra-graduate na kami sa college. Isang taon nalang din, ako na ang mamumuno sa aming kompanya.

Mabuti wala pa ang prof namin kaya nagreview kami ng madalian baka may pa quiz bigla. Nang dumating na ang prof namin ay nagsimula na itong maglesson. At hindi nga ako nagkakamali nay paquiz ito. Nagpagawa naman ng report about marketing.

Papauwi na'ko galing sa school namin. Walang pasok bukas kaya uuwi ako sa bahay. Bukas nadin ang 5th Anniversary namin ni Timo. Inihinto ko muna sa gilid ang kotse ko at kinuha ang phone ko.

Huminga muna ako ng malalim bago tawagan si Timo. Nakalimang ring ito bago n'ya sagotin.

"Hello?"