WHEN THE MAFIA LORD BECAME A FATHER

CHAPTER 1

CHAPTER 1

"MOMMY..."

Napatingin ako sa kung sinong tumawag sa'kin sa likuran ko. It was my son named - LAXUS KLEIN SMITH. Nakanguso ito habang naglalakad papalapit sa sakin.

"Mommy... 911" Saad nito saka tinuro ang buhok na maraming mga hair clips ang nakalagay at kung ano-ano pa.

Mahina siyang natawa dahil alam niyang kagagawan iyon ng kambal nito.

"Come here, baby. Tulungan kita alisin 'yan." Aniya

Ngumiti ito saka nagmamadaling lumapit sa kanya. Pinaupo niya ito sa sahig at siya naman ay inayos ang buhok nito. Kinuha niya ang ibang mga hair clips at inayos.

"Ayan..." Aniya saka ginulo ang buhok ng anak. "... Okay na, 'nak."

Humarap ito sa kanya at niyakap siya. " Thank you mommy, your the best!"

Napangiti nalang siya dahil dito. Si Laxus kasi ay malambing sa kanya. Halatang mama's boy ito.

"Kuya, bakit mo tinanggal yung ginawa ko sa buhok mo? I thought you want to be handsome more."

Napatingin sila sa taong nagsalita na kakapasok lang sa silid. It was her daughter- twin of Laxus named - LEXIE KELLE SMITH. May dala itong hairbrush at hair clips na iba't iba ang kulay.

Ngumuso ito sa kapatid. " I hate you, kuya."

Laxus stand up and went to his twin- his sister. " I'm sorry, lil sis." Saad nito saka niyakap ang kakambal. " I'm sorry for making you feel bad. It's just...ang sakit na kasi ng buhok ko sa kakaayos mo."

Lexie hug her twin back. " I'm sorry too, kuya. I should be more careful of my actions. Sorry for hurting you."

Napangiti si Lexien sa eksenang nakita niya. Halata kasi dito ang pagmamahal ng kambal sa isa't isa. She's so lucky to have them.

It's been five years passed, when she found out that she's pregnant. And there it is- God gave her a wonderful blessing. It's them!

She's so happy to give birth to them. Lalong lalo na nung nalaman niyang kambal pala ang anak niya. At heto na sila ngayon, lumalaki na.

They are now 4 years old and they are schooling too in kindergarten 1.

Naalala pa niya nung baby pa ang mga ito ang paghihirap na naranas niya. But all those challenges and struggles that she've facing, it's all worth it. They all worth it.

But suddenly, she felt sad. Knowing the fact that they doesn't have a father. Alam niya- ramdam niya na kahit hindi nito sinasabi sa kanya ay alam niyang nangungulila ang mga ito sa ama niya.

Kung sana hindi kami naghiwalay noon edi sana, masaya kami ngayon- completo kami ngayon.

Mapait siyang napangiti habang inaalala niya ang nakaraan ng ama nila.

It's been five years passed but still she still hurting. Nasasaktan siya pa rin dahil sa pang-iiwan nito sa kanya- sa kanila.

She couldn't help but to think of him.

' Kamusta na kaya siya? '

' I bet he's happy with someone else right now. '

She smiled sadly as a lone tear fall from her eyes. At nakita iyon ni Laxus.

"Mommy...why are you crying?" Saad nito. Mababatid ang pag-aalala sa boses nito.

Pinunasan niya ang luha niya. " Nothing, son. I'm just happy..."

Lumapit sa kanya ang mga anak niya at niyakap siya.

"Mommy...if your happy you shouldn't be cry. Your should be smile." Sabad ni Lexie

Ngumiti siya saka kumalas sa yakap ng dalawa. " See?" Aniya saka ipinakita ang ngiti niya. " I'm happy... I'm happy to have you both. I feel blessed."

Lexie smiled. " Then, if your happy that you have us, mommy, then let me tell you this mommy. We're so very very happy and blessed to have you as our mommy, diba kuya?"

Tumango si Laxus. " Yep."

Parang may humaplos sa puso niya dahil sa narinig. " I love you so much my babies..."

" I love you too, mommy."

NAPAHILOT NG SENTIDO si Klane dahil sa natanggap na report mula sa kaibigan.

It's been five years since he tried to find her but fucki it! He couldn't find her not even a single trace.

Mas lalong nadagdagan ang problema niya dahil sa nalaman niyang balita tungkol sa kalaban nila. Fuck! They start moving.

While sighing, he stopped working. Sumandal siya sa upuan at ipinikit ang mga mata.

He couldn't stop himself thinking of her- his lovely girl.

'Kamusta na kaya siya ngayon?'

' Does she miss me like I do?'

Gago naman kasi siya dati dahil sa nagawa niya. He hurt her- emotionally and physically. Pero wala siyang magagawa dahil kailangan iyong gawin para sa ikabubuti nito. And thankfully, hindi ito nadamay sa gulo niya. That's why he break up with her. To save her, he need to do that.

Klane let out a long sighed. " I'm hoping that someday we'll meet again, Lexien."

Hindi niya namalayan na nakatulog na pala siya. Nagising lang siya ng may yumugyog sa kanya.

"Sir... sir...gising na po."

He opened his eyes and he saw his secretary.

"What do you want, Lester?" He asked his secretary in a cold and serious tone of voice. Yep-his secretary is a man.

Nakita niya itong napalunok. "S-sir...gabi na po. Kailangan ko na pong umuwi." Kapagkuwan ay may ibinigay ito sa kanya-isang folder na kulay puti." Eto po yung listahan ng mga engineer na gagawa po sa company niyo po sa ibang bansa."

Tumango siya saka tinanggap ang folder. "Okay...now you can go."

Yumuko ito sa kanya bago ito nagmamadaling umalis.

Siya naman ay napatingin lang sa folder na kabibigay ng secretaryo niya.

Binuklat niya ang folder at inisa-isa ang mga pangalan ng nasa listahan.

His eyes widen when he read the name of the person in the last list.

" LEXIEN GRACE SMITH..." aniya

' Ah, at last I found her.'

A happy smile formed on his lips. " Finally, I found you. Now it's time to get back what's mine. I just really hope that there's no someone special on your heart."

' Because if there is, I will kill him. Hell, she's mine only mine! '

Yep-he will definitely kill that person.

With that, he leave his office and went home with a lighten feeling.

__________________________________________________________