"အသေးလေး ဘယ်သွားမလို့လဲ"
"ဒီနေ့ အုပ်စိုးမွေးနေ့လေ အဲ့ဒါသူနဲ့ဘုရားသွားပြီးမုန့်သွားစားမလို့
ဒါနဲ့ မင်းရော ဘယ်......."
ထိုချိန် အုပ်စိုးအသံကြားရျ် သျှားဆက်မပြောတော့ဘဲ ခြံတံခါးသွားဖွင့်ပေးလိုက်သည်။ထို့နောက်
"မင်းအခုထိမပြီးသေးဘူးလားဟ"
"ပြီးပြီဟ ခနစောင့်အုံး"
"ဘယ်သွားကြမလို့လဲ ငါလဲလိုက်မယ်လေ"
ဝဏ္ဏစကားကိုကြားတော့သျှားက
'မင်းကဘယ်လိုက်မှာလဲ'ဆိုပြီးသူ့အခန်းထဲဝင်သွား၏။
အပြင်မှာကျန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ယောက်ကတော့ အကြံတွေနဲ့ပေါ့။
ခနကြာတော့ သျှား အခန်းထဲကထွက်လာသည်။ခြံရှေ့မှာလဲ ဝဏ္ဏတပည့်တွေရောက်နေပြီဖြစ်သည်။အုပ်စိုးက
"ဟျောင့်တွေသွားမယ်ဟ"
"အေး"(×2)
သျှားဝဏ္ဏကိုသေချာကြည့်ကာပြော၏။
"အုပ်စိုး ဒီကောင်ပါလိုက်မှာလား"
"အေးလေ သူတင်မကဘူး သူ့သူငယ်ချင်းသုံးယောက်ပါ ပါတယ်"
"သူတောင်းစားကောင် ငါ့ကိုဘာမှမပြောဘူး"
"ကဲ ထားပါတော့ အမောင်သျှားသံလွင်ဟိဏ်းရယ် နောက်ကျနေပြီ"
သူ့က်ိုမျက်စောင်းထိုး နှုတ်ခမ်းဆူ ပြီးထွက်သွားတဲ့အသေးလေးကိုကြည့်ပြီး ဝဏ္ဏတစ်ယောက် ရီချင်စိတ်ထိန်းထားရသည်။ဘာလေးလဲဟ ကလေးလေးကျနေတာပဲ အဖြေရပြီးမှ အဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို အသက်ရှုကျပ်တဲ့အထိ နမ်းပစ်အုံးမယ်။
ဝဏ္ဏရဲ့ ကားနဲ့ပဲသူတို့တွေဘုရားသွားခဲ့ကြသည်။ဘုရားရောက်တာတောင် မျက်နှာပိုးမသက်နိုင်တဲ့ သူတွေကိုသျှားအလွန်ဒေါသထွက်မိသည်။ ဒီကောင်တွေတစ်လမ်းလုံးတဟားဟားနဲ့ရီရင်းသေသွားရမှာ။ဟိုကောင်အုပ်စိုးလဲ ပြီးမှတွေ့မယ်သူတောင်းစားလေး သူ့ယောက်ဖတွေနဲ့တွေ့တော့ငါတောင်မခေါ်ဘူး
အာ ကန်တော့ ကန်တော့ပါဘုရား မေ့ပြီးဆဲလိုက်မိတာပါ ဘုရား
Time skip.......><
သျှားတို့ ဘုရားသွားမုန့်စားပြီးပြန်ရောက်တော့ နေ့ခင်း (၁)နာရီတောင်ရှိနေပြီ။
YOU ARE READING
မောင့်ရပ်ဝန်းဝါလေး/ေမာင့္ရပ္ဝန္းဝါေလး
Romanceအရာရာမှာတော်ပြီးထက်မြတ်ပေမဲ့ လိုချင်တာကိုမရရအောင်ယူတတ်တဲ့ "The King"ကုမ္ပဏီရဲ့Ceo "ဝဏ္ဏမင်းမြတ်"က မိဘတွေမရှိတော့ပဲ ဘဝကိုလွတ်လပ်စွာဖြတ်သန်းပြီး ခပ်ချေချေနေတတ်တဲ့ "သျှားသံလွင်ဟိဏ်း"ဆိုတဲ့ကောင်လေးကို မြင်မြင်ချင်းစွဲလန်းသွားသောအခါ........... ပထမဆုံးသော...
