"အေသးေလး ဘယ္သြားမလို႔လဲ"
"ဒီေန႕ အုပ္စိုးေမြးေန႕ေလ အဲ့ဒါသူနဲ႕ဘုရားသြားၿပီးမုန့္သြားစားမလို႔
ဒါနဲ႕ မင္းေရာ ဘယ္......."
ထိုခ်ိန္ အုပ္စိုးအသံၾကားရ်္ သွ်ားဆက္မေျပာေတာ့ဘဲ ၿခံတံခါးသြားဖြင့္ေပးလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္
"မင္းအခုထိမၿပီးေသးဘူးလားဟ"
"ၿပီးၿပီဟ ခနေစာင့္အုံး"
"ဘယ္သြားၾကမလို႔လဲ ငါလဲလိုက္မယ္ေလ"
ဝဏၰစကားကိုၾကားေတာ့သွ်ားက
'မင္းကဘယ္လိုက္မွာလဲ'ဆိုၿပီးသူ႕အခန္းထဲဝင္သြား၏။
အျပင္မွာက်န္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ အႀကံေတြနဲ႕ေပါ့။
ခနၾကာေတာ့ သွ်ား အခန္းထဲကထြက္လာသည္။ၿခံေရွ႕မွာလဲ ဝဏၰတပည့္ေတြေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။အုပ္စိုးက
"ေဟ်ာင့္ေတြသြားမယ္ဟ"
"ေအး"(×2)
သွ်ားဝဏၰကိုေသခ်ာၾကည့္ကာေျပာ၏။
"အုပ္စိုး ဒီေကာင္ပါလိုက္မွာလား"
"ေအးေလ သူတင္မကဘူး သူ႕သူငယ္ခ်င္းသုံးေယာက္ပါ ပါတယ္"
"သူေတာင္းစားေကာင္ ငါ့ကိုဘာမွမေျပာဘူး"
"ကဲ ထားပါေတာ့ အေမာင္သွ်ားသံလြင္ဟိဏ္းရယ္ ေနာက္က်ေနၿပီ"
သူ႕က္ိုမ်က္ေစာင္းထိုး ႏႈတ္ခမ္းဆူ ၿပီးထြက္သြားတဲ့အေသးေလးကိုၾကည့္ၿပီး ဝဏၰတစ္ေယာက္ ရီခ်င္စိတ္ထိန္းထားရသည္။ဘာေလးလဲဟ ကေလးေလးက်ေနတာပဲ အေျဖရၿပီးမွ အဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကို အသက္ရႈက်ပ္တဲ့အထိ နမ္းပစ္အုံးမယ္။
ဝဏၰရဲ႕ ကားနဲ႕ပဲသူတို႔ေတြဘုရားသြားခဲ့ၾကသည္။ဘုရားေရာက္တာေတာင္ မ်က္ႏွာပိုးမသက္နိုင္တဲ့ သူေတြကိုသွ်ားအလြန္ေဒါသထြက္မိသည္။ ဒီေကာင္ေတြတစ္လမ္းလုံးတဟားဟားနဲ႕ရီရင္းေသသြားရမွာ။ဟိုေကာင္အုပ္စိုးလဲ ၿပီးမွေတြ႕မယ္သူေတာင္းစားေလး သူ႕ေယာက္ဖေတြနဲ႕ေတြ႕ေတာ့ငါေတာင္မေခၚဘူး
အာ ကန္ေတာ့ ကန္ေတာ့ပါဘုရား ေမ့ၿပီးဆဲလိုက္မိတာပါ ဘုရား
Time skip.......><
သွ်ားတို႔ ဘုရားသြားမုန့္စားၿပီးျပန္ေရာက္ေတာ့ ေန႕ခင္း (၁)နာရီေတာင္ရွိေနၿပီ။
YOU ARE READING
မောင့်ရပ်ဝန်းဝါလေး/ေမာင့္ရပ္ဝန္းဝါေလး
Romanceအရာရာမှာတော်ပြီးထက်မြတ်ပေမဲ့ လိုချင်တာကိုမရရအောင်ယူတတ်တဲ့ "The King"ကုမ္ပဏီရဲ့Ceo "ဝဏ္ဏမင်းမြတ်"က မိဘတွေမရှိတော့ပဲ ဘဝကိုလွတ်လပ်စွာဖြတ်သန်းပြီး ခပ်ချေချေနေတတ်တဲ့ "သျှားသံလွင်ဟိဏ်း"ဆိုတဲ့ကောင်လေးကို မြင်မြင်ချင်းစွဲလန်းသွားသောအခါ........... ပထမဆုံးသော...
