ဒီနေ့...ပထမနှစ်ကျောင်းသူကျောင်းသားများအတွက်ရင်ခုန်စရာအကောင်းဆုံးနေ့ရက်။ပထမဦးဆုံးကျောင်းစတက်ရမည့်နေ့ရက်။
"အဓိပတိလမ်းမပေါ်မှာလျှောက်ဖူးခဲ့ပါသည်...ဒါ ဒါ ဒါ"
"အမလေး ဘယ်သူများလည်းလို့ဖြူရယ် သီချင်းတွေဘာတွေတောင်ဆိုနေပါရောလား"
"အိုကွယ်...သီချင်းမိဆိုတာအပြစ်လား"
"အပြစ်မဟုတ်ရပါဘူးရှင် ဒါပေမဲ့သွားကြရအောင်လေ စောစောလေးသွားကြတာပေါ့နော့်"
"ကောင်းသားပဲ အစောရေ လာဟေ့ သွားကြမယ်"
"လာပြီ ဖြူရေ လာပြီ လာပြီ"
ပြောရင်းဆိုရင်အခန်းထဲမှထွက်လာပြန်သည်...ဒါနဲ့နေပါဦး..
"အလိုတော်...ထဘီကလည်းရှည်လိုက်တာ အပေါ်တင်ဦး"
"တိုအောင်ဝတ်ထားတာပဲခင်ကလည်း.."
"အို..မရပါဘူး နည်းနည်းပဲနည်းနည်းပဲ"
"ကဲ..ရပြီလား"
"ရပြီ ရပြီ လာသွားကြရအောင်"
သည်လိုနှင့် ကျောင်းတော်ကြီး၏ပျိုးပင်လေးများဖြစ်ကြသောပထမနှစ်ကျောင်းသူကျောင်းသားများထဲတွင်အပါအဝင်ဖြစ်သည့် မိန်းမပျိုလေးဦးသည်အဓိပတိလမ်းမထက်တွင်ခြေလှမ်းများညီညာလျက်ကျောင်းတော်ကြီးဆီသို့။
ထိုမိန်းမပျိုလေးဦးမှာ....
"မဂ်လာပါ တို့နာမည်က ကြည်ဖြူသွင်ပါ"
"အားလုံးပဲမဂ်လာပါရှင် စောစစ်ကလျာ ပါ"
"အဟင်းးး ခင့်နာမည်က ခင်ဝစ်ရှင်နရီ ပါ"
"ကျွန်မနာမည်က ပန်းခက်နွယ်..."
ဤသည်ကအတန်းထဲတွင်တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်မိတ်ဆက်ရာတွင်ထွက်ပေါ်လာသည့်ကွဲပြားသည့်နှုတ်ဆက်ပုံကွဲပြားသည့်အသံနှင့် ကွဲပြားသည့်အလှတရားတို့ပင်ဖြစ်ပေသည်။
နှုတ်ဆက်စကားပြောပြီးသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ကျောင်းသူကျောင်းသားများအားလုံးကိုယ့်နေရာ၌ကိုယ်ထိုင်၍သာပထမဆုံးသင်ခန်းစာကိုသေသေချာချာလေ့လာမှတ်သားမည်ဟုထင်ပါသလော။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ကန်တင်းဟုအများခေါ်သော ကျောင်းတစ်ကျောင်းတွင်အရေးပါအရာရောက်၍အဓိကနေရာဟုပြောရလောက်အောင်ပင်အရေးပါသည့် သံစုံတီဝိုင်းတီးနေသောမိမိဝမ်းဗိုက်၏လိုလားတောင်းတသမျှပြည့်အောင်ဖြည့်စွမ်းပေးသည့်နေရာပင်။
YOU ARE READING
ပန်းပန်လျက်(Complete)
General Fiction1980 ဝန်းကျင် ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်ကျောင်းဝန်းကြီးထဲမှမိန်းမပျိုလေးနှစ်ဦး၏ချစ်ခြင်းကိုဖော်ကျူးပြသထားခြင်းဖြစ်ပါသည်။ Artist - Pann Eain 1980 ဝန္းက်င္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းဝန္းႀကီးထဲမွမိန္းမပ်ိဳေလးႏွစ္ဦး၏ခ်စ္ျခင္းကိုေဖာ္က်ဴးျပသထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ Artist...
