ထမင်းစားခန်းထဲသို့ရောက်သောအခါ...
"မေမေ ဘာဟင်းချက်လဲ"
"ပုစွန်ဆီပြန်လေးနဲ့ဗူးသီးဟင်းခါးလေးချက်ပါသတဲ့ရှင်"
"ငါးပိရည်တို့စရာမပါဘူးလားဟင်"
"အမလေး ပါတာပေါ့ရှင် ရုံးပတေသီးနဲ့တို့စရာအစုံလည်းပါပါသတဲ့ရှင်"
"ဒါနဲ့ မောင်ငယ်ရောမလာဘူးလား မေမေ"
"ဟုတ်သား မေမေလည်းသားငယ်လေးကိုဒီနေ့အရိပ်တောင်မတွေ့မိဘူးရော်"
"ဟုတ်လား"
မောင်ငယ်မလာဘူးဆို၍တစ်စက္ကန့်မျှမျက်နှာပျက်သွားသောအစောရဲ့မျက်နှာလေးကိုတစ်စွန်းတစ်စမြင်လိုက်ပါရဲ့လေ။
သူမသည်လည်းချစ်နေသည်ကိုမချစ်ပါဘူးဟုလိမ်ညာသောစကားကိုဆို၍မုသာဝါဒကံကိုကျူးလွန်လေသည်။
"အစော လာထိုင်တော့လေ"
"အော် အင်း အင်း"
အချစ်ရဲ့ဆန့်ကျင်ဘက်အရပ်မှာရပ်နေရတာပင်ပန်းလှချည်ရဲ့။သည်လိုဆိုတော့လည်း အချစ်တစ်ခုမှာအလိုအပ်ဆုံးအရာကသတ္တိလို့ထင်မိပြန်ရော။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"မေမေ နွယ့်ကိုတွေ့မိသေးလားဟင်"
"ခြံထဲမှာရှိမယ်ထင်တယ် သမီးငယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ မေမေ အဲ့တာဆိုသမီးခြံထဲခဏဆင်းလိုက်ဦးမယ်နော်"
"အေး အေး"
ခင်တို့သားအမိနှစ်ယောက်နေထိုင်သောခြံလေးဟာပန်းပင်များစွာဖူးပွင့်နေသောကြောင့်စိတ်ကြည်နူးဖွယ်အတိဖြစ်နေလေသည်။ယခုလည်း ခြံထဲတွင်ပန်းပင်ရေလောင်းနေဟန်ရှိသော ပန်းခက်နွယ် ဟူသာမိန်းမငယ်လေးအားရှာပုံတော်ဖွင့်ရပါဦးမည်။
ဟော...တွေ့ပါပြီ ခန့်မှန်းမိသည့်အတိုင်းပင်သူမနှင့်အသွင်တူညီသောပန်းပင်လေးများအားရေလောင်းပေါင်းသင်နေသောကျွန်မရဲ့မြတ်နိုးဖွယ်ရာအမျိုးသမီးငယ်ပါလေ။
"ဟိတ် နွယ်"
"အမလေး လန့်လိုက်တာခင်ရယ်"
"မလန့်ပါနဲ့ နွယ်ရယ်"
"ရေတွေစိုသွားသလားခင်"
"နည်းနည်းလေးပါ နွယ်ရယ် ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး"
YOU ARE READING
ပန်းပန်လျက်(Complete)
General Fiction1980 ဝန်းကျင် ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်ကျောင်းဝန်းကြီးထဲမှမိန်းမပျိုလေးနှစ်ဦး၏ချစ်ခြင်းကိုဖော်ကျူးပြသထားခြင်းဖြစ်ပါသည်။ Artist - Pann Eain 1980 ဝန္းက်င္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းဝန္းႀကီးထဲမွမိန္းမပ်ိဳေလးႏွစ္ဦး၏ခ်စ္ျခင္းကိုေဖာ္က်ဴးျပသထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ Artist...
