CHAPTER 51

17.3K 344 8
                                    


ANDREA'S POV

Nakahinga ako ng maluwag nang makaalis si sean sa bahay. I decide to treat him like he's a stranger dahil masasaktan lang ako kapag mahuhulog lang ulit ako sa kanya. I should keep some boundaries para hindi na ako masaktan ulit

"Tapos ka na ba baby?" I smile at matthew

"Yes mommy, kanina pa po. Hinihintay lang kita na kunin mo ako dito sa chair kasi ilang minutes ka ng nakatayo dyan" he still manage to complete the sentence even if he's having trouble speaking the words

"Sorry baby" I kiss his lips at ibinaba siya "Go watch some cartoons, okay? Because mommy will clean your mess"

"Opo mommy" sabi niya at nagmamadaling tumakbo sa sala

Sinimulan ko ng ligpitin ang pinagkainan namin at naghugas na ng plato. Pilit kong inaalis si sean sa isip ko pero hindi ko parin ito magawa. Alam ko namang sinusungitan ko lang siya at hindi pinapansin pero bakit ako lang yung nasasaktan?

Nang matapos na akong maghugas ay pumunta muna ako sa kwarto. Napansin ko ang maliit na card at naalala ko ang sinabi ni sean na tawagan ko siya kapag may kailangan ako. Telephone number ito sa opisina niya kung hindi ako nagkakamali.

Wala sa sariling tinawagan ko ito at kabadong hinihintay na sagutin niya ang tawag. Ano ba ang sasabihin mo andrea? Wag mong sabihin na umiiral na naman ang katangahan mo

"Hello, this is Mr. Martinez's secretary. What can I do for you?" boses ito ng babae

"Na-nandyan ba si sean?" Utal na tanong ko

"Hindi po pumasok si Mr. Martinez today maam, but what's your name po? I can send your regards or queries kung nandito na po siya"

"No need, thank you" sabi ko at ibinaba ang telepono

He just said na papasok siya ngayon. Saan kaya siya pumunta? Maybe he's meeting other clients? Or maybe he's going to see erika?

Bago pa ako mabaliw sa kakaisip ay lumabas na ako ng kwarto at dinaluhan si matthew. Buti nalang ay hindi parin napapansin ni matthew na hindi ko masyadong kinakausap si sean

"Do you want to go to the mall? Let's buy more toys" tanong ko habang sinusuklay ang buhok niya

"No mommy, ang rami ng toys na binili ni daddy e. Expensive pa naman yun"

"How about we buy some chocolates?"

He pouted "Still a no mommy, paano kung dumating si daddy dito at wala tayo? Baka hanapin niya tayo"

That's what I want. Yung umalis na tayo dahil nasasaktan lang ako kapag malapit ako kay sean. The pain is so much to bear.

"Puro nuod ka nalang kasi ng cartoon baby e"

"Dont worry mommy, I'm okay" he said while still watching tv

For a 2 years old, he sure knows what he wants "Okay baby"

Humugot ako nang isang malalim na hininga. Maybe I will try persuading him mamaya.

Few hours had already passed when I decided to go the kitchen to cook for sean and matthew. Kahit na galit ako kay sean ay ipagluluto ko parin naman siya.

Nang matapos na akong magluto ay pinakain ko na si matthew. It's already 6 pm kaya pinaliguan ko na din siya at pinatulog pagkatapos naming kumain.

"Where's daddy?" tanong ni matthew

"He's working" maybe he's busy meeting erika

"Okay mommy. Can you please tell him that I want to go fishing with him?"

"You don't even know fishing. And you're still 2 years old and can't even barely walk." Mahina akong natawa "At bakit mo naman gusto mag fishing?"

"Nakita ko lang sa isang advertisement mommy hihi" he giggles

"Okay, I'll tell him" I said and kiss him goodnight

Makalipas ang ilang minuto ay nakatulog na si matthew kaya iniwan ko na siya sa kwarto at pumunta sa sala. I will wait for sean, hindi naman siguro masama kung hihintayin ko siya diba?

Naiinis ako sa sarili ko dahil gusto ko ng kalimutan si sean but there's a big part of me that really wants to love him more. I don't want to leave him but I need to. Masasaktan lang ako kapag nanatili pa ako dito

Few hours had passed pero wala parin si sean. It's 10 pm already pero hindi parin siya dumarating. Imposible namang nagta-trabaho parin siya sa mga oras na ito ano?

"Andrea!"

Nagulat ako nang biglang bumukas ang front door. Agad akong lumapit sa kanya nang mapansing lasing ito. Isinirado ko ang pinto at inalalayan siya

"Bakit naman at naglasing ka?" We headed to our room

"Are you andrea?" he ask while smiling

"Yes, at bakit ka nga naglasing?"

The smile in his face immediately vanish. Sumeryoso ang mukha niya at huminga ng malalim

"Masakit na kasi. I needed time to forget" bakas ang lungkot sa boses niya

"At bakit naman?" bigla akong naguluhan sa sinabi niya

"Kasi....." mahina siyang tumawa "I'm too late and it's all my fault. I really thought na pwede pang mabalik ang nasira na dati. Everyone thought that I'm great but the truth is I'm jerk. I feel useless when I'm around her. She makes me feel that I'm not worth it"

Tumingin siya sa akin "Tell me, am I not lovable? Am I not worth fighthing for? Nahihirapan na kasi ako, I don't want to make her life miserable by keeping her"

"Is it erika?" kinakabahan na tanong ko

"Hmm...erika is now engaged" yun lang ang huling sinabi niya bago siya makatulog

Naglasing ba siya dahil kay erika? Dahil engaged na ito? Kung ganun, ano pang ginagawa namin dito?

"Nakakainis ka, alam mo yun? Kung hinanap mo lang ako para saktan ulit, congratulations dahil nagtagumpay ka" sabi ko habang pinipigilang umiyak

Bumuntong hininga ako at nagsimulang hubarin ang damit niya. I need to clean him. Naghintay lang pala ako sa kanya para makita siyang naglalasing lang para sa ibang babae at heto parin ako at inaasikaso siya.

The Sectetary's Secret- CompletedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon