CHAPTER 7

40.4K 863 28
                                    


SEAN'S POV

"F-faster please" ungol ng babae habang naglalabas masok ang daliri ko sa pagkababae niya
I am drunk, and I can't  see the woman's face but I know she's hot as hell
I chuckled "You like that baby?"

Kagat labi siyang tumingin sa akin at tumango "I uhm— Ilike it"

I stopped what I was doing and started kissing her legs. Nakita ko ang pagka-disgusto sa mukha niya

"Why did you stop?" now she's mad

Hindi ako sumagot at mas lalo lang ibinuka ang hita niya. Napangiti ako nang wala akong maramdamang pagtutol mula sa kanya. Now I can clearly see her pussy. It's newly shave.

"Can I lick it?" tumingin ako sa kanya "Please"

"No, it's embarrassing" she said and closed her legs

Puma-ibabaw ako sa kanya at hinalikan ang labi niya.

"Please?" I groaned in frustration "I think I'll lose my sanity if I can't taste you right now"

"Mr. Martinez—"

Bigla akong natigilan nang tawagin niya ako. Pinindot ko ang switch ng lamp shade at nagulat ako ng makita ang mukha ni andrea

"ANDREA!"

Napabalikwas ako nang bangon at pinahid ang pawis na nasa noo ko. Ilang araw ko ng napapanaginipan si andrea. My dream about andrea is getting wilder day by day. This is not good. Am I fantasizing my own secretary?

Bumangon ako at pumasok sa banyo. Ayaw kong pumasok sa opisina kasi makikita ko na naman si andrea pero kailangan kong mag trabaho. Mukhang mababaliw na yata ako kapag nakikita ko siya. I keep on losing my composure when she's around, and I can't stop myself from wanting to touch her. And the worst part is, I don't know why I'm getting insane when I'm with her. I really need to avoid her.

I wore my suit and went to my office. Agad naman akong binati ni andrea nang makarating ako sa office

"Good morning, sir" bati nito sa akin

"Good morning"

I bit my lower lip as I noticed how hot she was wearing just a simple outfit. How can she look so good? I can't believe I am only noticing this now.

Wala sa sariling lumapit ako sa kanya at inayos ang butones ng damit niya.

"You must button your shirt properly"

Mas lalo akong lumapit sa kanya at inamoy ang leeg niya. Damn! I just like smelling her.

"You change your perfume"

I held her waist and pulled her closer to me. Damn! I just want to bend her over the table and roam my hands around her body.

What the hell am I doing? I should avoid her, but I'm doing the complete opposite.

ANDREA'S POV

Agad akong sumunod kay Mr. Martinez nang makita kong pumasok ito sa office nito.

"Good morning Mr. Martinez"

"Morning" maikiling sagot nito

"Ito po yung schedule niyo ngayong araw" sabi nito at inilapag ang Ipad sa mesa niya

Imbes na sumagot ay lumapit ito sa akin at inayos ang pagkaka-butones ng damit ko

"You must button your shirt properly"

I froze when he came closer to me and sniffed the side of my neck.

"You change your perfume"

Bumilis ang tibok ng puso ko nang maramdaman ko ang kamay niya sa bewang ko. I can feel his lips on my neck while he's caressing my waist gently. We're so close to each other and I can feel something poking my stomach, is it his cellphone?

"I didn't wear any perfume today" sagot ko

He didn't like my perfume last time, so I stopped wearing perfumes in the meantime.

"That's odd" he chuckled "You smell so good"

"Really?" kinakabahang tanong ko "You don't like it, don't you?"

"I like it" he replied while his hands are still on my waist

"I stop wearing perfume because you said you don't like it" sabi ko

"You're making me insane" mahina itong tumawa at lumayo sa akin "You can go out now, I'm sorry"

Hindi ko maalis ang tingin ko sa kanya nang makita ko itong ngumiti. He looked so damn fine when he smiled. This should be illegal.

He cleared his throat "Do you want something?"

"Wa-wala na po" sagot ko at tinalikuran siya

Habol ko ang hininga ko nang makalabas ako sa office niya. Parang sasabog na yata ang puso ko dahil sa bilis ng tibok nito. That was so embarrassing. He may find me weird after getting caught staring at him.

"Galing ka ba sa marathon anding? Bakit ba pawis na pawis ka?" tanong ni kim at lumapit sa akin

"Ganun ba? Kanina pa kasi ako kinakabahan" sagot ko at pinahid ang mga pawis ko

"At bakit ka naman kinakabahan?" usisa ni Kim "Don't tell me na pinagalitan ka na naman ni Mr. Martinez?"

"Mabait na si Mr. Martinez, hindi na siya masyadong masungit" agad na sagot ko

"Are you kidding me? Palagi nga siyang galit sa amin. Palagi ring  walang emosyon ang mukha non. Buti nalang talaga at gwapo siya"

"But he just smiled at me"

"Baka hindi yun si sir" sagot nito "Gutom lang yan, andrea. Imposibleng mangyari yun"

"Totoo nga yung sinasabi ko" I insisted

"Naku, mabuti pang umalis na ako dahil baka mapagalitan pa ako" sabi nito at umalis na

"Okay"

I took a deep breath and started working. Mamayang hapon pa ang meeting ni Mr. Martinez kaya hindi ako masyadong busy ngayon

Makalipas ang ilang oras ay lumabas si Mr. Martinez mula sa office nito. Lumapit ito sa table ko kaya awtomatiko akong tumayo

"May kailangan po kayo?"

Umiwas ito ng tingin  "Are you free right now?"

"May ginagawa pa po ako" sagot ko

"Do you want to go out to lunch with me?"

This is unusual. This is the first time that he asked me to go out with him.

"Sabay po kaming kakain ngayon ni denise" sagot ko "Pero mamaya pa po kami kakain, sasamahan ko nalang po kayo"

He frowned "Oh, that skinny bastard again?"

"Opo" sagot ko

"Do you guys often eat together?"

Napansin ko na nag-iiba ang mood ni Mr. Martinez kapag binabanggit ang pangalan si denise. O baka gutom lang talaga siya ngayon kaya mukha na naman siyang galit

"Minsan lang po" I replied "Pero sasamahan ko po kayo kung gusto niyo"

"Hindi na pala ako gutom, I'll go back to my office now" he said and left without looking at me

What's wrong with that guy again? Bigla bigla nalang aalis. Hindi naman siguro siya galit sa akin diba?

The Sectetary's Secret- CompletedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon