ស្នាមញញឹមរបស់ឡាលីបានបង្ហាញទៅកាន់អ្នកស្រីគីមដែលទើបនឹងបញ្ចប់ប្រយោគផ្ដែផ្ដាំទៅកាន់គេហើយ
<<សូមអ្នកម៉ាក់កុំបារម្ភអី!>>
ពិធីបានចាប់ផ្ដើមលោកអាចារ្យបានបើកគម្ពីឡើងហើយក៏និយាយប្រកាសក្ដែងៗ
<<អាពាហ៍ពិពាហ៍គឺជាចំណងចងជីវិតមនុស្សពីរនាក់ឱ្យរួមរស់នឹងគ្នាប្រៀបដូចជារាងកាយតែមួយ និងជីវិតតែមួយ ដំណើរទៅមុខទៀតនៅវែងឆ្ងាយខ្លាំងណាស់ត្រូវចេះអត់ឱនចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក ស្រលាញ់និងយកចិត្តទុកដាក់ដោយក្ដីសណ្ដោស>>
ឡាលីមើលមុខរាងស្ដើងដែលលាក់ក្រោមស្បៃស្ដើងពណ៌សទាំងទ្រូងរំភើប។ជេននីឯណេះក៏មានអារម្មណ៍ថារំជើបរំជួលមិនចាញ់គេដែរ វាជាការរៀបការដែលនាងមិនបានមានចិត្តស្រលាញ់គេឡើយ មង្គលការនេះកើតឡើងដោយសារតែការព្រមព្រៀង និងលក្ខខណ្ឌប៉ុណ្ណោះ ហេតុអីនាងត្រូវរំភើបដែរនោះ?
<<អ្នកនាងស្ហេន ឡាលី! តើអ្នកនាងព្រមទទួលយកអ្នកនាងជេននីធ្វើជាភរិយាស្របច្បាប់មួយជីវិតដែរឬទេ? បើទោះជាថ្ងៃមុខនាងមានឬក្រ មានជម្ងឺឈឺថ្កាត់យ៉ាងណានោះ?>>
ឡាលីឆ្លើយដោយមិនគិតច្រើន ព្រោះសម្រាប់គេគឺមិនបានគិតថាការរៀបការនេះជាការរៀបការក្លែងក្លាយឡើយ
<<ខ្ញុំ...យល់ព្រម!>>
<<អ្នកនាងគីម ជេននី! តើអ្នកនាងព្រមទទួលយកអ្នកនាងជេននីធ្វើជាស្វាមីស្របច្បាប់មួយជីវិតដែរឬទេ? បើទោះជាថ្ងៃមុខនាងមានឬក្រ មានជម្ងឺឈឺថ្កាត់យ៉ាងណានោះ?>>
ជេននីហាក់គិតយ៉ាងយូរទម្រាំតែនាងដាច់ចិត្តឆ្លើយតបធ្វើឱ្យឡាលីធ្លាក់ទឹកមុខមួយពព្រិច
<<ខ្ញុំព្រម!>>
<<ពីពេលនេះទៅអ្នកទាំងពីរគឺជាប្ដីប្រពន្ធនឹងគ្នាហើយដោយមានព្រះជាសាក្សី!>>
ឡាលីបើកស្បៃគ្របមុខរបស់នាងចេញថ្នមៗ គេភ្ញាក់ព្រើតពេលដែលឃើញតំណក់ទឹកភ្នែករបស់នាងហូរចុះយឺតៗ។ឃើញហើយក្នុងទ្រូងគេក៏ហាក់ឈឺពើតឡើងដោយមិនដឹងខ្លួន ឡាលីឱនទៅថើបបបូរមាត់ជេននីថ្នមៗមុននឹងនិយាយខ្សឹបៗ
<<បងស្ដាយក្រោយឬ?>>
ជេនគ្រវីក្បាលមិននឹងតបមកវិញ
<<អត់ទេ! តែខ្ញុំខ្លាច...ខ្លាចថាឯងនឹងត្រូវលំបាកដោយសារតែខ្ញុំ>>
<<បងជាប្រពន្ធខ្ញុំណា៎!>>
សម្ដីគេនិយាយហើយធ្វើឱ្យនាងកក់ក្ដៅ តែវាមិនបានធ្វើឱ្យនាងស្ងប់ចិត្តគ្រប់គ្រាន់ឡើយ ព្រោះនាងដឹងច្បាស់ណាស់ថាគ្រប់យ៉ាងទាំងនេះគឺគ្រាន់តែជារឿងក្លែងក្លាយប៉ុណ្ណោះ
<<ឯងក៏ដឹងថាមង្គលការនេះគឺស្ថិតក្រោមលក្ខខណ្ឌរបស់ពួកយើងទាំងពីរដែរមិនអញ្ចឹង? ដូច្នេះកុំឆ្លងព្រំដែនរបស់ខ្ញុំអីឡាលី>>
ស្ដាប់ហើយចុកទ្រូងណាស់ ឡាលីញញឹមចុងមាត់ខ្សោះកក្រោះហើយក៏ថើបជេននីទាំងទើសទាល់។គ្រប់គ្នាទះដៃអបអរដល់ពួកគេទាំងពីរតែគ្មានអ្នកណាដឹងឡើយថាទាំងនេះគឺសុទ្ធសឹងជាការបន្លំភ្នែកទាំងអស់។
យប់ឡើងបានមកដល់ឡាលី និងជេននីត្រូវគេងបន្ទប់តែមួយជាមួយគ្នា។គេប្រះខ្លួនគេងត្រង់ភ្លឹងមិនបាននិយាយរកជេននីមួយម៉ាត់ឡើយ។នាងក្រមុំឯណេះក៏មិនបានមាត់កច្រើន ត្បិតគិតស្មានថាគេអស់កម្លាំងទើបចូលគេងទាំងមិននិយាយរកគ្នាសូម្បីមួយម៉ាត់។
កណ្ដាលយប់ស្ងប់ស្ងាត់ទៅហើយ ជេននីក៏គេងលង់លក់ តែមួយសន្ទុះឡាលីក៏ភ្ញាក់ដឹងខ្លួនមកវិញបើកភ្នែកក្រឡោត។កែវភ្នែកខ្មៅក្រិបរេមើលជុំវិញជាពិសេសគឺជេននី។នាងឆក់យកបេះដូងគេបានយ៉ាងងាយ តែហេតុអីក៏គេមិនអាចសូម្បីធ្វើឱ្យនាងរង្គោះរង្គើរសូម្បីតែបន្តិច?
<<កុំអី...កុំទៅចោលអូន...ហឹកៗ...ជុងអ៉ីន!>>
សំឡេងមមើហៅឈ្មោះអ្នកដទៃប្រៀបដូចជាកាំបិតចាក់ចំដើមទ្រូងគេឱ្យពើតផ្សា។ឡាលីខាំមាត់ដាក់ខ្លួនគេងវិញទាំងណែនបំពង់កហាស្ដីលែងចេញ យប់ថ្ងៃរៀបការបែរជាប្រពន្ធស្រែករកឈ្មោះអ្នកដទៃឱ្យគ្រលួចបែបនេះទៅកើត។
ព្រឹកឡើងជេននីក្រោកពីគេងក៏មិនបានឃើញឡាលីនៅក្បែរ។នាងក្រោកអង្គុយទាំងមុខស្ងួតដោយសារយល់សប្តិកាលពីយប់មិញ។នាងសុបិន្តឃើញនូវរឿងអតីតកាលដែលមនុស្សប្រុសម្នាក់បានបោះបង់នាងចោល។ក្រោយពីងូតទឹកផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់រួចនាងក៏ចុះមកក្រោមឃើញឡាលីកំពុងតែជួយម៉ាក់របស់នាងរៀបចំអាហារពេលព្រឹក មើលទៅដូចជាត្រូវគ្នាណាស់
<<ម៉ាក់! ឡាលី! អ្នកទាំងពីរកំពុងធ្វើអីហ្នឹង?>>
ឡាលីឃើញនាងហើយក៏គ្រាន់តែញញឹមតិចៗតែមិនបានឆ្លើយតបមាត់កដូចជារាល់ដងនោះទេ។អ្នកស្រីគីមឆ្លើយទៅកាន់កូនស្រីដោយន័យបន្ទោស
<<ឡាលីក្រោកតាំងពីយូរមកជួយរៀបចំអាហារពេលព្រឹករបស់ម៉ាក់ហើយមើលទៅឯងទៅមើលង្ងៃរះចាំងគូទទៅហើយទើបនឹងក្រោក>>
<<ម៉ាក់!>>
<<បានហើយឆាប់មកអង្គុយមក ឡាលីត្រូវប្រញាប់ទៅធ្វើការរបស់គេផង!>>
ក្រោយបញ្ចប់អាហារពេលព្រឹករួចជេននី និងឡាលីក៏ឡើងឡានទៅហាងកាហ្វេ។ក្នុងឡានគេមិនបាននិយាយស្ដីធ្វើឱ្យជេននីនឹកឆ្ងល់ពន់ពេក
<<ឡាលី! ឯងកើតអី?>>
<<ខ្ញុំមិនអីទេ!>>
គេឆ្លើយទាំងមុខស្មើគ្មានស្នាមញញឹម ក្នុងចិត្តនៅឈឺស្ពឹកមិនទាន់បាត់នៅឡើយ
<<នែ! ខឹងខ្ញុំរឿងអីនិយាយមកមើល>>
ឡានឈប់ង៉កមកដល់មុខហាង ឡាលីរកចុះទៅហើយតែក៏ត្រូវជេនចាប់ជាប់មិនឱ្យទៅ
<<ចង់ទៅណានិយាយគ្នាឱ្យដឹងរឿងសិនទៅមើល>>
<<ខ្ញុំគ្មានអីត្រូវនិយាយនោះឡើយ!>>
<<ឯងមិនដែលបែបនេះទេ ឡាលី!>>
<<ចឹងបងមិនបាច់ខ្វល់ទេចប់រឿងហើយ! ខ្ញុំកើតអីក៏ជារឿងរបស់ខ្ញុំ>>
ថាហើយគេក៏បេះដៃនាងដើរចូលទៅក្នុងហាងបាត់ទុកឱ្យស្រស់ស្រីអង្គុយធ្វើមុខស្លឺម្នាក់ឯង។
<<ហើយគេកើតស្អីគេ? ខ្មោចចូលឬ?>>
នាងមិនដឹងពិតមែនថាខ្លួនឯងបានធ្វើអីខ្លះទើបគេប្រែទៅជាបែបនេះ ខឹងមិនដឹងមូលហេតុដូច្នេះតើឱ្យនាងតាមលួងគេយ៉ាងណាទៅ? ក្មេងម្នាក់នៅមិនដែលខឹងឡើយ ដល់តែខឹងម្ដងងំយកពិបាកដល់កយកតែមែនទែន
<<ហ៉ើយ! ខឹងស្អីក៏ខឹងទៅមិនខ្វល់ទេ ឆឹស!>>
នាងបើកឡានត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញទាំងមុខម៉ូវ នាងមិនដែលទ្រអ្នកណាផងរឿងអីដែលគិតចង់ទៅលួងគេនោះ? បើចង់ខឹងក៏ខឹងឱ្យដល់ស្លាប់ទៅនាងមិនខ្វល់ខ្វាយជាមួយឡើយ។
ថ្ងៃបន្តិចអ្នកស្រីគីមមកពីក្រុមហ៊ុនហើយក៏ឃើញជេននីអង្គុយនៅផ្ទះមើលទូរទស្សន៍ តែតាមសភាពនាងដូចជាមិនមែនតែកំពុងតែមើលទេវាដូចជាកំពុងតែបញ្ចេញកំហឹងតាមរយ:កែវភ្នែកទៅលើទូរទស្សន៍ទៅវិញទេ
<<អា៎ ជេន! កូនធ្វើអីហ្នឹង?>>
<<អ៎គឺមើលទូរទស្សន៍ណាម៉ាក់!>>
អ្នកស្រីគីមសើចតិចៗ មើលទូរទស្សន៍តែដៃក្ដាប់តេលេឡើងប្រេះទៅហើយកូនស្រីម្ដាយអើយ!
#យមរាជ
YOU ARE READING
រឿង លោកប្ដីក្លែងក្លាយជាទីស្រលាញ់
Romanceស្ហេន ឡាលី ជាព្រះនាងតែម្នាក់គត់នៃប្រទេសអ៉ីតាលី ត្រូវបានមនុស្សស្រីម្នាក់ទួញសោកសុំអង្វរឱ្យជួយបន្លំភ្នែកគ្រួសារដោយយកការរៀបការក្លែងក្លាយមកបាំងមុខ។តែនាងមិនបានដឹងឡើយថា ស្ហេន ឡាលីម្នាក់នេះជាអ្នកណា។ការរៀបការក្លែងក្លាយដែលគ្មានអ្នកណាទៅបំពានជីវិតឯកជនក្រោយពីរៀប...
