Kidnapt

31✨

op dat moment hoor ik Marit in de kofferbak wakker worden...

Waar ben ik? HELP HELP schreeuwt Marit. Ik probeer met Marit te praten maar meneer bos heeft de muziek zo hard staan dat ze mij niet kan horen...

HELP ME!!! IEMAND! Marit blijft maar door schreeuwen ook al weet ik dat dat geen zin heeft als ze dat blijft doen. Meneer bos doet de radio zachter en draait zich om naar mij, "KIRSTEN zorg dat die vriendin van jouw stil is!" Ja ja is goed zeg ik zachtjes, ik zit te twijfelen of ik wil zeggen dat dat niet kan als de muziek zo hard staat, maar die opmerking hou ik wel voor mezelf als ik geen problemen wil veroorzaken..

Ik schreeuw nog een keer Marit haar naam en haar ontsnappings woorden stoppen. "K..Kirsten ben jij dat??" Hoor ik haar heel zacht zeggen.

Ja Marit ik ben het, geen zorgen het komt goed" zeg ik om haar te proberen te kalmeren. "Blijf rustig we zijn er zo en dan leg ik je alles uit als dat mag van de jongens..
"DE JONGENS?!" Hoor ik Marit luidruchtig en beangstigend schreeuwen...
O ja das waar ze weet niks van de jongens denk ik bij mezelf en ik begin een brok in mijn keel te krijgen...

Deel 31 is ook vrij nu, ennnn ik heb de 4 duizend lezers op dit verhaal Super leuk! Tot het volgende deel! Joeee