𝐏𝐒𝐘𝐂𝐇𝐎 𝐅𝐀𝐍𝐁𝐎𝐘

6

"Ийм хөөрхөн болохоор чинь таныг  яасан ч тавьж явуулж чадахгүй нь ахаа..."

Жонгүг түүний духан дээр зөөлхөн үнсчихээд юу ч үгүй хөхрөөд хавдчихсан хөлийг нь харан санаа алдлаа.

" Яах гэж дандаа зөрүүдэлж өөрийгөө зовоогоод байдаг юм бэ? Би таныг үнэхээр өвтгөхийг хүсдэггүй шүү дээ? Гуйя, хугараагүй л байгаасай!"

Тэрээр гэнэт л маш зөөлхөн сайхан сэтгэлтэй болоод хувирчих бөгөөд Тэхёныг зүгээр байвал тэр ч гэсэн зүгээр байх нь гарцаагүй.

Жонгүг түүнийг зөөлхөн уснаас нь гаргаад яг л гүнж шиг өргөж явсаар өөрийнхөө аварга том орон дээр хэвтүүлээд эмийн сан авчрахаар явах нь тэр.

"Үнэхээр даарчихжээ? Намайг уучлаарай, хэцүү байсан уу? Дахиж таныг тэр хүйтэн хонгилд хорихгүй учраас битгий өвдөөрэй?"

Жонгүг үнэхээр л энэ үгнүүдийг үнэн сэтгэлээсээ хэлээд байх бөгөөд хавдрыг нь буулгах санаатай хүйтэн жин авчирч тавих үед Тэхён татагнан сэрэх гээд байсан учир тэрээр хөлөн дээр нь зөөлөн үнсэж эхэлсэн юм.

"Гуйя, намайг яасан ч орхиж болохгүй шүү? Хэрвээ таныг байхгүй болчихвол би өвчнөө дийлэхгүй үхчих байх.... Таныг зовоосон ч хамаагүй миний хажууд үлдэнэ гэж амлаач дээ? Би танд хайртай, ахаа?"

Жонгүг түүний хөлийг үнссэн чигтээ чимээгүйхэн уйлж эхэлсэнд Тэхён аль хэдийн сэрчихсэн түүний яриаг сонсоод хэвтэж байсан юм. Хэдий тэр нүүр лүү нь үхтэл нь жийгээд үгийн муухайгаар хараахыг хүссэн ч одоогийн байгаа Жонгүг яг л өөр хүн шиг санагдсан учир тэр түүнийг гэмтээж зүрхэлсэнгүй.

Удалгүй Жонгүг түүний хажуугаар орон хэвтэх үед Тэхён яахын аргагүй унтаж байгаа дүр эсгэх нь тэр. Магадгүй түүнийг сэрүүн байсныг Жонгүг мэдчихвэл одоогийн байгаа байдал нь үгүй болчих ч юм билэв үү?

"Тэр үнэхээр халуун байна... Байз, тэр халуурч байна шүү дээ!"

Жонгүг түүнийг тэвэрсэн даруйдаа сандран босоод түмпэнтэй ус авчиран хөлсийг нь арчаад хүйтэн жин тавьж өгөх нь тэр.

" Би ийм зүйл хийхийг үнэхээр хүсээгүй юм шүү? Би таныг юу юунаас илүү жаргалтай байгаасай л гэж хүсдэг. Гэвч тэр огтхон ч тэгдэггүй, тэр зөвхөн таны биеэнд л болдог. Намайг уучлаарай, түүнийг ийм зүйл хийхээс өмнө гарч ирж чадаагүйд? Таныг өвтгөж, уйлуулсанд үнэхээр уучлаарай?"

Жонгүг түүнийг цээжиндээ нааж тэвэрчихээд үсийг нь үнэрлэн уйлаад байх бөгөөд Тэхён бүр гайхаж орхив. Тэр гэж хэнийг хэлээд байна аа? Яагаад Жонгүг өөр хүн шиг аашлаад унав?

"Сайхан амраарай, ахаа? Тантай хоромхон зуур ч гэсэн хамт байх сайхан байлаа. Дараагийн удаа та намайг үзэн ядаж байхыг мэдэж байгаа учраас ингээд ч болтугай хамт баймаар байна..."

-

"Агхх! Ю-юу... Чи ямар н-новшоо хийгээд байг-гаа юм! Яг одоо б-боль гэж байна!"

Тэхён гэнэт жигтэйхэн амьсгаадсаар сэрэх бөгөөд гайхсаар харвал Жонгүг түүний дээр гарчихсан хөдлөж байх юм гэнэ.

" Сэрчихсэн үү? Таныг сэрэхгүй нь гэж бодож байлаа? Яасан, сайхан мэдрэгдэж байна уу? Танд энэ удаад таалагдна гэж найдаж байна?"

Жонгүг яг түүний сэрлийн цэгийг онон хүчтэй хөдлөөд эхэлсэнд Тэхён эсэргүүцэхийг хүсэвч ч түүний бие энэ мэдрэмж аль хэдийн дасаж орхижээ.

"Сайхан байна уу? Таалагдаж байгаа биз дээ?"

"Агхх! Ү-үнэхээр сайхан байна..."

Тэхён ухаанаа алдан юу хэлж байгаагаа ч үл мэдэх бөгөөд зөвхөн тэр энэ мэдрэмжинд эзэмдүүлж байгаагаа мэдэрсэн юм.

Хэрвээ би түүний хүссэнээр байвал тэр намайг гэмтээхгүй.

[ЗА ЁСТОЙ УУЧЛААРАЙ ЧИХЭВЧЭЭ ЗҮҮЖ СОНСОНО УУ!!! ДАРАА НЬ БИ ЯМАР НЭГ ХАРИУЦЛАГА ХҮЛЭЭХГҮЙ БОЛНО!!🔞]