Part 9🍂Zawgyi

1.3K 54 0
                                    

'အိမ္မက္ျဖစ္လိုက္စမ္း'ဆိုသည့္စိတ္ျဖင့္
ေမ့လဲခဲ့ေသာ ကြၽန္ေတာ္
အခုေရာ စိတ္နဲ႔လူနဲ႔ တသားတည္း ျဖစ္သြားၿပီလား?
မ်က္လံုးမဖြင့္ခ်င္ေသး
ဟင့္အင္း မဖြင့္ရဲေသး
မ်က္နွာၾကက္ျဖဴျဖဴႀကီးဘဲ ျမင္ရမလား?
ေမွာင္မဲေနသည့္ အခန္းႀကီးထဲေရာက္ေနမလား?
ဘယ္လ္ုိေနရာမွာျဖစ္ျဖစ္ အဆင္ေျပသည္
အျဖဴလြင္လြင္ေလးသာ ျပန္လာေပးနိုင္မလား?
ဦးဂြၽန္သာ ဘာမွမျဖစ္ဘဲ အရင္လိုေလး
ျပန္ျဖစ္ေပးနိုင္မလား?......

ခနၶာက သက္ေတာင့္သက္သာရွိေနေသးသည္မို႔
ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ေျဖရင္း ဖြင့္ၾကည့္မိသည္
အင္း ထင္သည့္အတိုင္း
ျမင္ရေသာ မ်က္နွာၾကက္ျဖဴျဖဴ
လိုက္ကာေတြကအစ အျဖဴေရာင္
မရင္းနွီေနေသာ ေနရာတစ္ခု
ႀကိဳးစားရင္း ထမိေတာ့
လက္ေတြ ေဆးပိုက္တန္းလန္း.....

"ဟင္?ေဟ်ာင့္ Jimin နွိဳးၿပီလား?
အသိစိတ္ကပ္ၿပီးလား ငါဘယ္သူလဲ သိေသးလား?"

"......."

"Hey... ငါေလ ငါ ဂ်ာမနီသားေလကြာDellasေလ
သိလား မွတ္မိလား?"

ကြၽန္ေတာ္ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္မွ ဆက္မေမးေတာ့ေပ
ေတာ္ေတာ္စိတ္ပူသြားပံုဘဲ ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေလး
ကြၽန္ေတာ္ကေရာ ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ေဆးပ္ုိက္နဲ႔ျဖစ္ေနရတာ
ေနာက္ၿပီး ဒီေနရာကေရာ?

"ငါဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ဒီေရာက္ေနတာ ဒါကေရာ ဘယ္ေနရာလဲ"

"ေဟ ငါက မင္းျပန္ေမးခ်င္တာ
မင္းဘာလို႔ တစ္ေယာက္တည္း
ပန္းၿခံထဲ ေမ့လဲေနရတာ
မင္းကို အသိေတြ႕လို႔ ထြက္သြားတယ္ထင္တာ
ငါလည္းေမ်ွာ္ရင္း မလာနိုင္ မလာနိုင္ဆိုေတာ့ လုိုက္ရွာလိုက္တာ
ဘုရားရွင္ကယ္လို႔ေပါ့
ဒီေလာက္ေအးတဲ့ေနရာမွာ
မင္းေမ့လဲေနတာ ဘာမွမျဖစ္လို႔
ငါေတာ့ သြားၿပီကို မွတ္တာာ
ငါကိုင္ၾကည့္ေတာ့ မင္းတကိုယ္လံုး ေအးစက္ေနၿပီေလ ေတာင့္ေတာင့္ႀကီး
ငလူးး ေျပာရင္ အခုေတာင္ ေအးခ်င္လာၿပီ"

"ငါတစ္ေယာက္တည္းလား?"

"ေအးေပါ့ မင္းမသြားစမ္းနဲ႔ အဲ့ ပန္းၿခံထဲက ေတာအနက္ထဲထိ ဘာကိစၥသြားတာ မေၾကာက္မလန္႔ ေဆာင္းေတာင္ ကုန္ေနၿပီကို ျမဴေတြက မကုန္ေသးဘူး
ေအးကေအးေသး
ပတ္ဝန္းက်င္ကိုက လန္႔စရာပါဟာ"

~🍂 The Way We Met 🍂~(Complete)Where stories live. Discover now