ေစာင့္ေမ်ွာ္ေနေသာ သဘက္ခါ
ယေန႔အျဖစ္ အသက္ဝင္လာေလၿပီ...
တေနကုန္ျပင္ရင္းဆင္ရင္း
ညေနဆည္းဆာခ်ိန္တြင္ေတာ့
အသိမိတ္ေဆြအနည္းငယ္ဟာ
ၿခံ၏ျမက္ခင္းျပင္တြင္ ေနရာယူလ်က္
၂ဖက္မိဘေတြက စကားေျပာဆိုဧည့္ခံေနသည္
အင္း....
Jungkookကလား?
သူ႔စ္ိ္တ္ႀကိဳက္ ဆင္ပါရေစဟုဆိုကာ
ေဟာဒီက Park Jiminေလးကို All Whiteနွင့္
သူကေတာ့ All Black...
အနက္ဝတ္ထားတာမို႔ 'ဦးဂြၽန္'လို႔ သြားေခၚရင္
နႈတ္ခမ္းပါးက ဆူလာဦးမွာ!
"Hyung~~~"
"ဟင္!ဟင္! အင္း.....Jungkook"
"သြားစို႔ေလ ေအာက္ကို"
"အင္း အင္း.."
"စိတ္လႈပ္ရွားရင္ ကြၽန္ေတာ္လက္ကို ဖိဆုပ္ထားလိုက္
နာရင္ နာပါေစ ဒါနဲ႔...."
"ဘာလဲ?"
"ဒီေန႔ထိ အရာထင္မယ္မွန္းသိရင္ မကိုက္ပါဘူး
အခုက် မေပ်ာက္နိုင္ဘူး... က်စ္..ေဆးေရာ လိမ္းသလား?"
ထိုစကားကို ဆိုရင္း မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ
လည္တိုင္က ခပ္ရဲရဲအရာေလးကို တို႔ထိလာသည္...
"ဘာ....ဘာလို႔... ေမးေနတာလဲ?
ေနာက္ေန႔က် ေပ်ာက္လိမ့္မယ္! သြားစို႔"
"ေနာက္မကိုက္နဲ႔လို႔ေတာ့ မေျပာဘူးဘဲ
အား.....
Park Jiminတို႔မ်ား
ကြၽန္ေတာ္ကို အလိုလိုက္ခ်က္"
"မင္း.....ဆက္ေျပာမွာဆို ေနခဲ့ေတာ့"
"အားျဖည့္ေပးဦး ၁မိနစ္ေလာက္" ဟုဆိုေတာ့
မ်က္ေစာင္းေမွးေမွးတစ္ခုအား
မ်က္နွာထက္ ဆင္ျမန္းကာ
ကြၽန္ေတာ္ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္လာေလသည္
ေျပာသားဘဲ ကြၽန္ေတာ္ကို
အလို မလိုက္တာလည္း မဟုတ္ဘဲနဲ႔!
ေအာက္ရွိ ျမက္ခင္းျပင္ဆိီသို႔ ဆင္းကာ
လာေရာက္သည့္မိတ္ေဆြတို႔ကို မိတ္ဆက္ရသည္
အသိမိတ္ေဆြ အနည္းငယ္ဆိုသည္ထဲ
ကြၽန္ေတာ္တို႔၂ေယာက္ သိတဲ့သူဆို၍
NamJoon Hyungတစ္ေယာက္သာလ်ွင္
၃ေယာက္သား စကားလက္ဆံုၾကလ်က္
ခဏေနေတာ့ ေဆးရံုက အေရးတႀကီးေခၚ၍ ျပန္ထြက္သြားသည္
လူနည္းနည္းရွင္းခ်ိန္......
"Jimin! ပင္ပန္းေပါ့လား?"
YOU ARE READING
~🍂 The Way We Met 🍂~(Complete)
Romanceစိတ္ကူးယဥ္ပါေနာ္ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ဆန္ကို မဟုတ္တဲ့ စိတ္ကူးယဥ္ပါေနာ္ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ Ficကိုသာ ဖတ္ၾကည့္ပါေနာ္ Fic coverက ပံုကိုinspireယူၿပီး စိတ္ကူးယဥ္မွာမို႔႔ အစကတည္းက ႀကိဳ သတိေပးပါရေစ ပံုေလးကို ဆြဲတဲ့Artistကို crdေပးပါတယ္ အစက ပံုေလးကို နည္းနည္းeditမယ္ ႀ...
