ŞEBEĞİM / Yarı Texting

94

Sınavlarım pazartesi itibari ile başlıyor. Bölüm çok sık gelmez yanii.

Oy:80

Yorum: 50 (yaparsınız değil mi?)

-----------

 Mert şok olmuş şekilde kızının ağzından çıkan kelimeleri sindiriyordu. Kahvaltı işi galiba yalan olmuştu.

'Anne aşık olduğum kişiye nasıl ulaşabilirim?' diye bana yönelen soru ile kalmıştım ortada. Mert'in gözleri beni bulmuştu, cevabımı bekliyordu. 

'Ya da anne sen nasıl babama aşık olduğunu söyledin?' dediğinde öksürerek konuştum.

'Şimdi baban yakınımdaydı benim-' lafım bitmeden Hilal bağırarak kucağımdan indi.

'Sende babam gibi diyeceksin. Ben dayıma gidiyorum, o bana yardım eder. Sizi sevmiyorum, aşktan anlamıyorsunuz!' diyerek hiddet ile salondan çıkmıştı.

'O bizi sevmediğini söyledi.' dediği zaman dikkatim Mert'e toplandı. Gözleri dolmuştu, tam konuşacağım sırada gözünden bir yaş düştü. Elindeki peçeteyi bırakarak konuştu.

'Kızım artık beni sevmiyor.' dediği zaman bende üzülmüştüm. Kızına aşık bir babaydı ve onun dediği her şeyi ciddiye alıyordu Mert. Gözleri halıdaydı, sessizce halıyı izliyordu. Yavaş adımlar ile yanına gitmeye başladım. Her adımımda ağladığı daha çok belli oluyordu. Hızlıca Mert'in kafasını göğüsüme yasladım ve çıkmak için yer tutan sakallarını okşamaya başladım.

'O bizi çok seviyor, sadece sinirlendi. Hem aşık olacak bu çok normal bir şey. Emin ol akşam bizimle yatmak isteyecek.' dediğimde çocuk gibi omuzlarını silkti.

'İlk aşkı ben değil miyim?' dediğinde sıkıntı ile ofladım.

'Seni öpeceğim zaman ağlayan bir bebekti ya da o ağlarken sen ona sarılınca ağlaması duran bir bebekti. O sana aşık, kızların ilk aşkı babasıdır.' dediğimde gülümseyerek kafasını kaldırdı.

'Cidden mi?' dediği zaman kendimi on yaşında bir çocuk ile konuşuyormuş gibi hissediyordum.

'Cidden, ama sen böyle durursan karnımdaki bebeğimiz daha çok acıkacak.' dediğimde hızla benden ayrıldı.

'Kızım sen aç mı bekliyorsun, söylesene bana? Adam mıyım lan ben, karımı ve bebeğimi aç bıraktım.' dediği zaman gelen ses ile güldüm.

'Bende açım baba! Unut hemen kızını neyse ki deylın beni unutmaz.' dediği zaman Mert göz devirerek mutfağa girdi.

'Ay sizinle uğraşamam ben.' dedim ve yatak odasına geçtim. Hızlıca nevresim takımını değiştirdim ve duşa girdim. Sıcak su ile vücudum gevşemişti aç olduğum için çok oyalanmadan çıkmıştım.

Şimdi ise kızım ile babasının birbirlerine attığı kötü bakışları izliyordum. Hilal babasına kötü kötü bakarak krebini ısırıyordu. Yavuz ise gülmemek için kendini sıkıyordu.

Hilal yemeğini yerken konuşmaya başladı.

'Ben bu gece anneannemde kalıcam. İzin almıyorum sadece haber verdim.' dediğinde anlamadığım şekilde ona baktım.

'Hayır babacım.' dedi Mert. Çünkü annem ile babam bu akşam yemeğine gideceklerdi.

'Gidicem.'

'Hayır kızım.' dedi Mert sakinliğini koruyarak. Derin nefesler alıyordu, Hilal cidden babasını zorlayan bir çocuktu.

'Sormadım sana.' dediği zaman Mert'in cidden sinirlendiği belli oluyordu.