Part 2

1.4K 114 0
                                    

Unicode #

''ဟတ်ချိုး! ''

မနေ့ကမိုးရေထဲလမ်းလျှောက်ပြန်ခဲ့သည့်ကျေးဇူးကကြီးမားလှစွာလူကဖျားချင်သလိုလိုနေမကောင်းချင်သလိုလိုပင်သို့ပေမဲ့အနွေးထည်ထူတာလေးဝတ်ကာTaehyungကျောင်းသွားမည်။

''ကြားသားမိုးကြိူး မောင်မင်းကြီးသား အနောက်အရပ်ကနေ နေထွက်လာပါအုံးမယ်''

အိမ်တံခါးဖွင့်လိုက်ချိန်တွင်မြင်လိုက်ရသောမျက်နှာတော်ကြောင့်ဘဝင်မကျတော့မနေ့ကလုပ်ရပ်ကြောင့်စိတ်ဆိုးနေပါသည်။

''အဲ့လောက်ထိအံ့ဩမနေနဲ့ အရင်ထဲကငါဆိုတဲ့ကောင်ကဝီရိယရှိပြီးသား''

''ဟွန့် ောက်ပိုတွေ''

''ဒါနဲ့Taehyungမင်းမျက်နှာဖြူဖတ်ဖြူရော်နဲ့နေမကောင်းဘူးလား''

နဖူးကိုစမ်းလိုက်တဲ့Jungkookကြောင့်ရင်ခုန်သံကြိမ်နှုန်းလေးမြင့်တက်ကာပါးမို့မို့လေးကပါအဆစ်အနေဖြင့်ရဲလာသည်။

''အဟမ်း..ကောင်းပါတယ် မင်းထင်လို့ပါ ဖယ်စမ်းပါမင်းလက်ကြီး''

''ဟုတ်လို့လားမင်းမျက်ခွက်ကဖြင့်စတော်ဘယ်ရီသီးလိုရဲနေပြီးတော့မကောင်းရင်လဲအိမ်မှာနေတာမဟူတ်ဘူး''

''ငါကဘသူ့ကြောင့်အခုလိုဖြစ်ရတာမလို့လဲ''

'ငါ့ကြောင့်လား မဟူတ်မှ မင်းညနေကမိုးမိတာလား''

''မင်းကဘလိုထင်လို့လဲ''

''မင်းကိုမေးနေတာTaehyungမေးခွန်းပြန်မထုတ်နဲ့'

''မိုးမိသွားတယ်ဆိုပါတော့ ''

''မင်းကိုBusကားစီးပြန်လို့ပြောသားပဲ ''

''ငါကားမူးတတ်တယ်''

''အာ...ဟူတ်သားပဲငါမေ့သွားတယ်..''

''မင်းမမှတ်ထားလို့ပါ မေ့တယ်ဆိုတာဆင်ခြေပဲ''

''ဟူတ်ပါပြီကွာ နောက်မဖြစ်စေရဘူး အဲ့ကိစ္စကြောင့်ငါ့ကိုစိတ်ဆိုးနေတာလား အခု''

''စိတ်ဆိုးစိတ်ကောက်ရအောင်ငါကမိန်းမလား''

''အော မဆိုးလည်းပြီးတာပဲ လာသွားမယ်''

(စိတ်ဆိုးနေတာကွ ချီးပဲ ချော့လည်းမချော့ဘူး)

အတွေးများဖြင့်ရန်တွေ့ကာစက်ဘီးပေါ်သို့ဆောင့်အောင့်ကာတက်ထိုင်လိုက်သည်။

Until I Found You//Completed// Where stories live. Discover now