No Romance 🍁 ( Short Story ) ✔️

16 Chapter ••

අපි කොරියාවට ඇවිත් දැන් මාස ගානක් ගියා... ඒත් මම වත් එයා වත් එකිනෙකා අදුරන බව පිටට පෙන්නුවේ නෑ...

මූණට හම්බ උනත් අපි වෙනසක් පෙන්නුවේ නැති උනත් මාව මුනගැහෙන හැම පාරෙදිම ඒ ඇස් ගැස්සෙනවා...

එයා තාම අර Staff එකේ කෙනාට කැමැත්ත දීලා නෑ... මම දකිනවා එයාගේ පස්සෙන් ඒ කෙනා කැරකෙනවා...
හ්ම්ම්... මම නිසා වෙන්න ඇති... එයා මට හිත හදාගන්න තාමත් කාලේ දෙනවා... ඒ පොරොන්දුව එයා කැඩුවේ නෑ....

ඒත් හිත... ඒක කවදා හැදෙයිද... ?

ඔහොම කාලේ ගෙවුනා.. හරිම ඉක්මනට ... අපි මුනගැහුනා.. කතාත් කලා.. ඒත්..
අපි දැන් පරණ අපි වෙලා...

එයා පරණ එරිකා වෙද්දි මම පරණ හිටපු ටේහ්‍යුන් ම උනා...

ගෙවුන කාලය එයා දිහා බලාගන මම ගෙවලා දැම්මා.... හැමදාමත් වගේ මගේ හිත නින්දෙන් ඇහැරෙද්දි මගේ එහා පැත්තෙන් කාව හරි බලාපොරොත්තු වෙනවා..

අවුරුදු දෙකක්...
සුලුපටු නැති කාලයක්.... අපි හිටියා... ඒ ඇස් අදටත් මගේ දිහා බලන්නේ එදා වගේමයි...
තාමත් ඒ හිතේ තියෙන්නේ අනුකම්පාවක්ද...?

අද.... අද දවස තමයි අපේ Disband එක වෙන්නේ... අපි හැමෝම අපේ ජීවිත වලට යන්න යනවා...
එයාලා අදටත් දන්නේ නෑ මගේ ලෙඩේ ගැන...
එරිකා.. එයා විතරයි ඒක දන්න එකම කෙනා..

හැමෝටම ස්තූති කරලා අපි එක තැනකට එකතු උනා...
Staff එකේ හැමෝම අපිට සමුදුන්නා...
එයත් ඒ අය අතර හිටියා...

ඒ තොල් තාලෙකට ගැස්සුනේ මොනා හරි මුමුණන්න උනත් මට කිසිම සද්දයක් ඇහුනේ නෑ... මොකද එයා හිටියේ මගෙන් දුර...

එයා ඈත ඉදන් මං දිහා බලන් හිටියා... දැන් මට පුළුවන් දුවලා ගිහින් ඒ සිනිදු තොල් මගේ තොල් වලින් උණුසුම් කරන්න...

ඒත් මට හිතුනෙම මම එයාගෙන් ප්‍රයෝජන ගත්තා කියලා.. එයාගේ සිතුවිලි එක්ක මම සෙල්ලම් කලා... එයා අදටත් මං නිසා තවත් කෙනෙක්ට කැමැත්ත නොදුන්නේ මගේ හිත හදාගන්න ...