"ငါမင်းကိုမိပြီ..."
နားနားမှာကပ်ပြောလိုက်သလို ကြားနေရတဲ့အသံတိုးတိုးနဲ့အတူ အေးစက်တဲ့ဓားသွားတစ်လက်က လည်တိုင်ကို ထိကပ်လာတယ်။လင်ကျားချန် နည်းနည်းလေးမှ မလှုပ်ရှားရဲခဲ့ပေ.....
//ဘယ်သူလဲ??ဖန်ရှန်းစယ် လွှတ်လိုက်တဲ့ကြေးစားလူသတ်သမားလား??//
"ဘယ်သူလဲ??"
လင်ကျားချန် အသံတိုးတိုးနဲ့မေးလိုက်တယ်။သူ့လည်ပင်းကိုဓားနဲ့ထောက်ထားတဲ့သူကို နည်းနည်းလေးမှ မဆန့်ကျင့်ဝံ့ဘူးလေ....
လွန်ခဲ့တဲ့ ခြောက်နာရီခန့်က.....
ခြံဝင်းထဲမှာ ခွေးလေးနဲ့အတူ ကစားနေခဲ့သေးတယ်။ဒီနေ့တစ်နေ့လုံး မော့ရန်သူ့အနားမှာ စောင့်ကြည့်မနေနိုင်တာကိုအခွင့်ကောင်းယူပြီး သူ့အတွက် ချက်ပြုတ်ပေးထားတဲ့အသားဟင်းတွေကို အစေခံတွေကို စားခိုင်းလိုက်တယ်။သက်သက်လွတ်သမားဖြစ်တဲ့ သူ့ကို တစ်နေ့သုံးနပ် အသားတွေကြီးပဲစွတ်ကျွေးနေတယ်...ပြီးတော့ wheelchair ပေါ်မှာတစ်နေကုန်ထိုင်နေရတဲ့ သူ့အဖို့တော့ အသားတွေအဲ့လောက်စားလိုက်ရင် အစာမကြေဖြစ်မှာသေချာတယ်။
"စစ်သူကြီး ဘယ်မှာလဲ??"
စားဖိုဆောင်ကိုသွားနေတဲ့အစေခံတစ်ယောက်ကိုလှမ်းမေးလိုက်တယ်။
"မနက်ကတည်းက နန်းတော်ကိုသွားတယ်"
"ပြန်လာမယ်လို့ပြောသွားသေးလား??"
အစေခံက ခေါင်းခါပြလိုက်ပြီး လုပ်စရာရှိတာဆက်လုပ်ဖို့ထွက်သွားခဲ့တယ်။လင်ကျားချန်နဲ့အတူ ပေါင်ပေါ်မှာခွေနေတဲ့ခွေးလေးပဲ ကျန်ရစ်ခဲ့တယ်။သိပ်မကြာခင်မှာ လေတိုက်နှုန်းပြင်းလာတာကြောင့် နဂိုကတည်းက ချူချာသူလေး လင်ကျားချန်တစ်ယောက် မအီမသာဖြစ်လာပါလေရော..သူ့ဘာသာမဆင်မခြင်နေမိလို့ အအေးမိခဲ့ရင် မော့ရန်က အစေခံတွေကို ဂရုမစိုက်ရကောင်းလားဆိုပြီးအပြစ်ပေးနေလိမ့်မယ်....
လေးလေးနက်နက်တွေးတောပြီးတာနဲ့ wheelchairလေးကို ကိုယ့်ဘာသာကို တွန်းပြီးအခန်းထဲကို ပြန်ဝင်လိုက်တယ်။အပြင်မှာလေစိမ်းအတိုက်ခံပြီးနေနေတာထက်စာရင်
မူလခန္ဓာကိုယ်ပိုင်ရှင် ကျင်းရှောင် ပိုင်ဆိုင်တဲ့ဆေးစာအုပ်တွေဖတ်နေလိုက်တာကမှ သူ့အနာဂတ်အတွက် အထောက်အကူဖြစ်စေနိူင်လိမ့်မယ်.....
YOU ARE READING
Semeတစ်ယောက်ကိုပျိုးထောင်ရတာအရမ်းခက်ခဲတယ်
RandomReader လေးတစ်ယောက်တောင်းဆိုထားလို့ပါ ဖတ်ကြည့်ပေးကျပါဉီး Mature ကတော့ Description မှာတင် On ရတော့မယ့်အနေအထားပါရှင်😎
