Dünya Ellerimde 'Vatan Uğruna' (Tamamlandı)

39.Bölüm:'Gitme'

İyi okumalar dilerim.

Yarı final bölümüne hoşgeldiniz. Beş haftalık bir ara veriyoruz. Hem dinlenmeye ihtiyacım var hem de Umay'ı düzenleyeceğim. Bu izni bana vereceğinizi düşünüyorum.

Rekor yorum istiyorum.

Kırkıncı bölümü atabilmem için sınır dolmadı ama ben size kıyamam. Atacağım ama beğenmeyenler yıldızları yine de doldursun. 21.30 da yayımlanacak.

Bölüm şarkıları👇

🎶 Cem Adrian/Kül

🎶 Tom Odel/ Another Love

39.Bölüm: Gitme

🔫🔫

"Senin burada ne işin var?"

Yabancı olduğum bir alanda tanıdık bir ses gelmesiyle arkama dönmüştüm.

"Bu-Burak!"

Kalbime fena halde bir sancı girmişti. Gözyaşlarım iznimi beklemeden akmaya başlamışlardı. Koşmaya başladım. Kollarımı Burak'ın beline dolayıp sıkı sıkı sarıldım.

"Kıvırcığım."

Başımı kaldırıp yüzüne baktım. Çok güzeldi. Yüzü parlıyordu.

"Çok özledim seni."

Ağlıyordum. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.

"Gözyaşlarını sevmediğimi biliyorsun. Ağlama. Üzüyorsun beni."

Geri çekilip gözyaşlarımı sildim. Zoraki bir şekilde Burak'a bakıp gülümsedim.

"Özür dilerim. Ama ben seni çok özledim. Sana çok ihtiyacım vardı. Beni almaya mı geldin?"

Elini yanağıma yaslayıp okşadı. Gülümseyerek bakıyordu.

"Senin uzun bir ömrün var. Yaşayacağın çok güzel günler var. Zamanın değil."

Gözyaşlarıma yenileri eklenerek akıyordu.

"Yoruldum... Ben de dinlenmek istiyorum artık. Senin yanına gelmek istiyorum."

Başını iki yana sallamıştı.

"Sevdiklerini üzmek istemezsin değil mi?"

Burak'a sarıldım tekrardan. Beni bırakmak isterse, engel olayım diye.

"Onlar beni çok üzdü. Kalbimi çok kırdı. Ben artık ağlamak istemiyorum. Senin yanında olmak istiyorum. Gönderme beni."

Ellerini iki yanağıma da yerleştirip alnımdan öptü. Kollarımı belinden ayırmıştı.

"Seni bekliyorlar. Git hadi."

Görüş alanım, gözyaşlarımdan dolayı bulanıklaşmıştı.

"Hayır, Burak."

Arkasını bana dönüp ilerlemeye başladı.

"Anla onu."

Kime söylediğini anlamamıştım. Arkasından koşmaya başladım.

"Gitme! Beni bir kez daha sensin bırakma."

Cevap vermemişti. Dizlerim üstüne düştüm. Gözden kayboluncaya kadar ağlayarak onu izledim.

"Burak!"

"Kalp atışları normale döndü."

🐺