Dünya Ellerimde 'Vatan Uğruna' (Tamamlandı)

62.Bölüm:'I Said Yes'

İyi okumalar dilerim.

19.09|Asena ve Alparslan'ın doğum günü. İyi ki varsınız. Sizi seviyorum.

Bu bölüm Asena'ma hediye olsun.

Siz de buraya Alparslan'a güzel sözcükler yazabilirsiniz.

62.Bölüm: I Said Yes

🔫🔫

Mutluluk nedir, diye sorsalardı eğer; onlara sevdiğim adamın kalp atışlarını dinlemek cevabını verirdim.

Poyraz bir yandan telefonundan haber okurken diğer yandan sol eliyle saçlarımı okşuyordu. Ankara'da düşündüğümden daha iyi vakit geçirip geri dönmüştük.

Saatlerce sırıtarak bana bakan Batu'ya göz devirdim. "İki seçenek var. Ya bana aşıksın ya da bir şeyler çeviriyorsun." Poyraz başını telefondan kaldırıp Batu'ya baktı.

"Şu adamın yanında başkasının sana aşık olma ihtimalini düşünme. Yanından erkek sinek geçse silahını çıkarıp vurur. Şakası bile iyi değil." Oğuzhan haklıydı.

Batu oturuşunu değiştirdi. "Hangi seçeneği seçersem seçeyim sonuç değişmeyecek Hakime Hanım. Susma hakkımı kullanıyorum." Poyraz'a bakıp kıkırdadım. "Sizi koruyup kollayan bir kardeşiniz var Batu Bey. Korkmayınız ve içinizden geleni söyleyiniz. Kılınıza dokunanın kellesi uçacaktır." Gülümsedi. Yeşil gözleri dolmuştu. Poyraz'ın yanından kalkıp Batu ile Oğuzhan'ın ortasına oturdum.

"Hani artık ağlamak yoktu." Kollarımı açıp içine girdi. Sıkıca sardım. "Seni çok seviyorum. Adını unut ama sana olan sevgimi unutma. Ne olursa olsun her zaman yanında olup seni koruyacağımı da unutma." Gözlerini gözlerime çevirdi. "Söz mü?" Gülümsedim. "Anka sözü."

Kapı açıldı. Mert gelmişti. "Sen kiminle konuşuyorsun, dakika başı." dedim. "Önemli değil." Kestirip attı. Poyraz'a baktım. Her zamanki gibi sadece beni izliyordu. Oğuzhan başını diğer omuzuma koydu. Benim bebeklerim.

Bir süre sessiz kaldıktan sonra Batu ve Oğuzhan arasından çıktım. "Revirde biraz işim var. Siz takılın." Poyraz kaşlarını çatmıştı. "O şerefsizin yanına gitmeni istemiyorum." Diğerleri ayağa kalktı. "Siz konuşun." Sırasıyla odadan çıkıp kapıyı kapattılar.

Poyraz'ın dizleri üzerinde oturup avucumu yanağına yasladım. "Birkaç dosya imzalayacağım. Sonra da kendi odamıza gideriz. Olmaz mı?" Elini belime yerleştirip kendine yaklaştırdı. "Olur." Çenemden öptü.

Ayağa kalkıp mavi beremi aldım. Aynanın karşısında üzerimi düzeltirken sevdiğim adamın gülümseyerek bana baktığını görmüştüm. "Bugün sizde bir şey var." dedim. Ayaklanıp arkama geçti. Ellerini karnım üzerinde birleştirmişti. Aynadaki yansımamıza bakıyordu.

"Biraz kalbini hızlandırayım diyorum." Poyraz'a doğru dönüp kollarımı boynuna doladım. "Gözlerim gözlerinle her bir araya geldiğinde kalbim senin için hızlanıyor zaten sevgilim." Yumuşak dudaklarını alnıma bastırdı. "Bir an önce eve mi gitsek? Her an Albay çıkacakmış gibi rahatça öpemiyorum." Gülmüştüm. "Az kaldı zaten." Beremi düzelttikten sonra omuzumdaki yıldızların üzerindeki hayali tozları atmıştı.

"Hazırsınız üsteğmenim." Yanağına minik bir buse bıraktım. "Teşekkür ederim üsteğmenim." Gülümsedi.

"Kendinizi şirin göstererek bir kez daha öpmemi bekliyorsanız, doğru yoldasınız üsteğmenim." Ellerimi yanaklarına bastırıp başını kendime doğru eğdim. Alnına dudaklarımı bastırınca gülmüştü. "Her defasında helalimsin der gibi öpüyorsun." Yanağından makas alıp kapıya doğru ilerledim. "Zaten öylesin."