Ο Γιος του Κηπουρού (#1 ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΑ)

Κεφαλαιο 28.

«Χάλια είσαι»λεει όταν μπαίνει στο δωματιο που ήμουν ξαπλωμένος.
«Που να δεις τον αλλλον»λέω και γελάει.

Ξαπλώνει δίπλα μου και κοιτάει και αυτη το άσπρο ταβάνι όπως κάνω εγώ τόση ώρα.
«Θέλει λίγο βάψιμο τι λες...;»ρωτάει και τώρα εγώ γελάω μαζί της.

«Το πιστεύεις ότι ζηλεύει....ζηλεύει εμένα...απίστευτο...»λέω.
Ακόμα δεν θα το πίστευα αν δεν έβλεπα ο ίδιος πως αντέδρασε όταν του το είπα.

«Απίστευτο γιατί;»ρωτάει και γυρνάω το κεφάλι μου να την δω.

«Έιχες ένα πατέρα που σε είχε πάνω από όλα,μια μητέρα που σε λατρεύει και πάντα την συμπάθεια του Κεχαγιά.Είναι αρκετοί λόγοι»λεει.
«Μα μεγάλωσε εχωντας ότι ήθελε!»λεω.
«Και εγώ έχω τα πάντα εδώ μέσα Δημοσθενη,και όμως,δεν έχω το πιο σημαντικό...»λεει πιο σιγά τώρα.

Ξέρω τι εννοεί.
Και δεν ήθελα να μιλήσω άλλο για μένα επειδή έχει και αυτή τα δικά της.

«Είσαι πολύ δυνατή.Το ξέρεις αυτό έτσι;»ρωτάω.
Γελάει ειρωνικά.
«Με κοροϊδεύεις;Δεν μπορώ να μπω σε αυτοκίνητο από τον φόβο μου.Που την είδες την δύναμη;»λεει.
«Και όμως είσαι.»λέω.

«Τελοσπαντων...»λεει γιατί θέλει να αλλάξει θέμα.

«Ξερω οτι έφυγα για Λονδίνο και σε άφησα μόνη τόσα χρόνια αλλά από οτι φαίνεται δεν θα γυρίσω πίσω.Θα επανορθώσω οκ;»της λέω.
«Λες βλακείες.Θα πας στο Λονδίνο και θα τελειώσεις αυτό που άρχισες!»λεει.
«Μπα.Δεν νομίζω.»λέω.

Πως να φύγω;
«Και η μαμά μου;»

«Θα την προσέχω εγώ...»απαντάει αμέσως.
«Και εσενα;Ποιος θα σε προσεχει;»ρωτάω.

Δεν απαντάει.

                                         ***

Κοίταζα το ρολοι που μου είχε κάνει δώρο.
Τότε ενθουσιαστικά.
Τώρα σκέφτομαι ότι το εκανε επειδή ένιωθε τύψεις.

Γιατί νιώθω έτσι;Γιατί νιώθω σαν σε μια σύγχυση όλη την ώρα;Λες και έχω ένα αγγελάκι και ένα διαβολάκι στους ωμούς μου;

«Όλοι είναι στο τραπέζι εκτός από σένα.Τι θα γίνει;Νυστικος θα μένεις όλη μέρα;»ρωτάει ο Ηλίας καθώς με πλησιάσει.
«Δεν πεινάω»λέω και αφηνω το ρολοι κάτω.

Κάθεται δίπλα μου.
«Θα αρρωστήσεις στο τέλος.Και δεν θα κανείς καλό σε κανέναν.»λεει.
«Δεν παθαίνω τίποτα»λέω.
Αφού δεν έπαθα με όλα αυτά τότε μια χαρά θα είμαι.

«Μίλησες με τον Κεχαγιά;»ρωτάει.
«Κάτι είπαμε ναι»
«Αυτό είναι καλό έτσι;Γιατί τέτοια μούτρα;»λεει.