Κεφαλαιο 30.

476 54 1
                                    

«Αυτός είναι ο περίφημος φάκελος;»με ρωτάει ενώ τον κοιτάει που ήταν πάνω στο κρεβάτι μου.
«Αυτός!»λεω.

Και εγώ τον κοιτάω,τον ξανακοιταω.
Αλλά μέχρι εκεί.
Απλά κοιταζόμαστε.

«Θα υπογράψεις;»ρωτάει.
«Εσυ θα υπογράφες;»ρωτάω τώρα εγώ.
«Δεν ξέρω.Δεν νομίζω.Βασικά μπορεί και να υπόγραφα.Όχι πλάκα κάνω.Αν και το αξίζει να υπογράψω.Άλλα από την άλλη....»
«Βαλέρια άστο.Δεν βοηθάς.»λέω αφού και αυτή μπερδεμένη φαίνεται.
«Το επίθετο μου τσάμπα το έχω αλλά Τελοσπαντων.Άλλο εγώ άλλο εσυ.»
«Πως του ήρθε και αυτουνού τώρα αυτό...»γκρινιάζω λίγο.
«Πως του ήρθε να θέλει να δώσει στο παιδί του το επίθετο του ;Δεν ξέρω.Δεν είναι και πολύ φυσιολογικό η αλήθεια είναι...»λεει.

Καλά έτσι όπως το θέτει βγάζει νόημα.

«Ο Παύλος πως το πήρε;»ρωτάει.
«Δεν ήταν εκεί όταν μου το είπε.Αλλά πως να το επερνε λες εσυ;Όπως παίρνει ότι έχει να κάνει μαζί μου»λέω.
«Χεστηκες!»λεει.

Την σπρώχνω με το χέρι μου.
«Μιλά πιο ωραία μικρή»λέω.
«Σωστά.Είστε αδέρφια.Το ξεχνάω ξέρεις»λεει.
«Εδώ δεν το θυμάμαι εγώ καημένη»λέω.

Αδέρφια.
Απίστευτο ακόμα.

«Ξέρεις πάντα ήθελα έναν αδερφό.Το Ζήταγα στον μπαμπά μου κάθε μέρα μικρός...»λέω.
«Και σου έδωσε τον χειρότερο Σορυ και ολας!»λεει.
«Καλά δεν είναι και τόσο κακός...»λέω.
«Υπερασπίζεσαι τον Παύλο;Μετά από όλα αυτά;Ξερνάω να ξέρεις...»
«Βαλέρια σταματα»λέω.

Κουνάει το κεφάλι της.
«Θα μπορούσα να πω πολλά για αυτό το θέμα.Αλλά θα προτιμήσω να μην μιλήσω»λεει.

Κοιτάω πάλι τον φάκελο για λίγο.

«Είδα τον μπαμπά μου στο όνειρο μου χθες»της λέω.
«Ποιον μπαμπά όμως τώρα;»ρωτάει.
«Τον μπαμπά μου μπαμπά.Ήμασταν λεει στον κήπο μαζί...»της λέω.
«Που άλλου θα ήσασταν»με πειράζει.

Έμοιαζε σαν αληθινό για κάποιο λόγο το όνειρο.

«Και τι σου έλεγε;»
«Μου εξηγούσε για τα λουλούδια.Πως πρέπει να τα φροντίζω και αλλά τέτοια.Δεν ξέρω.Μήπως,μήπως ήταν σημάδι;Ότι δεν πρέπει να υπογράψω;»λέω δείχνοντας πάλι τον φάκελο.
«Δεν ξέρω.Δεν νομίζω βασικά.Σημάδι γιατί;»

Δεν ξέρω πως νιώθω για όλο αυτό.

«Αποστόλου Κεχαγιάς δηλαδή....»λεει.
«Ακούγεται λάθος έτσι;»
«Ακούγεται κάπως αλλά όχι λάθος.Πολλοι έχουν δυο επίθετα»
«Μόνο αν έχουν χωρισμένους γονείς.Εγώ δεν έχω όμως χωρισμένους γονείς»λέω.
«Έχει πολλούς γονείς όμως»λεει και γελάει.

Ο Γιος του Κηπουρού (#1 ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΑ)Where stories live. Discover now