Chapter 4

747 42 19
                                    

[...]

"Να βάλω το μαυρο η το γυαλιστερό φόρεμα?" ρωταω τον Ντόνι κοιτωντας τον κρατώντας στο χερι δυο κρεμαστρες με τα φορέματα.

"Το μαυρο θα τραβήξει πιο πολλους γκομενους." λεει

Εχει Ένα δίκιο το μαυρο έχει ενα υπέροχο και σέξι σκυσιμο στο πλάι που μου αναδεικνύει το μπούτι. Ενω με το γυαλιστερό ειμαι σαν ντισκομπαλα

Συνδίασα το μαυρο φορεμα με ένα υπέροχο τακούνι που ειχε μια γιρλάντα και εφάρμοζε τελεια στο ποδι μου. Φοραω και το μπουφάν μου και βαφομαι με λιπ γκλος, αιλαινερ και μασκαρα.

"Τσουλακι μου το παίζεις και παρθενοπιπιτσα" λεει ο Ντόνι μόλις βλέπει τα τελικά αποτελέσματα

"Παμε πριν το μετανιώσω! Και Πρωτη και τελευταία φορά! Και μην με αφησεις να πιω!" του φωναζω και ακούει προσεκτικά τις διαταγές μου καθώς στην συνεχεια το σκάμε απο την σχολή με εναν πολυ ύπουλο τροπο.

Μετα απο 10λ περπατητα φτάσαμε επιτελους. Ηταν ένα υπέροχο δίπατο σπιτι με πισίνα και γινοταν της τρελής και μέσα και εξω. Ποτήρια πεταμένα και ζευγάρια φασωνονται παντού! Φοβάμαι να μπω μεσα! Αλλα μπήκα. Η μουσική μου πήρε τα αυτιά απο τον θόρυβο της.

"Παω να φέρω βοτκες!" λεει ο Ντόνι μπαίνοντας αμέσως στο κλήμα. Ο Ντόνι ηταν κατι σαν το πατερα που έφυγε για γάλα και ποτε δεν γύρισε γιατι ποτέ δεν γύρισε. Αλλα δεν πειραζει! Εξάλλου με πότιζαν βότκα κατι παιδιά που χόρευαν μαζι μου και επέμεναν να πιω απο την βότκα τους.

Ο Ντόνι έχασε εμενα να χορεύω στον ρυθμο της μουσικής με την βότκα στο χερι και με κατι παιδια που γνώρισα. Αυτά τα παιδιά που μου εδιναν βότκα νωρίτερα. Ο τζεσι, η λενια, ο Θίο, ο Τζόνι, ο Πίτερ και η Άννα.

Χορεψα, ήπια τον Βόσπορο, μεθυσα , ανεβηκα σε τραπέζια και τα εκανα πίστες χωρου μαζί με την λενια.. Τουλαχιστον εκανα καινούργιες φιλες και γνωριμίες.. Τωρα για να τριγυρνανε και αυτές σε αδελφότητες και να πίνουν δεν θα ειναι και τα καλύτερα κοριτσια.

Και είπα στον μαλακα τον Ντόνι να με προσέχει! Και αυτος με Παρατησε!

Ξαφνικα χτυπάει το τηλέφωνο μου και με διακόπτει απο το ξέφρενο χώρο μου!

"Ελα μητέρα!" της φωναζω καθώς ταυτόχρονα χόρευα μεθυσμένη παντα.

"Μπελά? Που εισαι? Τι μουσική είναι αυτή?" ρωτάει συνχισμένει

"Μην ανυσηχείς μητέρα!" της λεω καθώς δεν σταμάτησα να χορεύω και να ζω την στιγμή *self palm*

Sweet Holland (+18)Where stories live. Discover now