[...]
Περπατούσαμε στο πεζοδρόμιο του δρόμου της Ρώμης ενώ από κάτω μας βρισκόταν η θάλασσα. Μόλις τελειώσαμε την ξενάγηση στα αξιοθέατα της Ρώμης και περπατάμε προς μια ταβέρνα για να φάμε.
Η Λούσι σήμερα ήταν πιο σιωπηλή απο ποτε, δεν είπε ουτε μια καλημέρα, σε εμένα και τον Τομ και γενικότερα πιστεύω πως δεν εχει μιλήσει καθόλου Σήμερα. Μπορεί να πληγώθηκε αλλά θα το ξεπεράσει.
Ο Ντόνι έχει βρει κάτι Ιταλους μουρλια. Αλλα δεν είναι γκέι, τι κρίμα. Η Τέσλα ξεπαρθεναστικε και πετάει σε Ουράνια σύννεφα σήμερα και ο Ντέρεκ, ο Ντέρεκ κανει οτι κανει πάντα, δηλαδή τιποτα. Τα κουτσομπολιά της ημέρας.
Φτάνουμε με αυτά και με εκείνα στην ταβέρνα Με τις τάξεις της δευτέρας και της πρώτης. Το μαγαζί ήταν παραλιακό, οποτε είχαμε απίστευτη θεα.
Μόλις οι δάσκαλοι συνεννοήθηκαν με τους σερβιτόρους καθισαμε στα τραπέζια και καταφεραμε να γεμίσουμε όλο το μαγαζί σχεδόν. Ολοι οι δάσκαλοι εκατσαν στο ίδιο τραπέζι και η Λούσι με τον Τομ για πρωτη φορά δεν εκατσαν δίπλα δίπλα.
Εγώ με την παρέα μου βέβαια δεν προλαβαμε να παρουμε τραπέζι καθώς όλα τα αλλά μουλάρια ετρεξαν για να πάρουν ένα γωνιακό τραπέζι στο παράθυρο οπότε ξεμείναμε στο διπλανό τραπέζι από αυτό που βρισκόταν οι δάσκαλοι.
"Τι θα πάρετε εσείς?" Ρώτησα περίεργη τσεκάρωντας τον κατάλογο εξεταστικά, γλυφοντας τα χείλια μου.
"Μια πουτσα." είπε αυθόρμητα η Τέσλα. Οπα. Οπα. Τι ξεπεταγμα είναι αυτό Τεσλακι? Τωρα δεν ξέρω αν φταιω εγώ για αυτό ή το ξεπαρθενιασμα της...
"Πάρε κάτι ιταλικό καλυτερα, όπως ενα Ossobuco alla Milanese" λέω προσπαθώντας να προφέρω την λεξη στα ιταλικά αλλά εδώ δεν ξέρω Βρετανικά τα ιταλικά θα ήξερα?
"Μπα θα πάρω μια ιταλική πουτσα." είπε ονειροπολα και εκατσα να την κοιτάω με αηδία.
"Ξεσαλωσες εσυ, τόσο καλός ηταν ο γκομενος?" ρώτησε με σηκωμένο φρύδι ο Ντόνι.
"Δεν έχεις ιδέα..." είπε και πάλι ονειροπόλα και ο Ντόνι σταμάτησε να της δίνει σημασία απο ενα σημείο και μετά.
Κοιτουσα τον κατάλογο για μια ακόμα φορά αδιαφορώντας για αυτούς, αλλά το βλέμμα μου το τράβηξε ο Τομ που με κοιτουσε απο το απέναντι τραπέζι. Με τρελένει τόσο πολύ όταν με κοιτάει και είναι τόσο δύσκολο να βρισκόμαστε στον ίδιο χώρο και να μην μπορω να τον νιώσω κοντά μου. Δύσκολο πράγμα ο έρωτας.
CITEȘTI
Sweet Holland (+18)
Fanfiction"Θες να ξανά γυρίσουμε το 365μερες?" μου ψιθυρίζει στο αυτί "Ο-οχι! Οχι!" λεω και κλείνω την ταινία αμέσως "Α ναι ξέχασα είσαι πολύ μικρή για αυτά ακόμα." λέει με ένα πονηρό υφάκι και με βγάζει έξω από τα ρούχα μου, ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ! "Εσένα σου ειναι πο...
