"Γ-γεια σας!" Ειπα με μια περιέργεια να έχει σχηματιστεί στο προσωπο μου ενω η Τέσλα έψαχνε ρούχα να βάλω χωρις να μας δείνει σημασία.
"Γεια σου αγάπη μου είπα να έρθω να δω τι κάνεις! Σου έφερα και μερικά αντιπυρετικά." λεει καθώς μπαινει μεσα στην εστία και κλείνω την πόρτα κοιτώντας την περίεργα.
"Αντιπυρετικα γιατι?" Ρώτησα περίεργη.
"Δεν εχεις πυρετό? Ο τομ μου ειπε εχθες οτι περασε να δει τι κάνεις γιατι δεν εμφανίστηκες στο μάθημα και μου ειπε Οτι εχεις πυρετό." είπε περίεργη, αυτή ηταν η καλύτερη δικαιολογία που βρήκε να πει στους γονεις του γιατι άργησε?
Η Τέσλα μου έριξε ενα γρήγορο βλέμμα απορίας και συνέχισε να κοιταει την δουλειά της.
"Ναιι! Σήμερα είμαι λίγο καλύτερα, Ευχαριστώ!" της λέω με ένα χαμόγελο..
"Πρόσεχε μην μας πάθεις τίποτα από τον πολύ πυρετό." μουρμούρισε η τέσλα.
Εκείνη την στιγμή το βλέμμα της κατευθύνθηκε προς την Τέσλα και παρατήρησε ένα κρεμασμένο κόκκινο φόρεμα στο χερούλι της ντουλάπας και με το θέαμα χλώμιασε σαν το ψάρι. Λες και μαθενε οτι της έβαλαν βόμβα στο σπίτι!
"Ω-ωραιο φόρεμα." λεει δείχνοντας εκείνο το ωραίο κόκκινο φόρεμα με τα μάτια της.
"Ευχαριστώ." της είπα ευγενικά.
"Δικό σου είναι?" ρώτησε ελπίζοντας να μην είναι δικό μου.
"Ναι μου το πήρε η μαμα Μου απο την Γαλλία. Ενα απο τα αγαπημένα μου φορέματα." της είπα.
"Α-! Ο Κρίστοφ τι κανει?" ρώτησε, πως της ηρθε αυτός στο μυαλό τωρα, και δεν φαινόταν καθόλου καλα, λες της ερχόταν εγκεφαλικό φαινόταν.
"Καλα, ξέρετε στην Αμερική." απάντησα γλυκά και ευγενικά στην πεθερά μου.
"Ωραία! Ειστε ακόμα μαζί?" ρώτησε περίεργη και αναστατωμένη ταυτόχρονα. Από που και ως που τοσες ερωτήσεις.
"Ναι ακόμα μαζί είμαστε!" είπα και αυτήν την φορά έμοιαζε πραγματικά λες και της ερχόταν εγκεφαλικό και καρδιακό ταυτόχρονα καθώς η Τέσλα έριχνε κοφτα βλέμματα περιέργειας. "Ειστε καλα? Φαίνεστε χλωμή!" ειπα ανήσυχη, δεν θέλω να μου μείνει στα χέρια η πεθερά!
"Εμ-μ Ναι μια χαρά είμαι! Πρέπει να φύγω για την ακρίβεια, εχω πολλές δουλειές! Τα αντιπυρετικά σου ειναι εδώ αμα τα χρειαστείς! Γεια σου κορίτσι μου!" ειπε και έφυγε οσο πιο γρήγορα γινόταν από το δωμάτιο μου, ουτε να την αποχαιρετήσω δεν προλαβα!
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Sweet Holland (+18)
Fanfiction"Θες να ξανά γυρίσουμε το 365μερες?" μου ψιθυρίζει στο αυτί "Ο-οχι! Οχι!" λεω και κλείνω την ταινία αμέσως "Α ναι ξέχασα είσαι πολύ μικρή για αυτά ακόμα." λέει με ένα πονηρό υφάκι και με βγάζει έξω από τα ρούχα μου, ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ! "Εσένα σου ειναι πο...
