Sweet Holland (+18)

Chapter 22

Bella's POV

Διπλό τσεκάρω τα πράγματα που θα πάρω μαζί μου 100φορες.. Κανονικά δεν θα πήγαινα σε αυτήν την χαζή μονοήμερη κατασκήνωση αλλα ο Ντόνι με ανάγκασε. Πραγματικα ποιος ο λόγος να πάμε σε αυτην την κατασκήνωση μια μέρα πριν το γαμημενο Halloween! Δεν μου αρέσει η φύση και Ετσι και αλλιώς όλοι πάνε για το ελεύθερο γαμήση, κανέναν δεν τον νοιάζει πραγματικά το περιβάλλον, ειδικά στα αγόρια. Οχι οτι τα κορίτσια πάνε πίσω...

"Τι σκέφτεσαι παλι πουτανιτσα?" ρωτάει κουνωντας παιχνιδιάρικα τα πόδια του πανω στο κρεβάτι.

"Οτι πρεπει οπωσδήποτε να αλλάξω συγκάτοικο." λεω και η φατσα του ξινιζει καθώς στριφογυρίζει τα ματια του.

"Παμε!" με διατάζει και βγαινουμε από το δωμάτιο μας ενω εγω τον ακολουθώ με χαμηλούς τόνους, δεν εχω όρεξη να ξανα τσακωθώ..

Μπαινουμε στο λεωφορείο το οποίο βρισκόταν έξω από την σχολή μας και πηγαίνουμε σε μια θέση στο ενδιάμεσο του λεωφορείου. Στο Τσακ φτάσαμε. Φοραω τα ακουστικά μου και κοιταω τον δρόμο μεχρι να φτάσουμε σε εκείνο το δάσος. Κάποια στιγμη γυρναω τις κόρες τον ματιών μου και καταλάθος έπεσαν πανω στον Χόλαντ. Καθόταν με την δασκαλα της δευτέρας ακριβως απέναντι μας, πως δεν τον ειχα προσέξει?

Τι όμορφος που ηταν ντυμένος με πιο καθημερινά ρούχα αλλα χωρις να του λείπει η κομψότητα όπως πάντα.

Αποφάσισα να τον αγνοησω γιατι με τον να τον κοιταω και να με κοιταει δεν γίνεται τίποτα και δεν το αντεχω αυτό.

Εχει σίγουρα παράπονο που τον άφησα στα κρύα του λουτρού αλλα μου αρέσει να του ανάβω φωτιές, αυτή ειναι και η δουλειά μου εξάλλου.

Η ωρα περνάει και φτάνουμε στο δάσος καθώς επιβιβαζόμαστε Ολες οι τάξεις απο τα λεωφορεία και πηγαίνουμε σε κατηγορίες ανάλογα τον δάσκαλο και την τάξη μας.

Χωριστηκαμε στα 2. Η Πρώτη και δεύτερα μαζι και η τρίτη με την τέταρτη χρόνια μαζί καθως πήραμε δυο διαφορετικά μονοπάτια απο τις άλλες δυο τάξεις μόλις ξεκίνησε ο περίπατος.

Κοιτουσα το μερος πριν ξεκινήσουμε με απέχθεια. Τι να μου αρέσει από αυτο? Τα Κουνούπια? Οτι θα κοιμηθώ σε σκηνή για ένα ολόκληρο βραδυ? Ή τα Ζουζούνια που θα τρυπώσουν στο πρόσωπο μου όσο κοιμάμαι!? Παναγία μου κάνω την ευχή μου να φύγω όσο πιο σύντομα γίνεται από εδώ!

Ξεκινάμε να περπατάμε ανάμεσα στα ψηλά δέντρα καθώς δεν είχαμε κάποιον συγκεκριμένο σκοπό στο που να παμε απλά κόβαμε βόλτες και ψάχναμε που θα στήσουμε τις σκηνές μας.