Chapter 25

637 36 70
                                    

Ο Ηχος απο το λεπτό αεράκι που πέφτει πανω στα φύλλα ηχεί στα αυτιά μου μελωδικά μεχρι μια δυνατή φωνη να με ξυπνήσει ξεσηκώνοντας με απο την σκηνή μου.
Και αυτή η φωνή δεν θα ηταν αλλη απο του Ντόνι, το προσωπικό μου ξυπνητήρι.

"Επιτελους ξυπνησες!" λεει και στριφογυρίζει τα μάτια του, εχει μεγαλο θράσος τελικά! Να με παρατάει μονη μου με ενα θηρίο και την επόμενη μέρα να εμφανιζεται σαν να μην εγινε τιποτα..

"Μπα εχεις έρθει και εσυ εδώ?" ρωταω ειρωνικά. Δεν εχω ξεχάσει που με παράτησε μόνη μου εχθες.

"Ναι! Βάλε μαγιό, θα σε παω βολτα!" με διατάζει. Δεν σηκώνει τα νεύρα του αρέσει πιο πολυ η καλοπέραση.

"Που?" ρωτάω σηκώνοντας το φρύδι μου.

"Κάπου ωραια! Ελα ντυσου λεμε!" λεει και βγαίνει απο την σκηνή για να μου αφήσει τον χώρο να ντυθώ χωρίς να σηκώνει αντιρρήσεις.

Χωρίς να το σκεφτώ βάζω το μαγιό που ειχα παρει μαζι μου και πάνω απο την κατω μερια του μαγιό του τύλιξα ενα σιθρου μαντίλι.. Εβαλα τα σπορτεξ μου και βγηκα απο την σκηνή..

Με το που στάθηκα στα πόδια μου έπεσα τα ενιωσα τοσο αδύναμα με αποτέλεσμα να χάσω την ισορροπία μου και να αγκαλιάσω το εδαφος... Ο Ντόνι έτρεξε αμέσως να με βοηθήσει.

"Κάποια πέρασε καλα το βράδυ." λεει με ενα πονηρό χαμόγελο καθως με βοηθάει να σταθώ στα πόδια μου και εγω κοκκινιζω όλη με αυτο που ειπε.

"Εγω, δεν-! Απλα, δεν- νιώθω-εγω!" λεω αλλα η γλώσσα μου μπερδεύει συνεχεια τα λόγια μου.

"Ναι Αστο γλυκιά μου μας τα ειπαν και αλλες αυτά." λέει και του χαρίζω ενα δολοφονικό βλέμμα ενω με πιάνει καλυτερα. "Και απο οτι φαινεται θα πρέπει να σε κουβαλησω μαζι μου." λέει και στηρίζομαι καλύτερα πάνω του για να μην πέσω ξανά ενω στην συνεχεια με παίρνει σαν να ειμαι νύμφη που μπαίνει με τον γαμπρο της στο σπιτι μετά απο τον γάμο τους και ξεκινάμε για εκείνο το σημείο.

Παίρναμε Μέσα από πανέμορφα σημεία του δάσους, σημεία τα οποία φαινόντουσαν ονειρικά με τον ήλιο να διαπερνάει τα φύλλα και χτυπαει το γρασίδι κάνοντας το να λάμψει περισσότερο.. Γενικότερα εμενα η φύση δεν μου αρέσει αλλα αυτό φαινόταν παραμυθένια ωραίο.

Κάποια στιγμή αυτή η αλυσιδα με τα δέντρα σταμάτησε καθώς το δρομάκι που ακολουθήσαμε μας έβγαλε σε μια τεραστια και ονειρεμένη λίμνη οπου βρίσκονταν Ολη η δεύτερα και η πρώτη και ή κολυμπούσαν στο περιεχόμενο της ή καθόντουσαν εξω με τα Ζευγαρακια τους..

Sweet Holland (+18)Where stories live. Discover now