"Μπέλα ξύπνα εχουμε αργήσει!" ακούγεται η φωνη της Μαμας μου για εκατοστή φορά να προσπαθεί να με ξυπνήσει και σιγα σιγά τα μάτια μου ανοίγουν. Την αντικρίζω να κάθεται σκυμμενη ακριβως απο πανω μου και επίσης παρατηρώ οτι ειχε βραδιάσει εξω.
"Τι ωρα ειναι?!" Ρώτησα Αποτομα μόλις ολες οι αισθήσεις μου ήταν στην λειτουργία τους.
"8:00!" ειπε ανήσυχη η μητέρα μου και σηκωθηκα αμέσως Από το κρεβάτι μου και περπατησα μεχρι την ντουλάπα όπου φόρεσα ενα μπλε αέρινο και κοντό φορεμα το οποίο μου πηρε ο Τομ για να μου κάνει συμπαράσταση που η Όντρεϊ μου ειχε καταστρέψει όλα τα αγαπημενα μου φορέματα.
Το φορεμα έδενε τοσο ωραια πάνω μου και τόνιζε την λεπτή μέση μου και το μπούστο μου, εχει γούστο και να φανταστείτε το πήρε χωρίς καμία βοήθεια από καμία γυναικεία άποψη. Η μαμα μου με παρατηρουσε καθιστή στο κρεβάτι μου να ετοιμάζομαι.
Φόρεσα τα τακούνια μου, πηρα την τσάντα μου και το παλτό μου, βαφτηκα ελάχιστα, έβαλα άρωμα, εφτιαξα τα μαλλια μου και ημουν επιτέλους έτοιμη αφου τα έκανα ολα αυτά σαν τον φλας.
"Παμε!" ειπα στην μαμα μου καθώς την αρπαξα από το χέρι και βγήκαμε απο την σχολή οπου απέξω μας περίμενε ο πατέρας μου Με το αμάξι του.
Η μητέρα μου έκατσε στην μπροστινή θέση και εγω εκατσα στο πίσω κάθισμα.
"Συγνώμη με είχε πάρει ο ύπνος." απολογήθηκα στον πατερα μου.
"Δεν πειραζει ξερω ποσο κουραστικά θα ειναι στην σχολή αλλα ελπίζω να μην σε ζορίζει πολυ ο Χόλαντ γιατι θα του κόψω τα πόδια!" είπε απειλητικά ο μπαμπάς μου και ξενικησε το αμάξι με προορισμό το σπιτι των μελλοντικών συμπεθερων τους.. Βρε κατι αλλο θα του κόψει..
Βασικά και τωρα συμπεθεροι είναι αλλα δεν το ξέρουν, αυτο είναι το πρόβλημα.
Μόλις φτάνουμε κατεβαινουμε και χτυπάμε το κουδούνι του σπιτιού τους ενω μετα απο λίγο μας ανοίγει την πορτα ο Παντι, ο μικρότερος αδελφός του Τομ.
"Γεια σας! Περαστε!" ειπε με ενα ευγενικό τόνο και περάσαμε μεσα στο σπιτι τους ενω αφήσαμε τα παλτά μας στην κρεμαστά καθώα εγω πηγα αμεσως να βρω την κ. Νίκη για να της δωσω τα γλυκά.
"Γεια σας!" ειπα εισχωρόντας στην κουζίνα. "Αυτά ειναι για εσας!" είπα στην συνέχεια και της έδωσα την σακουλα με το κουτί των γλυκών.
"Δεν χρειαζόταν!" ειπε η κ. Νίκη. Φαινόταν λιγο παράξενη η αλήθεια είναι.
"Το ξέρω αλλα αυτά τα γλυκά είναι τα καλυτερα του Λονδίνου και θεώρησα οτι θα σας αρέσουν." της είπα δικαιολογώντας τις πράξεις μου.
YOU ARE READING
Sweet Holland (+18)
Fanfiction"Θες να ξανά γυρίσουμε το 365μερες?" μου ψιθυρίζει στο αυτί "Ο-οχι! Οχι!" λεω και κλείνω την ταινία αμέσως "Α ναι ξέχασα είσαι πολύ μικρή για αυτά ακόμα." λέει με ένα πονηρό υφάκι και με βγάζει έξω από τα ρούχα μου, ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ! "Εσένα σου ειναι πο...
