အရန်ဇာတ်ကောင်တစ်ယောက်၏အသက်ရှင်သန်ခြင်းနည်းလမ်းပေါင်းချုပ်(complete)

Zawgyi chapter 2

ငါ့ေျပာထားတာေတြကို ၾကည့္ရင္ အရန္ဇာတ္ေကာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔က ဘယ္ေလာက္ထိ ခက္ခဲလဲဆိုတာ မင္းတို႔နားလည္ႏိုင္လိမိ့မယ္လို႔ ငါထင္တယ္။ ဒါေပါ့။ ျပႆနာေတြက ဒါေတြထင္မကဘူး။ ဒါေပမယ့္ ခုေတာ့ ဒီအေၾကာင္းေတြ မေျပာပဲေနၾကရေအာင္။ ေသခ်ာတာက ဇာတ္ေကာင္ေတြအားလုံးက ဇာတ္ေၾကာင္းအတိုင္းပဲ လိုက္လုပ္ရမယ္ဆိုတာ သိၾကမွာပဲ။ မင္းအေနနဲ႔ ေကာင္းမြန္တဲ့ ကာ႐ိုက္တာဆက္တင္ရဖို႔ ဘယ္ေလာက္အေရးပါလဲဆိုတာ အခုနားလည္ၿပီလို႔ ယူဆတယ္။ အေရးႀကီးဆုံးက ေပက်င္းႏိုင္ငံသားလက္မွတ္လို ဇာတ္လိုက္ေရာင္ဝါရဖို႔က အေရးႀကီးဆုံးဆိုတာကိုေရာေပါ့။ ဒီစကားကိုေတာ့ မင္းတို႔ ေနာက္ျဖည္းျဖည္းခ်င္းနားလည္လာမွာပါ။ ဝတၳဳကမာၻထဲမွာဆိုရင္ ဇာတ္ေကာင္ေတြအားလုံးနဲ႔ အရင္းအျမစ္ေတြ အားလုံးက ဇာတ္လိုက္ဆီမွာ အသုံးေတာ္ခံဖို႔အတြက္ပဲ။ ဘယ္ေလာက္အထိ အသုံးခံရမလဲဆိုတာကေတာ့ စာေရးသူဟာ ဘယ္ေလာက္ထိ မိခင္ရင္းပီသလဲဆိုတာနဲ႔ တိုက္႐ိုက္အခ်ိဳးက်တယ္။ မိခင္ရင္းစာေရးသူရဲ႕ ႏွစ္သက္တာခံရတဲ့ ဇာတ္ေကာင္တစ္ေကာင္က မိေထြးစာေရးသူရဲ႕ ဇာတ္ေကာင္နဲ႔ ဘယ္လိုမွ ယွဥ္ၾကည့္လို႔မရဘူး။ အထူးသျဖင့္ ဇာတ္ေကာင္က ဘယ္လို ဇာတ္သိမ္းမ်ိဳးနဲ႔ ႀကဳံရလဲဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။ ဒီလို ေနာက္ခံေတာင့္ဖို႔ကလည္း အေရးပါတယ္။

အခု ေနာက္ခံသမိုင္းေၾကာင္းေတြေျပာၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ငါရဲ႕ ဘဝအေၾကာင္းကို ဆက္တာေပါ့။

ငါေျပာခဲ့သလိုပဲ။ ဒါက ဝိညာဥ္ကူးေျပာင္းလာတဲ့ က်င့္ႀကံျခင္း ဝတၳဳတစ္ပုဒ္။ ဒီေတာ့ ဒီကမာၻရဲ႕ အဓိကဇာတ္လိုက္ကလည္း ေသခ်ာေပါက္ကို ဝိညာဥ္ကူးေျပာင္းလာတာပဲေပါ့။ တျခားဝတၳဳေတြက ဇာတ္လိုက္ေပါင္းေသာင္းေျခက္ေထာင္လိုပဲ၊ ငါတို႔ရဲ႕ ဇာတ္လိုက္ကလည္း တကယ့္ကို စိတ္ပ်က္အံ့ဩစရာ ေသျခင္းမ်ိဳးနဲ႔ေသခဲ့ရၿပီး စာေရးသးရဲ႕ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ စိတ္ကူးအတိုင္း ဒီကမာၻမွာ ရွင္သန္ရမယ့္ အခြင့္အေရးရတယ္။ ဇာတ္လမ္းအစက ဒီလို။
ဇာတ္လိုက္ကေလ၊ ဘယ္လိုေသသြားလဲဆိုေတာ့၊ တစ္ရက္ သူက ရထားစီးလာတာ။ ရထားက လမ္းမွာ ေျမၿပိဳၿပီး ရပ္သြားတယ္။ ရထားရပ္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘယ္လို အေၾကာင္းမွန္းမသိ၊ ရထားတံခါးေတြက ထူးထူးဆန္းဆန္းပြင့္သြားတယ္။ ငါတို႔ရဲ႕ ဦးေႏွာက္မရွိတဲ့ ဇာတ္လိုက္ကလည္း ရထားဘူတာကို ေရာက္ၿပီထင္ၿပီး ရထားေပၚကဆင္းလိုက္တယ္ေလ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ရထားက ျမစ္ကူးတံတားတစ္ခုအေပၚမွာ ရပ္ေနတာ။ ဇဋတ္လိုက္ကလည္း အဲ့ဒါကိုမသိဘူး။ ဒီေတာ့ ဇာတ္လိုက္အေနနဲ႔ ေလထဲ ဒိုင္ဗင္ထိုးၿပီး ျမစ္ထဲက်သြားတာေပါ့။ အံ့ဩစရာမေကာင္းစြာနဲ႔ အက်မေတာ္ျဖစ္ၿပီး ငါတို႔ကမာၻဆီ ဝိညာဥ္ကူးေျပာင္းလာရတာပဲ။