အရန်ဇာတ်ကောင်တစ်ယောက်၏အသက်ရှင်သန်ခြင်းနည်းလမ်းပေါင်းချုပ်(complete)

Zawgyi chapter 4

ကဲ။ အရင္အပိုင္းကေန ဆက္ရမယ္ဆိုရင္ ငါ့မွာအခု ဂ်ဴနီယာညီေလးလို႔ ေခၚရမယ့္ တပည့္ေလးတစ္ေယာက္ရွိလာၿပီ။  အဲ့ဒီကေလးက သူ႔ကိုယ္သူ ဘယ္လိုဂ႐ုစိုက္ရမယ္မွန္းသိေနတာ ေတာ္ေသးတယ္။ ႏို႔မို႔ဆို သူက ငါ့အတြက္ အရႈပ္ထုတ္ေလးျဖစ္ေနေတာ့မွာ။ ခ်ိဳးယြီငယ္ငယ္က ငါကပဲ ဂ႐ုတစိုက္ထိန္းေက်ာင္းေပးခဲ့ရတာဆိုေတာ့ ငါ့အေနနဲ႔ ကေလးတစ္ေယာက္ကို ဘယ္လိုအစာေကြၽးရမယ္၊ ေသးခံဘယ္လိုလဲေပးရတယ္ဆိုတာနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္တတ္ေအာင္ သင္ေပးရတာေတြက ျပႆနာမရွိေပမယ့္ အဲ့ဒါေတြလုပ္ေနရတာက တကယ္စိတ္ရႈပ္ဖို႔ေကာင္းတယ္။

ဒီေန႔က ပထမဆုံးေန႔ပဲ။ ဇာတ္လိုက္က ငါ့ကိုကူညီခ်င္ေနတယ္။ငါ ငါတို႔စားဖို႔အတြက္ ျပင္ဆင္ေနတုန္း ဇာတ္လိုက္က ငါ့အနားကို ေရာက္လာတယ္။ ငါလည္း ခ်ိဳးယြီဆီမွာ ဆား နည္းနည္းေလာက္ သြားေခ်းဖို႔အတြက္ က်ဳကြၽယ္ကို မီးၾကည့္ခိုင္းထားဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ ငါအၾကာႀကီး ထြက္သြားတယ္လို႔ ငါမထင္ေပမယ့္ ငါလည္းျပန္ေရာက္ေရာ အိမ္တစ္ျခမ္းက မီးေလာင္ေနၿပီ။

ငါဘယ္ေလာက္အထိ ထိတ္လန္႔သြားရလဲဆိုတာ မင္းတို႔စိတ္ကူးၾကည့္။ ကံေကာင္းစြာနဲ႔ ပဲ ငါ့မွာ ေရခဲအရင္းအျမစ္ ခႏၶာကို ပိုင္ဆိုင္ထားလို႔ ငါအိမ္ထဲအျမန္ေျပးဝင္ၿပီး က်ဳကြၽယ္ကို ေခၚထုတ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ငါ့ရဲ႕ မဆိုစေလာက္ေလးသာ က်န္ေနေတာ့တဲ့ အိမ္ေလးကို ကယ္တင္ဖို႔ အျမန္မီးသတ္ရတယ္။ ငါတို႔ေနတဲ့ေတာင္ထိပ္မွာက ခ်ိဳးယြဲ႕ရဲ႕အိမ္နဲ႔ အိမ္မွာဘယ္ေတာ့မွ မရွိတဲ့ ငါ့ဆရာရဲ႕အိမ္ရယ္၊ ငါ့အိမ္ရယ္ပဲ ရွိတာဆိုေတာ့ မီးေလာင္ေနတာကို ဘယ္သူမွ မသိလိုက္ၾကဘူးေလ။ က်ဳကြၽယ္က ဖုန္ေတြျပာေတြနဲ႔ ေပတူးေနၿပီး စကားတစ္ခြန္းမွမေျပာရဲပဲ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ငါ့အေနာက္မွာ ရပ္ေနတယ္။ သူ႔ကိုၾကည့္ရတာ အင္မတန္ သနားစရာေကာင္းလြန္းလို႔ ငါမဆူရက္ဘူး။ ဒါနဲ႔ ငါလည္း အပ်က္အစီးေတြကိုပဲ သြားစစ္ေဆးေနလိုက္ေတာ့တယ္။ က်င့္ႀကံျခင္းေလာကရဲ႕ စဥ္းမ်ဥ္းေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာလိုက္နာတဲ့ လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေကာင္းတာတစ္ခုက တန္ဖိုးရွိတဲ့ ငါ့ပစၥည္းေတြအကုန္ ငါ့ရဲ႕ သိုေလွာင္အိတ္ထဲထည့္ထားတာကိုပဲ။ မီးေလာင္ခံရတဲ့ အိမ္ကလြဲရင္ ငါ့မွာ ႀကီးႀကီးမားမား ဆုံးရႈံးပ်က္စီးသြားတာ တစ္ခုမွမရွိဘူး။ ဇာတ္လိုက္ကို သြားကယ္တုန္းက ငါ့အဝတ္ေတြ မီးေလာင္သြားတာက တစ္က႑ေပါ့။ ေရခ်ိဳးတဲ့သစ္သားစည္ကလည္း ကြဲသြားၿပီဆိုေတာ့ ငါလည္း အဝတ္အသစ္ေတြ မလဲခင္ ျမစ္ကမ္းပါးနားမွာပဲ ေဆးေၾကာဖို႔ စဥ္းစားလိုက္ရတယ္။ မင္းတို႔သိတဲ့အတိုင္းပဲ ငါက ဒုတိယဇာတ္လိုက္ဆိုေတာ့ ပုံရိပ္ေကာင္းေကာင္းရွိဖို႔က အေရးႀကီးတယ္ေလ။