A heart of the 1970s..

Title-11

The next day...
9.1.1970
liဒီနေ့မနက်အစောကြီးထကာပန်းလိုက်ပို့သည် ပန်းပို့တာတွေအကုန်ပြီးမှ မိန်းကလေးjaneအိမ်ကိုသွားလိုက်တယ်...
ကလင်...ကလင်...
ခေါင်းလောင်းသံကြောင့် မိန်းကလေးjaneကခြံတံခါးလာဖွင့်ပေးတယ်
jane-" လာ အထဲဝင်lisa.."
Li-" nae..."
liလည်းအထဲဝင်လာခဲ့တယ်..
jane-" lisa ပန်းရောဟင် "
Li-" အာ...မိန်းကလေးjaneအတွက်ဒီမှာပါ "
Jane-" ကျေးဇူးပါlisa..လာအိမ်ထဲကိုတစ်ခုခုစားရအောင်lisa.."
Li-" liဘာမှမစားချင်ပါဘူး မိန်းကလေးjane liအိမ်က စားခဲ့တယ်.."
jane-" ဟုတ်လားlisa လာ..ဒါဆိုလည်းတို့တွေခြံထဲမှာဘဲနေကြတာပေါ့ "
Li-" nae.."
liလည်းခြံထဲကခုံမှာထိုင်ပြီး ပန်းပင်တွေကြိကြည့်နေမိတယ်..။
jane-" ပင်ပန်းနေလားlisa.."
Li-"အာ..မပင်ပန်းပါဘူး မိန်းကလေးjane "
မိန်းကလေးjaneဟာliအနားမှာရှိနေတာကြောင့်liအ‌‌ခြေအနေဟာအတော်ပင်အကျပ်ရိုက်ခဲ့တယ်..။
jane-".lisa...."
Li-" nae..."
Jane-" မင်းကပန်းပင်တွေပျိုးတာအရမ်းတော်တယ်လိုကြားတယ် "
li-" မဟုတ်တာ.."
jane-" ဒီမြို့တွေပါမက တခြားမြို့တွေမှာပါမင်းပန်းဆိုင်ကနာမည်ကြီးတယ်လေ..."
Li-".ဒါပေမယ့်လည်း အဲ့လောက်ထိတော့မဟုတ်လောက်ပါဘူး..."
Jane-" မင်းကနေ‌ရာတကာမှာကိုယ့်ကိုကိုယ်နှိမ့်ချတက်လွန်းတယ်lisa..."
Li-" liကဒီတိုင်းရိုးရိုးရှင်းရှင်းနေရတာသဘောကျလို့ပါ မိန်းကလေးjane.."
Jane-" တစ်ယောက်တည်းနေတာလားlisa..."
Li-" ommaရှိပါတယ် မိန်းကလေးjane..ဒါနဲ့မိန်းကလေးjaneကရော.."
jane-" oppaဘဲရှိတာပါ "
Li-"ဟင်...မိန်းကလေးjaneရဲ့appaနဲ့ommaကရောဟင် "
Jane-" တို့အသက်17လောက်မှာဆုံးသွားခဲ့တာlisa.."
Li-" တောင်းပန်ပါတယ် မိန်းကလေးjane liမေးတာများသွားခဲ့တယ်...."
Jane-" အဆင်ပြေပါတယ် lisa..."
ခပ်ဝေးဝေးတစ်နေရာကိုကြည့်ကာဝမ်းနည်းနေပုံပေါ်သည့်မိန်းကလေးjaneကိုကြည့်ကာliရင်ထဲမချိလှကိုယ်ချစ်ရတဲ့သူဝမ်းနည်းနေတာဘယ်သူကမြင်ချင်မှာလည်း..။
li-" li appaကလည်းlili မူလတန်းမှာကတည်းကဆုံးသွားတာလေ ommaကဘဲliliကိုပျိုးထောင်ပေးခဲ့တာomma နဲ့appaက liliကိုအသက်40မှရခဲ့တာ ommaက ကလေးရဖို့ခက်ခဲခဲ့တယ်လေ....ommaကအခုအသက်60ကျော်နေပြီliliကဘဲommaအနားမှာနေနေတာ ommaကိုliliချစ်တယ်လေ...လက်ရှိအချိန်လေးမှာချစ်ရတဲ့သူနဲ့အတူရှိနေရတာလည်းကံကောင်းခြင်းတစ်မျိုးပါဘဲ"
janeဟာliliကိုအတန်ကြာကြည့်နေခဲ့ပြီး...
jane-" lili ommaအရမ်းပင်ပန်းခဲ့မှာပေါ့နော် "
Li-".ပင်ပန်းခဲ့တာပေါ့ appaမရှိတော့ ကျန်ခဲ့တဲ့ommaကဘဲ ပန်းခြံကြီးထဲမှာတစ်ယောက်တည်းအလုပ်ရှုပ်ခဲ့တာ ချမ်းသာတဲ့မိသားစုကမဟုတ်တော့ appaမရှိတော့တဲ့အချိန်တွေမှာ ပိုက်ဆံရှာရတာအရမ်းခက်ခဲခဲ့တယ် ထမင်းစားဖို့တောင်အနိုင်နိုင်ဘဲ...ဒါပေမယ့် appaသူငယ်ချင်း uncle park ကliတို့ကိုကူညီပေးခဲ့တယ် liတို့ပန်းဆိုင်လေးကိုလူသိများအောင်လုပ်ပေးခဲ့တယ်လေ..liကိုလည်းစောင့်ရှောက်ပေးတယ်.."
jane-" uncle parkဆိုတာ မင်းသူငယ်ချင်းရဲ့အဖေလား "
Li-" nae ..."
Jane-" ဘယ်နှစ်တန်းထိကျောင်းတက်ခဲ့လည်းဟင် မင်းကနိုင်ငံခြားကစာအုပ်တွေပါဖတ်တက်တယ်လေ.."
Li-" အမှန်တော့liက နိုင်ငံခြားကုန်သွယ်စီးပွားရေးနဲ့ကျောင်းပြီးထားတာပါ.."
Jane-".ဟင်....နည်းတဲ့ဘွဲ့မှမဟုတ်တာအဲ့တာဘာလို့စီးပွားရေးမလုပ်တာလည်းlisa..."
li-".liရထားတဲ့ဘွဲ့ကအဆင်ပြေပေမယ့် liမရှိရင်ommaကတစ်ယောက်တည်း နောက်ပြီးommaကကျန်းမာရေးသိပ်မကောင်းဘူးလေ lili ommaအနားမှာဘဲနေချင်လို့ပါ.."
Jane-" အော်...."
Li-" မိန်းကလေးjaneကDaisyပန်းတွေကိုကြိုက်တာလားဟင် "
Jane-" အင်း အရမ်းကြိုက်တာ.."
Li-" ဘာလို့...."
Jane-" တစ်ချို့အရာတွေကအကြောင်းပြချက်မရှိဘဲကြိုက်တာlisa အဲ့အတိုင်းသူကဖြစ်တည်နေလို့ဘဲ.."
Lisa-" အဲ့လိုလား.."
Jane-" ဒါဆိုlisaကရောဘာလို့နေကြာပန်းတွေကိုသဘောကျတာလည်း "
Li-" မျှော်လင့်နေလို့...သူတို့က'နေ'ဆိုတဲ့အရာသူတို့ဆီရောက်လာဖို့နေတိုင်းမျှော်လင့်တက်ကြပြီး'နေ'ရှိရာအရပ်ကိုဘဲမျက်နှာမူတက်ကြလို့.."
Jane-" အဲ့လိုလား "
Li-" ဟုတ်တယ် သူတို့ကမျက်နှာမများဘူးလေ..သတ်မတ်တည်းဘဲ..."
Jane-" မင်းကသိပ်တွေးတက်တယ်lisa"
li-" တချို့အရာတွေကသူ့အလိုလိုဖြစ်ပေါ်လာတာလေ..."
မိန်းကလေးjaneမျက်လုံးတွေကိုကြည့်ကာပြောတော့မိန်းကလေးjaneကအကြည့်လွှဲသွားကာ..။
jane-" နောက်နေ့ကျရင် တို့တွေမြို့ထဲသွားကြရအောင်လားlisa မင်းအားမယ်ဆိုရင်ပေါ့.."
Li-" liကအားပါတယ် မိန်းကလေးjane.."
jane-" ကျေးဇူးပါlisa..."
li-" ကျေးဇူးတင်မယ့်အစားနောက်နေ့ကျရင် ပဲခေါက်ဆွဲလိုက်ကျွေးတာကပိုအထ‌မြောက်တယ်မဟုတ်လား မိန်းကလေးjane.."
မိန်းကလေးjane ဟာ li ကိုကြည့်ကာရယ်ပြီး..။
jane-" မနက်ဖြန်ကျရင် ပဲခေါက်ဆွဲသွားစားကြရအောင်lisa..."
Li-" ဒီလိုမှပေါ့.."
Jane-" မင်းကခင်ဖို့ကောင်းတယ်lisa.."
li-" မိန်းကလေးjaneလည်းခင်ဖို့ကောင်းပါတယ် "
မိန်းကလေးjaneဟာရယ်ပြီး
jane-" အဲ့လိုထင်တာlisa တစ်ယောက်တည်းဖြစ်မယ်..."
Li-".ဘာလို့.."
Jane-" တခြားသူတွေက တို့ကိုမာနကြီးလို့စကားမပြောကြဘူးလေ "
Li-" အဲ့တာသူတို့အမြင်ဖြစ်မှာပါ.."
Jane-" ဒါဆိုlisaကရော.."
Li-".liကတော့janeကသဘောကောင်းတယ်လို့မြင်တယ် စတွေ့တုန်းကတော့အရာရာကိုပိုက်ဆံ‌နဲ့ပေးချေတက်ပေမယ့်လို့ပေါ့..ဒါပေမယ့်လည်းလူတစ်ယာက်နဲ့တစ်ယောက်မတူသလိုဖြစ်တည်လာတဲ့ပုံစံခြင်းလည်းမတူဘူးလေ ကိုယ်ထင်ထားတဲ့ပုံစံနဲ့သူများကိုထင်မြင်လို့မှမရတာ လူတိုင်းမှာသူ့အကြောင်းအရာနဲ့သူ၊ သူ့ပုံစံလေးနဲ့သူပါဘဲ "
Jane-" မင်းကသိပ်တွေးတက်တယ် lisa..."
li-" ရိုးရိုးရှင်းရှင်းတွေးရုံပါဘဲမိန်းကလေးjaneရယ်.."
jane-" ဒါပေမယ့်မင်းကထူးခြားတယ် lisa..လူတွေကိုပျော်အောင်လုပ်ပေးနိုင်တယ် "
li-" အဲ့လိုလား.."
Jane-" ဟုတ်တယ် lisa...."
..အပြုံးတွေနဲ့အတူliတို့စကားဝိုင်းလေးကတိတ်ဆိတ်သွားတယ်...။
li-" li ပြန်ချိန်တန်ပြီထင်တယ် မိန်းကလေးjane အိမ်မှာအပင်တွေပျိုးရအုံးမယ်.."
jane-" မနက်ဖြန်ကျရင် လာခဲ့နော်lisa တို့တွေလျှောက်လည်ရအောင် "
Li-" ကောင်းပါပြီ ဒါဆိုမနက်ဖြန်မှာပြန်ဆုံမယ်နော် မိန်းကလေးjane.."
jane-" သေချာပြန်ပါlisa.."
Li-" nae..."
.liလည်းအိမ်ပြန်လာတဲ့လမ်းမှာ မိန်းကလေးjaneရဲ့အပြုံးတွေကိုပြန်မြင်ယောင်ကာကြည်နူးနေမိတယ် မသိလိုက်တဲ့တိတ်တဆိတ်အချိန်လေးမှာ liနှလုံးသားတစ်ခုလုံးဟာ မိန်းကလေးjaneကိုအုတ်မြစ်ချဆွဲလမ်းနေခဲ့ပြီ.။
#Title-11(end)