Hepinize iyi okumalar;
O kızın bağırışları kesti soluğumu ben bir şey yapmamıştım hâlbuki neden kendimi savunamıyorum neden ben yapmadım diyemiyorum, bir anda dizlerimin üzerine çöktüm öyle çok korkuyorum ki sadece kısık sesle ben bir şey yapmadım diyordum ,aklıma gelen annemin kanlar içindeki vücudu daha çok korkmama sebep oluyordu ,annem avukat olduğu için bir keresinden bir müvekkili ile yaptığı tartışma sonrası annem vurulmuştu o gün ilk defa yalnız kalma düşüncesiyle karşı karşıya kalmıştım annemin kanlar içindeki vücudu 6 yaşındaki bir çocuğun kucağındaydı ve yine kanlar içindeki biriyle aynı yerdeydim bu sefer dokunmuyordum ama akan kanın kokusu her seferinde daha da çok korkutuyordu beni.
Yavaş yavaş bütün okul bizim sınıfa yığılmaya başlamıştı içlerinden bazıları beni gösteriyor katil diyerek, bazıları sövüyor bazıları korkundan yanıma yaklaşmıyor, içeri giren öğretmen yanımdaki kanlar içindeki çocuğu görüp bayıldı, müdürün sesini duyuyorum "açılın çocuklar,herkes sınıfına diye söyleniyordu " buraya gelmeye çalışıyor ,sert adımlarla sınıfa girdi yanında biri daha vardı ,üzerinde okul forması olduğunu görüyordum saçlarımın arısından
Müdür, sert ve bir o kadarda paniklemiş sesiyle "Tolga oğlum hemen polisi ara." dedi. Demek Tolga'ymış adı, Tolga polisi arayıp bir şeyler söyledikten sonra bana yöneldi yavaşça omuzuma dokunması irkilmeme sebep oldu "ben yapmadım." diyordum kısık sesle duyuyordu beni eminim, çünkü" kim yaptı o zaman" dedi bana, benim gibi kısık sesle, bilmiyorum diye mırıldandım "bak polisler geliyor senden şüphelenecekler ve haklılarda ben.."
sözünü tamamlamasına izin vermeden "Ben yapmadım kimseyi görmedim Allah kahretsin ki sadece sınıfa girdim ve bu hale geldim be-ben hiçbir şey yapmadım." Başımı kaldırıp gözlerinin içine baktım simsiyahtı gözleri, sanki onun gözleri bile bu karanlığa gömülmemi istermişçesine bakıyordu. "Yemin ederim ben yapmadım." dedim o karanlığa yapmadım inan bana dememe kalmamadan bir karanlığa daha gömüldüm başımın omzuna düştüğünü hissettim dahası , dahası yok o karanlık çekti beni içine.
Ara ara sesler duyuyordum ambulans sesi, sallanıyordum. Büyük ihtimalle ambulanstaydım bende, bileğimdeki soğukluğa yeni yeni anlam veriyordum. Kelepçe! bileğime kelepçe takmışlar hem de suçsuzken içim bile isyan ediyordu bana, beynim deki konuşmalar durmuyordu ne yapacaktım şimdi kime gidecektim ,doğruya annem, annem avukat beni kurtarabilir bir anda gözlerimi açmamla ambulansta olduğum gördüm direk bileğime kaydı gözlerim kelepçe vardı gerçekten o kadar ağırmış ki yükü. Bakışımı yukarı çevirince yine o gözleri gördüm neden buradaydı kimdi bu çocuk neden.
O da bakışlarını bana çevirince sanki beni anlarmış gibi bana doğru eğilip "Sen yapmadın dimi." dedi sessizce sanki hemşirenin duymasın istemiyordu. "Yemin ederim." dedim bende sessizce "Ben yapmadım." sonra bakışları değişti alaycı bir bakışla "neden sana inanayım." Dedi. "Ne" dedim. Sessizce ne yapmaya çalışıyordu anlayamıyorum bir türlü neden böyle bir şey yaptı beni mi test ediyor beynim çalışmıyor şuanda ambulans yavaşça durdu kapı açılıp kapanma sesi geldi .tam o sırada tekrar bana eğilip "Seni denedim minik katil." dedi.
Yorumlarınızı ve oylarınızı sabırsızlıklar bekliyorum .Eğer bir yanlışım varsa kusura bakmayın....🥰
YOU ARE READING
Suç Mahalli
Mystery / ThrillerBiz kim olduğumuzu bilmeden başkaları nasıl bilebilir? Biz kendimizi bulmak için giriyoruz bu savaşa, kurulan bu oyunun her levelini oynayacağız ta ki, kim olduğumuzu öğrenip benliğimizi yaşatana kadar!... Bu cehennemde bizimle beraber oynamaya var...
