Twenty Three : Burning Hot

1K 31 20
                                    

Cali's POV

"Cali." Napahinga naman siya ng malalim.

I sighed. "Ano bang ngyari sayo ha?"

She is laying down at the hospital bed, bandage wrapped around her head and left arm. Tears wanting to escape her eyes. But then failed so tears came rushing through her face.

"Hey.." lumapit ako sa kanya. "Stop crying.."

"Cali.." tawag niya saakin habang naiyak.

"Yes?"

"I- do you think paolo's cheating on me?" She asked.

Nakunot naman ang noo ko. "What are you saying?" She just looks at me. "Well, I dont know. Ask him later."

"Later?" She confusedly asked. "What do you mean later?"

"He's coming here later. Tinawagan niya ako ng sobrang aga telling me to go here, by your side habang he go on his flight muna." I explained. She have a blank face. "Ano ba kasing ngyari sayo?"

We waited till she stops crying bago siya magsalita. "I- Earlier, early in the morning. I decided to go on a walk around. To release stress and to calm myself from overthinking stuff about me, paolo... the two of us. You know how much i love him, cali. I know you do."

I nodded. "I really do.."

"So i was walking. And saw this two couple sitting on the bench while being so sweet and touchy. I remembered when me and paolo used to be like that. We were so happy and all. But then one day came we decided to cool off. Umuwi ako ng pilipinas while he stays at singapore continuing managing his families bussiness. Nawalan na kami ng time sa isat isa. Pero ni isang araw hindi ko siya nakalimutang isipin." She was crying so bad again. Kaya't pinunasan ko ang kanyang mga mata.

She continued. "Lagi kong inaalala kung kamusta o kumain na kaya siya. He did'nt even bother to call me or even send me a reassuring text saying that he still loves me and wanted me to come back by his side, pero wala cali... wala... Kaya habang naglalakad, iniisip ko siya, kung mahal niya pa ba ako. But then hindi ko napansin na tumatawid na pala ako ng kansada. So... i was hit... by a car.. hindi naman nakakamatay pero... kinaya ko." Tumawa pa sa huli ang luka luka.

"At nagawa mo pang tumawa sa lagay mo na yan ha." I sighed. "M- maybe he have something important to do. He doesnt sound like he doesnt care about you when he called me earlier. Sobrang nagaalala siya para sayo. He wanted someone to look after you pa nga habang wala pa siya sa tabi mo, ashly." Paliwanag ko sa kanya.

"Pero--." I cutted her.

"Walang pero pero, ashly. Hintayin mo nalang siyang makauwi ng pilipinas. Tsaka kayo magusap..... ng maayos." I said.

Kumalas ako sa pagkakadikit sa kanya. Tumayo ako sa pagkakaupo at ikinuha siya ng bottled water sa lamesa.

"Maswerte ka pa nga at nalapit na ng kusa sayo ang mga sagot sa mga katanungan mo. Samantalang ako, hindi ko nga alam pano mahanao ang mga sagot sa mga tanong na nakakulong sa isipan ko." Napatawa pa ako ng paunti. At Inabot sakanya ang tubig.

Kumunot ang noo niya. "Parang ang lalim lalim ng problema mo ha. Anong ngyare be?"

I rolled my eyes. "Madami."

"Spill the tea naman. Matagal tagal na tayong nagkausap because you've been busy with campaigning and politics and... sandro?" Pahinang pahina na sabi nito.

"Ano mga pinagsasasabi mo ha." Napatawa ako.

Kitang kita ko na umirap ito. "Wag kang tatawa, seryoso ako calista. Magsabe ka sakin. Ano ba mga naganap nung mga araw na hindi tayo nagkita?"

One Of The Marcoses | Sandro Marcos (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon