Maybe This Time

Part 15

FLASHBACK********

"Glyss, Im pregnant" nakaupo ako sa sahig ng banyo ko habang tinitignan ang positive na pregnancy test. Nakapa-bewang si Glyssa na alalang alala sa akin.

"Pano mo sasabihin kay Sandro?" Tanung niya. Nakatingin ako sa kanya kasi hindi ko alam, hindi ko nga siya matawagan since umalis ako doon.

"Hindi ko alam" yumakap na ako sa kanya at patuloy lang sa pag-iyak. Masaya dapat ako diba? Masaya na mgkakaanak kami ng taong mahal na mahal ko. Pero bakit mag-isa na lang ako ngayon.
Sasabihin ko ba sa kanya, tatanggapin ba niya? Sabi niya may nahanap na siyang iba. Ayaw ko naman sumira ng relasyon pero pano yung anak ko?

Its almost 3 months since I left Ilocos, I tried to go about my days, working, trying to feel anything but sad. Si Glyssa pa lang may alam na buntis ako, hindi ko pa alam kung paano sasabhin kay papa at mama.

"Glyss pupunta ako ng Ilocos sasabhn ko na kay Sandro" i called Gly

"Samahan kita, samahan ka namin. Malayong biyahe yun" she said

Um-oo lang ako pero alam ko ako lang ang pupunta doon,
Kailangan ko harapin ito magisa..

Ang gulo, ano ba Elisse etong pinasok mo.
Naka-set na ako na byumahe sa Ilocos, its 5 am. Lumabas ako gising na pala si papa.
"Elisse, bakit ang aga mo ngayon?" Tanung ni papa na nanunuod ng balita sa TV.

"May manganganak papa, ako po mgka-catch, mauna na po ako" nanginginig kung sabi sa kanya.

"Okay ka lang ba anak?" Tumingin siya sa akin mukhang alalang alala.

"Okay lang ako pa" I kissed and hug him.

Nagbabadya na ang mga luha ko, tumakbo na ako sa sasakyan ko.

Byumahe na ako patunggong ilocos..

Tumawag ako kay Vincent

"Vincent Im on my way to Ilocos, I have something important to tell everyone"

"Okay ate, just call me when youre near" I hung up the phone

Ang daming daan na gngawa kaya 8pm na ako nakarating. I drove to the familiar road of the Marcos family compound. I parked my car a little around the corner of the house. Nakita ko kasi wala pa sa parking yung Sasakyan na ginagamit ni Sandro..
"Vincent asa bahay na ako" itexted him.
"Okay, ill settle things lang dito, pasok ka na" he replied
"Dito lang ako sa corner, ayaw ko pumasok.

Hinawakan ko ang tiyan ko,
"Sana tanggapin tayo ni daddy" ..
may mahigit 1 oras na ako na naghihintay nung napansin ko ngpull up na ang sasakyan ni Sandro. Baba na sana ako nung nakita ko may babae at bata halos 1 year old or 2 years old na. Buhat buhat ni Sandro at yung babae naman nakatingin sa kanila.

Para akong nawalan ng hininga sa nakita ko, hindi ko maintindihan. May anak na sila? Theyre a family, parang kami.
Pero siya ang pinili. Sila ang pinili. Paano kami pipiliin.
Masaya na siya. Masaya na sila
Maninira lang kami ng pamilya ng anak ko.

Hindi ko na napigilan ang mga luha sa aking mga mata. Kaunting kaunti na lang sasabag na ang puso ko.

Tinawagan ko ulit si Vincent
"Vincent masaya na siya, may pamilya na siya. Uuwi na ako uuwi na ako sa amin. Ayaw ko na bumalik dito" paulit ulit ko sinasabi in between cries

" ate elisse!! Ate calm down! Hindi kita maintindihan..Nasa hotel pa ako come here or ill go to you... its getting late. Sleep and lets talk about it in the morning" pinipilit niya ako. I hung up. I couldnt stay here any longer... tumatawag pa siya pero hindi ko na sinagot..

If my heart was broken before ngayon hindi ko na alam kung ano siya. I wanted to die.. i just wanted to disappear.. hindi ko namamalayan na pumipikit na ang mata ko, sa pagod, sa kakaiyak...