Maybe This Time

Part 18

Nagising ako na sobrang sakit ng ulo. Hindi ko na alam ang nagyare kagabi, ang last na naalala ko naghahalikan kami ni Sandro. Napahawak ako sa ulo ko sa sobrang sakit, ngayon lang ulit ako umiinom after ilang taon.

Napaupo ako at napalingon sa paligid. Hindi ito yung kwarto sa guest house. Tumingin ako sa bed side at nakita ko ang picture namin ni Sandro sa Bangui nung naging mag-girlfriend at boyfriend kami. At meron din picture ni Sandy. Napatingin ako sa suot ko. Eto pa ang suot ko nung gabi, hindi ko alam kung relieved ako na walang nangyare sa amin or galit ako kasi hindi man lang ba niya tinangka na may mangyare sa amin?

Ang sakit talaga ng ulo ko. Pagka-tingin ko si Sandro asa tabi ko, ganun pa rin ang suot at tulog na tulog.
Tinititigan ko lang siya. I miss waking up to him. I touched his hair, nagulat ako nung bigla niya hinawakan ang kamay ko at ngumiti

"Hi" he smiled habang nakapikit pa mata..

Kinuha ko ang kamay ko at tumayo na at pumunta na ako sa banyo para maghilamos.
Ano ka ba Elisse nakakahiya ka! Nakipaghalikan ka pa kagabi.
Inayos ko ang sarili ko at lumabas na ako ng banyo.
Nakita ko si Sandro nghuhubad na nang pantaas at kumuha ng towel from the walk in closet. Haay mukhang yummy, ayaw ko na tumingin pero nahuli niya ako.

"Wanna join me?" He smirked..

"Bahala ka jan, pupuntahan ko na si Sandy" nung palabas na ako bigla niya ako niyakap. At nararamdaman ko ang hinga niya sa leeg ko.

"Sandro, please" ramdam ko ang panghihina ko at hindi ko alam kung makatanggi pa ba ako sa kanya.

"Please what?" He said while he continued to trail kisses on my neck..

"Hindi pa ako naliligo" pahina ng pahina ang boses ko pati ang self control..

"We can shower together" he said. Nawawala na ata ako sa sarili ko..

"Mommmmyyyyyy" may marinig kami na nagdabog sa pinto. Agad akong kumawala kay Sandro at nagbukas ng pinto.

Si Vincent at si Sandy asa pinto, mukhang kakagising lang.

"I slept on the couch woke up to the little guy asking for you guys" ngtatanggal pa ng muta sa mata si vincent.

Dumiretso si Sandy sa loob at umakyat na sa kama. Nilapitan siya nang kanyang daddy
"Sandy! Buti na lang mahal na mahal ka ni daddy!" At pinisil ang kanyang pisngi. Mukhang nangigil si Sandro at napa-iyak niya ang bata at tumakbo sa walk-in closet. Sinundan nmin siya at andoon sa sa bakanteng cabinet sa walk-in siya nagtago

"Im sorry Sandy"natatawang sabi ni Sandro. Pinalo ko siya sa braso, kawawa yung bata inaasar niya.

Nagulat ako sa pag-pasok ko sa closet, it was exactly how I left it, my side of the closet was still empty. All the things i left, mostly bags, jewelry all the things he gave me when we were together.

I touched the Dior book bag he gave me for our first Christmas together. I used to wear it everyday it was always my favorite.

"Its still yours you know" he said leaning against the door while carrying Sandy. Hindi ko na pinansin sinabi niya

"Bakit bakante pa toh? May mga gamit ka na sa floor ilagay mo na dito" i pointed to the empty side of the walk in..

"Hinihintay kita bumalik" it was almost to quiet for me to hear. I just stared at him.

"Kaya pa ba natin ibalik sa dati?" I asked looking down at my hands.

"I want to try, we can try" he moved closer to me. I saw all three of us in the mirror.. him holding me and Sandy in his arms. My little family...