ဖွဲ့နှောင်ရစ်သည် [ Complete ]

အခန်း(၅)

အခန်း (၅)

သူမကို ပွေ့ဖက်ထားသဖြင့် စက္ကန့်ပိုင်းလောက် ငြိမ်နေပေးပြီး ခင်မင်း ဒင်ဘယ်လ်သန့်လက်တွေကို ဖယ်ချလိုက်သည်။ပြီးတော့မှ ကုတင်အောက်ကိုဆင်းဖို့ ထပ်လုပ်သည်။

"နေပါ၊ဘယ်သွားဖို့လဲ"

"ဒါဆို ကျွန်မကို ဟိုက အပေါ်ထပ်ဝတ်အင်္ကျီယူပေးပါ"

"အင်း ဟုတ်ပြီ၊ယူပေးမယ်။ငြိမ်ငြိမ်ထိုင်နေနော်။"

ခင်မင်း ဒင်ဘယ်လ်သန့် ယူပေးသည့်အင်္ကျီလက်ရှည်လေးကို အပေါ်က ထပ်၍ဝတ်လိုက်သည်။

"အဖျား တိုင်းကြည့်ပြီးပြီလား၊ဘာဆေးသောက်ထားသေးလဲ"

"ဒါ ကျွန်မကိစ္စ ပါ ဘော့စ်၊ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောရရင် ကျွန်မ ဘော့စ် မျက်နှာလည်း မမြင်ချင်ဘူး။ဘော့စ် အသံလည်း မကြားချင်သေးဘူး။ဒီကုမ္ပဏီ ဒီရုံးခန်းထဲ ချေချဖို့လည်း မဝံ့သေးဘူး။နောက်ပြီး ကျွန်မ စိတ်တွေ သိပ်ရှုပ်ထွေးနေတယ်။"

"အင်းပါ၊ဟုတ်ပါတယ်။အခုကိစ္စမှာ ကိုယ့်ဘက်က အများကြီးလွန်သွားတယ်။တောင်းပန်ရင်လည်း ဘာထူးမှာလဲ။ဒါကြောင့် ကိုယ်"

သန့်စကားမဆုံးသေးမှီ

"တော်ပါရှင်၊တောင်းလည်းမတောင်းပန်နဲ့။ကျွန်မက Secretary လုပ်ရမယ်ဆိုတုန်းက ကျွန်မကို မထိပါးပါဘူးဆိုတဲ့ ရှင့်ကတိကို ယုံခဲ့တာ။ကျွန်မ မှားတာ။နောက်ပြီး ကျွန်မ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းပဲ မေးတော့မယ်။ရှင် အမှန်အတိုင်းဖြေမယ်ဆိုမှပါ။မဟုတ်ရင် ကျွန်မစကား အလကားပဲဖြစ်မှာပဲ။"

ခင်မင်း အသံလေးမှာ နာကျင်သံစွက်၍ သန့်ကိုလည်း ဘော့စ်မဟုတ်တော့ပဲ ရှင်တွေ ဘာတွေ သုံးနှုန်းကုန်သည်။

"မေးပါ၊ကိုယ်ဖြေပါ့မယ်။အမှန်ပဲ ပြောပါ့မယ်"

"ရှင်က မိန်းကလေးချင်းစိတ်ဝင်စားသူလား။ဒါမှမဟုတ် ကောင်းမြတ်သန့်ရဲ့ ဆွေမျိုးတစ်ယောက် ယောက်လား။ကျွန်မကို ခြေထိ လက်ထိ လုပ်ခဲ့တာ။ပွေ့လိုက်ဖက်လိုက်နဲ့ နောက်ဆုံး ကျွန်မကို ဟိုနေ့ကလို"

ထိုနေရာရောက်တော့ ခင်မင်းအသံလေး တိမ်ဝင်သွားသည်။နောက်မှ အားတင်းကာ