მისტერ ჯეონთან გაკვეთილის შემდეგ,ჯიმინმა მთელი დღის განმავლობაში სხვა გაკვეთილებზე კონცეტრირება ვერ შეძლო.
ჯიმინი ამჟამად მათემატიკის გაკვეთილზეა და ოცნებობს ჯონგუკზე.
ჯიმინი უდანაშაულო,წმინდა ბავშვია მაგრამ ის დაუფიქრებლად დაუშვებდა მის სულის წარყმას მხოლოდ მისთვის.
-ჯიმინ!...ჯიმინ!-დაიყვირა მათემატიკის მასწავლებელმა
-ოჰ..რა..-დაიბლუყუნა თეჰიონმა,მას არასდროს უნახავს ჯიმინი ასეთი,ის ჩვეულებრივ ყურადღებიანია მათემატიკის მხრივ -მისტერ პაკ! სწრაფად დირექტორთან!რადგან აშკარაა არ გაინტერესებს ჩემი დღევანდელი გაკვეთილი.
ჯიმინმა ამოისუნთქა,ჩანთის აღებისას თვალები აატრიალა და კლასიდან გავიდა,მან უკვე იცის ეს თემა რეპეტიტორიდან,ასე რომ ბევრს არაფერს გამოტოვებს.
-რა მომაბეზრებელი კაცია-თქვა ჯიმინმა გარეთ გასვლისა,გაბრაზებული იყო,თითქმის გრძნობდა მის სიბრაზეს სკოლის ბაღისკენ მიმავალი გზაზე
ბუნების სუნამოს ტკბილი სურნელი შეისუნთქა და ჩრდილიანი ხის ქვეშ ჩამოჯდა.ეს იყო მისი პატარა თავის დაღწევა სკოლისგან გამოწვეული სტრესისგან -აჰ..ეს კარგია თვალების დახუჭვას აპირებდა როცა დაინახა რომ სკოლიდან ვიღაც გამოვიდა,ეს ვიღაც კი არც ნაკლები ჯეონ ჯონგუკია
-რატომ არ ხარ კლასში ჯიმინ?-იკითხა მშვიდი ხმით ჯონგუკმა,და ჯიმინის გვერდით ჩამოჯდა.მათი ხელები 1 წამის მეასედში შეეხო,რის გამოც ჯიმინი აწითლდა და თავი მეორე მხარეს გადააბრუნა
-ა-აჰ მე დასასვენებლად მოვედი,თავისუფალი დრო მაქვს-იცრუა ჯიმინმა,აბა რას მოელოდით?
-კარგად ხარ მინი?ცუდად გამოიყურები-მზრუნველი ტონით იკითხა ჯონგუკმა და მარჯვენა ხელით მოეფერა ჯიმინს ლოყაზე
