ჯიმინი სწრაფად წამოდგა იატაკიდან და არც კი იცის როგორ დაუსხლტდა მინჰოს ხელიდან.
მთელი გაკვეთილების განმავლობაში ცდილობდა მინჰოს არ შეხვედროდა და მას დაჰმალებოდა.
მისი თვალები ერთ კონკრეტულ ადამიანს ეძებდა,რომელიც რატომღაც არ ჩანდა,ეს ამბავი კი ჯიმინს მეტად აშინებდა.იმედს იტოვებდა რომ მის მფარველი მალე გამოჩნდებოდა.
გაკვეთილები დასრულდა და ჯიმინს უხარია,რადგან ამ დროის განმავლობაში არც მინჰო შეხვედრია და არც მისი მეგობრები,რადგან ახლა ისეთ ვითარებაშია რომ არ შეუძლია ახლა მის მეგობრებთან შეხვედრა
სკოლიდან გასვლას აპირებდა,როცა უცნაური ხმა გაიგო დამლაგებლის ოთახიდან-ჰმმ...ალბათ კიდევ დაავიწყდათ ფანჯრის დახურვა-გაიფიქრა ჯიმინმა და თავისთვის გაეღიმა,სანამ ოთახს მიუახლოვდებოდა.
ჯიმინი ყოველთვის კეთილია სხვების მიმართ.ნელა გააღო კარი,შეაბიჯა ცივ და საშინელ ოთახში და შეამჩნია ფანჯარა რომელიც დახურულია
-რა? დახურულია..მაგრამ რისის ხმა იყო,რაც გავიგე?-ჩაიჩურჩულა თავისთვის ჯიმინმა
უცებ კარს მიღმა ფიგურა გამოვიდა და ჯიმინი ხელში აიყვანა,და კედელს მიაჯახა.ჯიმინს თვალები შიშით აევსო,როცა დაინახა ვინ იყო-მ-მინჰო!..-ამოილუღლუღა ჯიმინმა,როცა მინჰო ნელა ეფერებოდა მის სახეს
-აჰ,მშვენიერი პაკ ჯიმინი...ამდენი ხანია მინდოდა შენზე შეხება...და ბოლოს და ბოლოს,მე შემიძლია ამის გაკეთება-თქვა და დაიწყო ქამრის გახსნა
-გ-გთხოვ...შ-შეწყვიტე მინჰო..არ მინდა ეს...!-წამოიყვირა ჯიმინმა,იმ იმედით რომ გაიგებდა მის ნათქვამს.
-შენი აზრით მაინტერესებს? შენ გაცვია ყველაზე სექსუალური ტანსაცმელი,რითაც მაცდუნებ ჯიმინ,ასე რომ მოიქეცი ისე როგორც მე გეტყვი,რადგან ჩემი ხარ
-მე შენი არ ვარ-იყვირა ჯიმინმა,როცა მინჰოს მოშორებას ცდილობდა,სურდა არაფერი ეთქვა,რადგან ამ შემთხვევაში მუცელში ძლიერ დარტყმას მიიღებს.
