მას შემდეგ რაც ჯიმინი გადავარჩინე მის საშინელ ეგრედ წოდებულ "მამისგან" წავიყვანე ჩემს სახლში,ამჟამად კი ის ჩემს საწოლში ჩემს გვერდით სძინავს.ჩემი მეუღლე ჯერ კიდევ სამსახურშია და დავურეკე და ვუთხარი რომ ჩემი ერთ-ერთი მეგობარი ცოტა ხნით ჩვენთან დარჩება
-აჰ...როგორი საყვარელი ხარ-ვბუტბუტებ და ჯიმინის რბილ ფუმფულა თმას გავეთამაშე,როცა მას ეძინა.
-როგორ შეუძლია ასეთი საყვარელი იყოს?-ჩაეღიმა ჯონგუკს როცა ჯიმინმა მას ჩაეხუტა
დაახლოებით ხუთი წუთის შემდეგ,ჯონგუკმა დატოვა ჯიმინი და სააბაზანოში შევიდა.უკან დაბრუნებისას კი გაიგო უმცროსის საეჭვო ხმა
-მაინტერესებს რა ესიზმრება-გაიფიქრა ჯონგუკმა,სანამ ჯიმინის კვნესის ხმა არ გაიგონა
თვალები გაუფართოვდა,საწოლზე ჩამოჯდა და ჯიმინის ქმედებას დააკვირდა.ჯიმინს ჯერ კიდევ ღრმად ეძინა,აქეთ-იქით ტრიალებდა და ჩუმად კვნესოდა
-აჰ..ჯონგუკ....უფრო სწრაფად..
ჯონგუკმა სრული შოკისგან პირზე ხელი აიფარა.არ ელოდა რომ მის პატარას ასეთი ბინძური სიზმარი ექნებოდა.ჯონგუკის სახეზე ეშმაკური ღიმილი გამოჩნდა.ისინი მარტო არიან...ასე რომ შეძლებს მის პატარას ოცნების ასრულებას.
დაიხარა და ჯიმინის კისერზე დალურჯებების დატოვება დაიწყო.ამ მოქმედებამ შეაძრწუნა უმცროსი და მაშინვე გაიღვიძა ხმამაღალი ყვირილით
-ა-აჰ ჯონგუკ...რას აკეთებ?
-პატარა თოჯინავ,რაზე ოცნებობდი?ჩემს სახელს კვნესოდი და წარმოიდგენდი როგორ ვჟიმავდი შენს ფუმფულა უკანალს?-ჯონგუკმა ღრმა ვნებიანი ხმით,მისი მზერა გადავიდა მორჩილისკენ,რომელმაც მორცხვად დაუქნია თავი.
-ასეც ვიცოდი..-ჩაიცინა ჯონგუკმა და ჯიმინს ბარძაყზე ფერება დაუწყო-ა-აჰ ბატონო....გთხოვ!-ჯიმინის თეძოები მისი სხეულის ერთ-ერთი ყველაზე მგრძნობიარე ადგილია.
-რას მთხოვ თოჯინავ?რა გინდა რომ ოსტატმა გაგიკეთოს?
-გთხოვ ახლავე და ძლიერ გამჟიმე...ძალიან მჭირდები ოსტატო!-აღიარა ჯიმინმა.
