რამდენიმე საათი გავიდა,ჯიმინი კი კომფორტულად მოთავსებულიყო,სანამ არ გაეღვიძა.გაიღიმა თბილად,სანამ ეს ღიმილი ნელ-ნელა ქრებოდა მოგონებებში,მის პატარა გონებაში გუშინდელმა დღემ ელვარება იფეტქა.
ჯიმინი რეალობაში დაბრუნდა,როცა კარის გაღების ხმა გაიგონა და ჯონგუკი შემოვიდა-დ-დარჩი მანდ! შენ ხარ მაფიის მბრძანბელი და ეს მე არ მითხარი ჯონგუკ!-ჯიმინმა აკანკალებული ხმით დაიყვირა,მის თვალებში ცრემლი ჩამდგარიყო.
ჯონგუკმა იცოდა,რომ ეს მოხდებოდა ერთ დღეს,მას შემდეგ რაც ჯიმინთან პაემანზე წასვლა გადაწყვიტა,ჯონგუკს სურდა ეთქვა მისთვის,მაგრამ ეშინოდა მისთვის თქმა.
-ჯიმინ...გთხოვ მომისმინე,მიზეზი მაქვს რის გამოც არ გითხარი...გთხოვ მომეცი უფლება აგიხსნა
ჯიმინმა ნაზად დაუქნია თავი,ჯონგუკმა კარი ზურგსუკან მიხურა,საწოლთან მივიდა და ჯიმინის გვერდით მიუჯდა,არ იცოდა ამ წამს ჩაეხუტებოდა თუ არა ჯიმინს,ეშინოდა მისი რექციის,მაგრამ ამ აზრმა მალევე დატოვა გონება,როცა ჯიმინმა თავი დახარა და ჯონგუკის მკლავებში გაინაბა.
-..კარგი როდესაც შენს სკოლაში მოვედი ჯიმინ,მე მისიაზე ვიყავი იინის მაფიიდან ჩემი მტრის პოვნა მევალებოდა,ჩემმა ბანდის წევრებმა მითხრეს,რომ ეკიპაჟი შენს საზოგადოებაში ტრიალებდა და ამიტომაც მოვედი სკოლაში.ასევე ნამჯუნი არის ბანდის ერთ-ერთი წევრი,ისევე როგორც მისი შეყვარებული ჯინი,ასევე იუნგი და ჰოსოკი.
ეს ძალიან ბევრი იყო გადასამუშავებლად,ჯიმინი ერთ ოთახში იმყოფება კორეაში ყველაზე საშიშ მაფიის ბოსთან,რომელსაც ის ხვდება და ბოლოსდაბოლოს,ის მასწავლებელია
-მაგრამ რატომ არ მითხარი ამის შესახებ როცა შემხვდი ან როდესაც პირველ პაემანზე წავედით ჯონგუკ?-იკითხა ჯიმინმა და ახედა ჯონგუკს დაბნეული მზერით.
-რადგან მეშინოდა რომ ამ საიდუმლოს შემდეგ ჩემი შეგეშინდებოდა და პოლიციაში ჩამიშვებდი.შენი დაკარგვა კი არ მინდა პატარავ
