•Göğün Acı Feryâdı'nın devam kitabıdır.•
Bulutların ötesinde, garamdan kalelerle korunan bir ülke varmış. Bu ülkenin rüyaların gerçeklere karıştığı, acıların bile acıdığı, hislerin derinlere kazındığı şehrinde; gönlünde avuttuğu hüzünlerle ün salmış...
Nabersiniz? Bu bölüm bize hep iç çektirdi kurgularken ve yazarken. Öyle güzeller kiii! Umarız siz de seversiniz.
İyi okumalar dileriz! 💖
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
-4-
Hayallerde Süzülen Ferâşe.
Sen benim deniz gören penceremsin sevgilim, bakınca umut dolduğum. Kumsalımsın, yanında olunca huzur soluduğum.
Göğsünde can bulurken gülümsememek elde değildi. Hiç tatmadığımhislerin, onun elinden esiri olmak hoşuma gidiyordu. Gözlerimi açtırmıyordu huzur.
Parmaklarıyla saç tutamlarımı birden fazla kez kulağımın arkasına sıkıştırdı. "Sanırım," deyip duraksadı. Dudakları, iki yana kıvrılmıştı. Gözlerini kırparken çırpınan kirpikleri, etraftaki ışıklar sayesinde görünüyordu. "Şu evlilik işini daha erken halletmemiz gerekecek. Kendim neyse de sana kıyamıyorum."
Sözleriyle gülümsemem can bularak kıkırtıya dönüştü. Buruk bir gülüştü bu. Geri çekilirken yanağına koyduğum elimi oynattım gülüşüm biraz durulunca. Baş parmağım dudaklarına değiyordu. Eli çeneme kondu, nazikçe yeniden gözlerimizi bir bütün etti. "Benden kaçman için söylemedim," Kadifemsi sesi, etki altında olduğunu belli ediyordu. Kelimeleri yumuşacıktı. Evlenmemiz gerekiyordu, sonuçta temas etmek de günahtı.
Başımı aşağı yukarı oynattım. "Biliyorum. Ben de sana kıyamam canımın içi." Diye fısıldadım. Biliyordum lakin yine de ansızın gelişen tepkiye engel olamamıştım. Ellerim yüzünden yere düştüler. "Ne zaman evleniyoruz?" Diyerek başımı yeniden göğsüne yasladım. Sorum, şakayla gerçek arasında bir köprüde sallanıyordu.
Hareketimle yanağımdan kayıp saçımda duraksayan eliyle okşadı başımı. "Okul bitmeden tam anlamıyla yuva kurabilir miyiz, bilmiyorum güzelim," Elini belime doladığında tamamen kanatlarının altına girmiştim. "Sen yanımda yokken zaman çok yavaş geçerdi." Sustuğunda gözlerimizi buluşturma ihtiyacı güttüm. Ben bunu yaptığımda, derin bir dem alıp devam ettirmişti sözlerini. "Şimdi yanımdasın ve nasıl geçtiğini anlamayacağımız yıllar önümüzde,"
