•Göğün Acı Feryâdı'nın devam kitabıdır.•
Bulutların ötesinde, garamdan kalelerle korunan bir ülke varmış. Bu ülkenin rüyaların gerçeklere karıştığı, acıların bile acıdığı, hislerin derinlere kazındığı şehrinde; gönlünde avuttuğu hüzünlerle ün salmış...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-8-
Esas İzin Yüreğimdedir.
Gönül yarasına merhem olur, Aşk ıstırabı çekenin elemi. Sâyesi dahi alır götürür emaresini.
Zihnimin karanlık perdelerinin çekilmesine, kötülüğün sesi bile yeterdi. Örtülen perde ile Âsaf'ın parmakları arasında olan ellerimin buz kesip canlarının çekildiğini hissettim. Korkudan açılan gözlerime, Âsaf'ın parlak geceleri üşüştüklerinde ikimiz de Ayperi'ninçığlığının geldiği yere çevirmiştik başımızı.
Ne olup bittiğini göremeyecek kadar onlardan uzaklaşmıştık, üstelik güneş görüş açımızı kötüleştirmiş, çomak sokmuştu irislerimize. Âsaf'ın ellerini bırakıp Ayperi'ninçığlığının sebebini öğrenmek adına koştum. Şavkın yaktığı sahilde ayaklarım sarımsı kumlara bata çıka ilerlememe sebep oluyorlardı.
Âsaf, hemen arkamdan seslendi. "Dikkat et Ferah." Yutkunuşum boğazıma tıkanmıştı endişeden. "Âsaf, Ayperi'ydi o çığlık atan." diye telaşımı belli etmeye çalıştım. Bağıran ve yüreğimin bu denli hoplamasına sebep olan sesin, ona ait olmadığını bilmiyor olabilirdi. Ama ben bildiğimden ötürü, kendime dikkat edecek kadar düşünemiyordum o an.
Âsaf, büyük adımlarıyla yanıma kadar ulaşmıştı. Zaten az da kalmıştı, artık görüyorduk onları.
Ayperi, ayağa kalkmış üzerini silkeliyordu. "Ayperi!" diyerek adını bağırmaktan geri duramadım.
Ayperi başını, salladığı kıyafetlerinden kaldırıp nefes nefese kalmış bana dikti gözlerini. Yanına dek ulaşmayı amaçladığımdan kesmedim adım atmayı.
Vardığımda yamacına, gözünden akan yaşın ıslaklığı, beyaz teninde belli oluyordu. Elimi yanağına koyup gözyaşlarını sildim. Koşmam yüzünden kaburgalarıma saplanan ağrıyı, ona ne olduğunu öğrendikten sonra yatıştırmaya çaba gösterecektim.
"Ne oldu Ayperi!?" Esefli bir nefes çekti içine. Eteğini hunharca sallamayı sürdürdü. "Arı soktu galiba." diyen Emir'e çevirdim bakışlarımı. Ayperi'nin koluna dokundu parmakları daha sonra. Ayperi'yi kendine döndürdü. "Bakayım bebeğim, neresi acıyor?"
Ayperi, canı fazlasıyla tatlı birisi değildi ama muhtemelen korkmuştu ve ondan ağlamıştı. Başını iki yana salladı. "Diz kapağımın aşağısı." Deyip eteğini yeniden salladı huylanmışça.
